مقدمه و تاریخچه انجمن علمی پرستاران قلب ایران از گفتار بنیانگذار انجمن: 

در شرایطی که علوم و تکنولوژی  بویژه در عرصه سلامت و بهداشت، در دو دهه اخیر بیش از هر زمانی تحول و پیشرفت پر شتاب خود را به جهانیان عرضه نمود ه است، ضرورت بسط و گسترش آموزش امری اجتناب ناپذیر است. در حالیکه هر روز فناوری در امور پزشکی و روشهای درمانی داروئی و جراحی برای پیشگیری، تشخیص و درمان زودهنگام بیماریها به مراکز درمانی اضافه می شود و در عین حال مسئولیتهای پرستاران برای  بکار گیری تجهیزات پیچیده و تلفیق رویکرد های جدید در مراقبتهای استاندارد پرستاری افزایش می بابد، ضرورت آموزش و حمایت همه جانبه پرستاران بیش از پیش احساس می گردد. نویسنده این سطور (محمد تقی صفدری)که در سالهای 1365 لغایت 1381 به عنوان سوپروایزر آموزشی مرکز قلب و عروق شهید رجائی تهران مشغول کار بوده است، با دعوت از 13 نفر از پرستاران صاحب نظر و خبره پرستاری قلب و عروق از دانشکده های پرستاری و مراکز درمانی سراسر کشورکه تجربیات ارزشمندی در پرستاری قلب و عروق و پرستاری مراقبت ویژه داشتند به عنوان هیات موسس کانون پرستاران قلب شاخه انجمن پرستاری ایران (1380) فعالیت خود را برای تهیه اساسنامه و ترسیم چشم انداز و رسالت این تشکل آغاز نمودند. ضرورت گسترش فعالیتها و داشتن هویت مستقل برای انتشار نشریه و رفع مشکلات مالی  موجب شد تا با درخواست هیات موسس از کمسیون انجمن های علمی وزارت بهداشت، این تشکل با نام انجمن علمی پرستاران قلب ایران با پروانه فعالیت مستقل تصویب گردد و پس ازتشکیل مجمع عمومی و انجام انتخابات هیات مدیره در بهمن ماه 1383، از کمسیون انجمن های علمی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی پروانه فعالیت دریافت نمود و نهایتا در واحد ثبت شرکتها و موسسات قوه قضائیه تحت شماره 18076 مورخ 84/02/18 ثبت گردید. مکان این انجمن از بدو تاسیس تاکنون در طبقه دوم ساختمان موسوم به ساختمان نیروی انسانی در محوطه بیمارستان قلب شهید رجائی که قبل از سال 1357  مدرسه پرستاری قلب بود قرار دارد.