خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف بررسی مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی با پزشکان در بخش مراقبت ویژه انجام
شد.
زمینه.
با توجه به مسئولیت ها و گستردگی
حیطه علمی پرستاری و لزوم تصمیم گیری های صحیح و حساس در خدمات پرستاری لازم است
پرستاران قادر به قضاوت در موقعیت های خطیر بالینی و تصمیم گیری برای حفظ حیات در
موقعیت های پیچیده باشند، بنابراین، مشارکت پرستاران بخش های مراقبت ویژه در تصمیم
گیری، به علت حساس بودن این بخش ها لازمه این عملکرد است.
روش
کار. دراین مطالعه توصیفی
تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، نمونه پژوهش، پرستاران شاغل در بخش های مراقبت
ویژه مراکز بهداشتی درمانی آموزشی شهر رشت بودند. تعداد 110 پرستار با استفاده به
روش سرشماری در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشارکت در تصمیم
گیری بالینی(PDAQ)به روش مصاحبه، گردآوری و با استفاده از آمار توصیفی و
استنباطی (آزمون من ویتنی و کروس کالوالیس) تحلیل شدند.
یافته
ها. بیشتر پرستاران شرکت
کننده در تحقیق، مشارکت بالایی درتصمیم گیری بالینی داشتند. متغیرهای تاهل، علاقه
جهت ادامه فعالیت در بخش مراقبت ویژه، داشتن پست مدیریتی، سابقه کار بالا و داشتن
سابقه کار در بخش مراقبت ویژه از جمله موارد مرتبط با مشارکت بیشتر پرستاران در
تصمیم گیری بالینی بودند.
نتیجه
گیری. سابقه کار بالا در بخش مراقبت ویژه از جمله
موثرترین عوامل بر مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی می باشد. بنابراین،
انتظار می رود مدیران پرستاری از پرسنل بخش های مراقبت ویژه برای بخش های غیر ویژه
جهت جابجایی استفاده نکنند.
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
