|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
5 نتیجه برای کووید-19
شهرزاد براتپور، زهرا دشتبزرگی، دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده
خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بهزیستیدرمانی بر امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ در بیماران قلبیعروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 انجام شد.
زمینه. بیماران قلبیعروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 با مشکلات زیادی در زمینه سلامت روانشناختی از جمله امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ مواجه هستند و یکی از روشهای درمانی موثر و برگرفته از رویکرد روانشناسی مثبتنگر، روش بهزیستیدرمانی است.
روش کار. این مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران قلبیعروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 ساکن شهر اهواز در سال 1399 بودند که از میان آنان، 40 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش بهزیستیدرمانی برای 10 جلسه 90 دقیقهای (هفتهای دو جلسه) قرار گرفت و گروه کنترل در فهرست انتظار برای آموزش قرار داده شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس امیدواری، پرسشنامه تحمل پریشانی و مقیاس اضطراب مرگ بودند. دادهها با استفاده از آزمونهای کایدو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرمافزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافتهها. بینگروههای آزمون و کنترل از نظر جنسیت، وضعیت تاهل، سن، تحصیلات و مدت بیماری تفاوت معنیدار آماری مشاهده نشد. قبل از مداخله، تفاوت معنیدار آماری بین دو گروه از نظر میانگین نمرات امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ وجود نداشت، اما پس از مداخله، بین میانگین نمرات هر سه متغیر در دو گروه تفاوت معنیدار آماری دیده شد (0/0001P≤). به عبارت دیگر، روش بهزیستیدرمانی باعث افزایش امیدواری (0/0001P≤، 114/497F=)، تحمل پریشانی (0/0001P≤، 165/032F=) و کاهش اضطراب مرگ (0/0001P≤، 101/408F=) در گروه آزمون شد.
نتیجهگیری. نتایج این مطالعه، نشاندهنده تاثیر بهزیستیدرمانی بر افزایش امیدواری و تحمل پریشانی، و کاهش اضطراب مرگ در بیماران قلبیعروقی پس از ابتلا به بیماری کووید-19 بود. بنابراین، درمانگران و متخصصان سلامت میتوانند از روش بهزیستیدرمانی برای بهبود ویژگیهای مرتبط با سلامت روانشناختی، بهویژه امیدواری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ استفاده کنند.
بهزاد آریا، محمد پرستش، محمدرضا صادقیان شاهی، فرحناز آیتی زاده، لیلی خاوری خراسانی، دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده
خلاصه
هدف. در این مقاله مروری، تمرینات ورزشی که به نظر میرسد در بیماران قلبی عروقی مبتلا به کووید-19موثر هستند مورد بحث قرار می گیرند.
زمینه. با توجه به تغییر شیوه زندگی بشر امروز به یک شیوه زندگی کم تحرک، تعداد بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی به طرز چشمگیری در حال افزایش است. بیماری کووید-19 سلامتی مردم بسیاری از کشورهای دنیا را با خطر روبرو ساخته، فشار زیادی بر نظام سلامت و درمان آنها وارد کرده و تاثیر چشمگیری بر اقتصاد جهانی گذاشته است. ویژگیهای این بیماری سرعت انتقال بالای آن و خطر مرگ است. هرچند علت اصلی مرگ ناشی از کووید-19 نارسایی تنفسی است، برخی بیماران با مشکلات قلبیعروقی شدید مثل نارسایی احتقانی قلبی مواجه میشوند. هرچند داروها و مداخله های درمانی به میزان قابل توجهی پیشرفت کرده اند اما جلوگیری از این بیماریها و توانبخشی آنها، به خصوص در افرادی که به کووید-19 مبتلا شوند همچنان مشکل است و جستوجو برای یافتن راهبردهای جدید همچنان ادامه دارد. بازتوانی قلبی مجموعه ای از اقدامات پزشکی و تمرینات ورزشی است که هدف آن بهبود وضعیت روانی، عملکرد جسمی و در کل، افزایش کیفیت زندگی فرد است. یکی از مهمترین بخشهای بازتوانی قلبی، تجویز تمرینات ورزشی است.
روش کار. جستجوی مقالات از طریق پایگاههای دادهای شامل Science Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ، SID،Scopus ، CINAHL، Iran Doc وMagiran با استفاده از کلیدواژه های ”بیماریهای قلبی عروقی“، ”کووید-19“، ”بازتوانی“ و ”تمرین ورزشی“ و معادله ای انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 210 مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که پس از بررسی کامل مقالات، تعداد 12 مقاله که در راستای هدف این مطالعه بود انتخاب و بررسی شدند.
یافته ها. فعالیتهای ورزشی تجویزشده برای بیماران قلبی عروقی در طول سالیان گذشته در دامنه تجویز یک نوع فعالیت ورزشی برای همه تا تجویز فعالیت ورزشی برای هر فرد بهصورت جداگانه بر اساس عوامل خطر، سن و وضعیت عملکردی فرد متغیر بوده است. در اغلب مطالعات از تمرینات هوازی تداومی، تمرینات هوازی تناوبی و تمرینات قدرتی استفاده شده است. هنگام تجویز این تمرینات به بیماران قلبی عروقی مبتلا به کووید-19 باید از شدت های کمتر استفاده کرد.
نتیجه گیری. به طور کلی، با در نظر گرفتن اثرات مفید تمرینات بازتوانی در بیماران قلبی عروقی، به نظر میرسد برنامه بازتوانی مبتنی بر تمرینات ورزشی مناسب میتواند در کاهش عوارض و مرگ بیماران قلبی عروقی مبتلا به کووید-19 موثر باشد، اما برای به دست آمدن اطلاعات بیشتر، مطالعات بیشتر مورد نیاز است.
حمیدرضا قاضی زاده، معصومه ذاکری مقدم، دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده
خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف مروری بر اختلالات و عوارض قلبی عروقی ناشی از بیماری کووید-19 انجام شد.
زمینه. بیماری کرونا ویروس (کووید-19) نوعی بیماری ویروسی است که توسط ویروس سارس-کووید-2 ایجاد میشود. این ویروس اولین بار در ووهان چین کشف شد و با توجه به شیوع گسترده آن، به عنوان یک بیماری با همه گیری جهانی اعلام شد. تا کنون حدود 500 میلیون مبتلا و 6 میلیون مورد فوت در اثر این بیماری در سراسر جهان ثبت شده است. سارس-کووید-2 به طور عمده سبب بروز بیمایهای تنفسی میشود و تب، سرفه، تنگی نفس، درد عضلانی، خستگی، و اسهال از علایم شایع آن هستند. کووید-19 سبب بروز اختلالات قلبی عروقی نیز میشود که با توجه به اهمیت تاثیر این اختلالات بر سلامت افراد جامعه، در این مقاله مطالعات و پژوهشهای انجام شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفتند.
روش کار. مطالعه مروری حاضر از طریق جستجو در پایگاههای دادهای Web of Science، Scopus، PubMed و Google Scholar با کلید واژه های Covid-19، Coronavirus، Cardiovascular Complication و همچنین، بدون محدودیت زمانی انجام شد. از مجموع 84 مقاله مروری، 33 مقاله که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند و وارد مطالعه شدند.
یافته ها. بررسیها نشان داد بیماری کووید-19 میتواند سبب بروز عوارض قلبی عروقی مانند آریتمی های قلبی، سندرم کرونری حاد، آسیب حاد میوکارد، میوکاردیت و نارسایی قلبی شود.
نتیجه گیری. با توجه به همه گیری بیماری کووید-19 و شیوع بالای موارد ابتلا در سراسر جهان، آشنایی با اختلالات قلبی عروقی ناشی از این بیماری و نحوه درمان و مدیریت این اختلالات دارای اهمیت است.
اسمعیل محمدنژاد، فائزه صمدی، علی کریمی رزوه، دوره 11، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده
خلاصه
هدف. در این مقاله مروری، مطالعاتی که به بررسی تاثیر بازتوانی قلبی بر افراد مبتلا به کووید-19 پرداختهاند، مورد بحث قرار گرفتند.
زمینه. انجام برنامه های بازتوانی قلبی برای بیمارانی که با اختلالات قلبی عروقی درگیر هستند، فواید زیادی را نشان داده است. با همه گیری کووید-19 در سرتاسر جهان، بیماران زیادی با عارضه قلبی عروقی ویروس کرونا درگیر شدند. با وجود استفاده از داروها و سایر مداخلات درمانی برای کنترل این مشکلات، همچنان بیماران زیادی عوارض ثانویه این بیماری به خصوص قلبی عروقی را تجربه میکنند. ترس از اجرای برنامه های بازتوانی به دلیل نبودن گزارش پیامد موارد اجراشده و یافتن مداخلهای مناسب جهت مدیریت بیماری و عوارض آن، منجر به ادامه جستجو برای یافتن راهکاری موثر شده است. به کارگیری برنامه های بازتوانی قلبی برای این بیماران میتواند مو.ثر واقع شود.
روش کار. جستجوی مقالات از طریق پایگاههای دادهای شامل Science Direct، PubMed، Cochrane، Medline، SID، Scopus، CINAHL، OVID، Iran Doc و Magiran با استفاده از کلید واژه های ”کووید-19“، ”بازتوانی قلبی“، ”بازتوانی قلبیعروقی“ و ”بازتوانی“ و معادله ای انگلیسی آنها انجام شد. مقالاتی که در بازه زمانی 2000 تا 2022 میلادی منتشر شده بودند و با محوریت اصلی موضوع تحقیق ارتباط بیشتری داشتند، انتخاب شدند. معیارهای ورود مقالات شامل انتشار آنها در مجلات علمی معتبر، انتشار به زبان فارسی یا انگلیسی، امکان دسترسی به متن کامل مقاله بودند. معیارهای خروج از مطالعه شامل چاپ مقاله در مجلات ضعیف و نامعتبر بود. پس از بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، مطالعه متن کامل مقالات، تعداد 9 مقاله که مطابق با هدف پژوهشی این مطالعه بود، انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها. برنامه های بازتوانی قلبی منجر به تعدیل علایم بیماری، بهبود عملکرد قلبی عروقی، کارآیی جسمی و کیفیت زندگی بیماران و کاهش موارد مرگ و بستری مجدد ناشی از این بیماری و عوارض آن میشود.
نتیجه گیری. برای تاثیر بیشتر برنامه های بازتوانی قلبی، انتخاب برنامه ای متناسب با شرایط بیمار، پایبندی به برنامه و ارزیابی یافته ها باید مورد توجه قرار گیرد. به نظر میرسد میتوان از الگوهای برنامه های بازتوانی قلبی برای افراد مبتلا به بیماری کووید-19 برای کاهش عوارض و مرگ استفاده کرد، اما برای کسب اطلاعات بیشتر، مطالعات بیشتری لازم است.
سحر تاوان، نحله پرندآور، رسول اسلامی اکبر، محسن حجت، محمد هاشم عبدی، دوره 12، شماره 1 - ( 1-1402 )
چکیده
خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر استفاده از تجهیزات حفاظت فردی مقابله با کووید -19 بر شاخصهای فیزیولوژیک و خستگی دانشجویان کارورز پرستاری پس از عملیات احیای قلبی ریوی انجام شد.
زمینه. مواجهه کارکنان حوزه سلامت با ترشحات تنفسی بیماران، آنها را در معرض ابتلا به عفونتها قرار می دهد. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی توسط پرستاران، با وجود ایجاد ایمنی، اغلب ناراحتکننده توصیف میشود.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی استفاده از تجهیزات حفاظت فردی به عنوان متغیر مستقل، و شاخصهای فیزیولوژیک (ضربان قلب، فشار خون، درصد اشباع اکسیژن، و درجه حرارت) و شاخص خستگی به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شدند. محیط پژوهش، مجموعه پراتیک دانشکده پرستاری جهرم بود. نمونه پژوهش شامل دانشجویان کارورز پرستاری بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تخصیص یافتند. نمونه های گروه آزمون در حین انجام احیای قلبیریوی شبیه سازی شده از تجهیزات حفاظت فردی استفاده کردند، در حالیکه در گروه کنترل، عملیات احیای قلبیریوی شبیه سازی شده بدون استفاده از این تجهیزات انجام شد. دادههای مربوط به متغیرهای وابسته، در هر دو گروه، قبل و بعد از انجام مداخله جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.
یافتهها. قبل از عملیات احیای قلبیریوی شبیه سازیشده، تفاوت معنی داری بین گروه آزمون و کنترل از نظر ضربان قلب، میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، درصد اشباع اکسیژن، تب و خستگی مشاهده نشد، اما پس از انجام عملیات احیای قلبیریوی شبیه سازیشده، میانگین ضربان قلب (0/0001P≤)، میانگین فشار خون سیستولیک (0/035=P)، میانگین درجه حرارت (0/0001P≤)، و میانگین نمره خستگی (0/0001P≤) بهطور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود، اما میانگین درصد اشباع اکسیژن بین گروههای مورد مطالعه تفاوت معنیداری نداشت.
نتیجه گیری. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی در حین احیای قلبیریوی شبیه سازیشده میتواند بر شاخصهای فیزیولوژیک شامل فشارخون، نبض، درجه حرارت و خستگی کادر درمان اثر گذارد.
|
|
|
|
|
|