|
|
|
|
| |
| تالارهای بحث و گفتگو -> محفل علمی(پرستاری قلب و عروق) -> خاطرات پرستاران -> عاقبت کار |
| نویسندگان |
نوشته‌ها |
| کاربر ناشناس |
| عاقبت کار | تاریخ ارسال: 1394/6/26- 12:35 | |
|
|
Not Registered
|
سلام در سال 61 استخدام شدم جنگ بود و مجروحين جنگی را دائم به استانهای مختلف جهت مداوا اعزام ميکردند و مرخصی پرستاران لغو و با توجه به کمبود نيرو شيفتهای متوالی را بايد پوشش ميداديم دائم شيفت بودم نميتوانستم به خانواده ام که در استان ديگری زندگی ميکردند ديدار کنم به ياد ندارم بابت اضافه ماندن اضافه دريافت نمايم سالهای جنگ تمام شد ولی نامی از پرستاران شبکار و دائم شيفت که بعلت زن و مجرد بودن به جبهه اعزام نمی شدند نيست نه رزمنده شديم نه بسيجی بعد از 30 سال بازنشست شدم با حقوق 936 هزار تومان و مجبور به کار کردن در بيمارستان خصوصي زيرا بچه ها دانشگاهی شدند اول خرجشان . دختر جهاز ميخواهد و پسرم خانه و ماشين
|
| برگشت به بالای صفحه |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
