: فاطمه نیسهمحمد دانشمندی ^*، مهدی صادقی شرمهعباس عبادی

چکیده   اهداف : خواب یکی از نیازهای اساسی انسان است و محرومیت از خواب اثرات سوء متعددی بر جسم و روان انسان می­گذارد. با توجه به کاهش کیفیت خواب در بیماران سندرم حاد کرونری، این مطالعه با هدف ” بررسی تأثیر گوش­بند بر کیفیت خواب بیماران ” انجام گرفت.   روش­ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی شاهددار، شصت بیمار سندرم کرونری حاد در بخش­های مراقبت ویژه قلب بیمارستان بقیه­ا... (عج) شهر تهران در سال 1389 ب ه روش مبتنی بر هدف انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد توزیع شدند. در گروه آزمون، از شب دوم بستری، هر شب مداخله گوش­بند انجام گرفت و با استفاده از پرسش­نامه­ی کیفیت خواب پیترزبرگ، کیفیت خواب بیماران در طول بستری و در پایان مدت بستری مورد ارزش­یابی قرار گرفت. سپس داده­ها با آزمون تی زوج شده، تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و نرم افزار SPSS19 تجزیه و تحلیل شد.   یافته­ها: نمره­ی کل کیفیت خواب در گروه آزمون، پس از مداخله (1/2 ± 3/6) نسبت به قبل از مداخله (3/6 ± 3/10) کاهش معنی­داری یافت (001/0 p< ). همچنین نمره­ی کل کیفیت خواب پس از مداخله در گروه آزمون (1/2 ± 3/6) در مقایسه با نمره­ی کل کیفیت خواب کسب شده در گروه شاهد (9/1 ± 4/8) تفاوت معنی­داری داشت (001/0 p< ).   نتیجه­گیری: استفاده از گوش­بند به عنوان یک روش اقتصادی و بدون عارضه می­تواند موجب بهبود کیفیت خواب بیماران سندرم کرونری حاد در بخش مراقبت ویژه قلبی شود و به عنوان روشی جای­گزین به جای استفاده از درمان دارویی به کار رود.

واژه‌های کلیدی: بخش مراقبت ویژه قلبی؛ سندرم کرونری حاد؛ کیفیت خواب؛ گوش بند،