حالتی است که در ان ميزان ضربان قلب با کوچکترين فعاليتی 140 تا

 150 bpm است در هنگام استراحت حدود 100bpm  ودر هنگام خواب

بين 80-90 bpm  است.فرد با کمترين فعاليتی دچار طپش قلب،

سرگيجه و يا تنگی نفسريا افت فشار خون هنگام ايستادن و تعريق  و

طبيعتا اضطراب و ناراحتی  ميشود.در نوار قلب اين افرا هيچ انورمالی

هدايتی مشاهده نميشودبرای تشخيص کامل اين حالت ابتدا بايستی

بيماری هايی که تاکيکاردی سينوسی می دهند را رد کرد مانند بيماری

هايپر تيروييدی-سو مصرف برخی مواد-ديابت و

فيوکروموسيتوما...همچنين می بايد بين اين حالت و SVT  تمايز

نمود.اين حالت بيشتر در خانم ها ی بين 20-30 سال شايع می

باشد.علت ان به درستی معلوم نيست برخی ان را ناشی از بيماری

گره سينوسی و برخی ناشی از اختلال در سيستم عصبی اتوماتيک

ميدانند.