خلاصه

هدف.مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرمدل مراقبت معنوی مبتنی بر مدل قلب سلیم برمیزان تغییر در سطح تجارب معنوی بیماران تحت عمل بای پس عروق کرونر انجام شد.زمینه. بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرارمی گیرند، بحران بزرگی را در زندگی خود تجربه می کنند.هر بحران به عنوان یک بحران معنوی تجربه منحصر به فردی را به وجود می آورد.

روش کار. دریک مطالعه نیمه تجربی60 بیمار کاندید عمل بای پس عروق کرونر در بیمارستان بقیه الله انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه کنترل یا آزمون قرار گرفتند. درگروه آزمون، مراقبت معنوی بر اساس مدل قلب سلیم در طول بستری انجام شدو پرسشنامه تجارب معنوی روزانه (DSES)در بدوبستری و حین ترخیص توسط بیماران تکمیل شد.

یافته ها.میزان سطح تجارب معنوی بیماران بدو بستری در دو گروه تفاوت معناداری نداشت، ولی پس از اجرای مراقبت معنوی قلب سلیم، در هنگام ترخیص، سطح تجارب معنوی در گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافته بود(001/0>p).

نتیجه گیری. مراقبت معنوی قلب سلیم به عنوان یک مراقبت پرستاری معنویت محور،باعث افزایش سطح تجارب معنوی بیماران می شود و برای برآورده ساختن تمایلات و نیازهای معنوی بیماران قابل اجرا می باشد.

خلاصه

هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تجارب معنوی با امید به زندگی و اضطراب مرگ در بیماران تحت بای پس عروق کرونر انجام شد.

زمینه. در مراقبت و درمانبیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر، به جهت این که در شرایط بحرانی قرار می گیرند، توجه به مولفه هایی مانند امیدواری به زندگی، تجربه معنویت و اضطراب مرگ دارای اهمیت زیادی است و لازم است پرستاران به این تجربیات و ارتباط بین آنها توجه داشته باشند.

روش کار. در این پژوهش توصیفیارتباطی، تعداد 150بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر بستری در بیمارستان های شهر کرمان در سال 1394 در یک بازه زمانی 8 ماهه وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، مقیاس امید بزرگسالان و مقیاس تجارب معنوی روزانه بود. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSSنسخه20 با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی، آنووا، و رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.

یافته ها. تجارب معنوی با اضطراب مرگ (0/004=P) و اضطراب مرگ با امید به زندگی (0/0001≥P) ارتباط آماری معنی دار و معکوس وجود داشت. همچنین، بین تجارب معنوی و امید به زندگی ارتباط مثبت و معنی دار وجود داشت (0/0001≥P). نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که دو متغیر سن و امید به زندگی، 61 درصد تغییرات مربوط به تجارب معنوی را پیش گویی می کنند.

نتیجه گیری. نتایج این مطالعه اهمیت توجه به تجارب معنوی بیماران را به عنوان متغیر تاثیرگذار بر امید به زندگی و اضطراب مرگ نشان می دهد. بنابراین، برای تقویت تاثیرات مثبت امید به زندگی و کاهش اضطراب مرگ، لازم است در برنامه های مراقبتی پرستاران مواردی همچون حمایت، تسهیل و توجه به تمایلات و نیازهای معنوی بیماران مورد توجه قرار گیرند.