خلاصه

هدف.هدف از این مطالعه مروری، بررسی و نقد استفاده مجدد از وسایل آنژیوگرافی در مراکز درمانی می باشد

زمینه. عمل فرآوری و استفاده مجدد از تجهیزات پزشکی یک بار مصرف عفونت در سال 1970 در آمریکا شروع شد. امروزه، عفونت یکی از عوارض شایع بعد از اعمال جراحی در دنیا می باشد که بسته به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشورهای مختلف میزان و نوع آن متفاوت است. از مهمترین منابع و راه های انتشار و انتقال عفونت های بیمارستانی عدم توجه به ضد عفونی و استریل صحیح ابزار، لوازم و تجهیزات بیمارستانی است.

روش کار. جستجوی مقالات سال های 1998 تا 2013 با واژگان کلیدی Reuse of medical equipment، Reuse of single used devices (SUD)، Single use only، و Disposable به تنهایی یا با ترکیب با هم در سایت هایCumulative Index of Nursing and Allied Health Literature (CINAHL)، Scopus, Medline, EMBASE, PsycINFOانجام شد.

یافته ها. مهمترین مشکلات موجود در استفاده مجدد از وسایل آنژیوگرافی شامل تمیز، استریل و ضدعفونی نشدن برخی از وسایل به دلیل نوع طراحی ساخت، عدم آگاهی و اطلاع  رسانی درست برای بیماران و خانواده در مورد استفاده مجدد از وسایل یک بار مصرف، مشخص نبودن هزینه های در نظر گرفته شده برای این وسایل، مبهم و گنگ بودن روش ضدعفونی و استریل نمودن تجهیرات پزشکی یک بار مصرف به دلیل عدم نظارت اصولی پرسنل، عدم اخذ رضایت آگاهانه در مورد استفاده مجدد این وسایل از بیماران، مغایر بودن با اصول حاکمیت بالینی، اعتباربخشی و ایمنی بیمار و نادیده گرفته جنبه های  اخلاقی در درمان بیماران می باشد.

نتیجه گیری. با توجه به اینکه فرایند بهره وری برای استفاده مجدد از وسایل آنژیوگرافی در کشور وجود ندارد و وزارت بهداشت و واحد تجهیزات پزشکی مجوزی برای آن صادر نکرده است و با عنایت به خطرات مطرح در این مقاله، استفاده مجدد از این وسایل توصیه نمی شود.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی فراگیری محورهای فرهنگ ایمنی بیمار در مرکز آموزشی، تحقیقاتی و درمانی شهید رجائی در سال 1392 انجام شد.

زمینه. یکی از عواملی که نقش مؤثری در ارتقاء سطح ایمنی بیمار در مراکز بهداشتی درمانی دارد، وجود فرهنگ ایمنی بیمار در این مراکز است. در واقع فرهنگ ایمنی بیمار، نشان دهنده میزان اولویت ایمنی بیماران از نظر کارکنان در بخش و سازمان محل کار آن‌ها است.

روش کار. این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی و به صورت مقطعی انجام شد. داده های مطالعه از کارکنان مرکز آموزشی، تحقیقاتی و درمانی شهید رجائی جمع آوری گردید. روش نمونه گیری، تصادفی چند مرحله ای و متناسب با تعداد کارکنان هر بخش انجام شد. نمونه آماری در این تحقیق، شامل پزشکان، کارکنان پرستاری و آزمایشگاه بودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ارزیابی فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان، شامل 12 بعد ایمنی استفاده شد. 

یافته ها. براساس یافته ها، میانگین امتیازات کسب شده در کل 65 درصد بود، که بیشترین امتیاز مربوط به بخش های تشخیصی و گروه پاراکلینیک، در حیطه کار تیمی درون واحدهای سازمانی (83 درصد) و کمترین امتیاز مربوط به گروه پاراکلینیک و بخش های تشخیصی درحیطه پاسخ غیر تنبیهی در قبال رویداد خطاها (42 درصد) و همچنین، بیشترین امتیاز مربوط به گروه بخش های ویژه در حیطه مسائل مربوط به کارکنان (42 درصد) بود.

نتیجه گیری.به طور کلی می توان گفت ارزیابی فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان ها می تواند نقشی چند جانبه داشته باشد. از یک طرف، می تواند وضعیت فرهنگ ایمنی حاکم بر مرکز و درجه قوت یا ضعف آن را برای مدیران و سرپرستان روشن نماید، و از طرف دیگر، این قابلیت را دارد که با افزایش آگاهی کارکنان در خصوص ایمنی بیمار، به بهبود وضعیت آن کمک نماید. ابعادی از فرهنگ ایمنی بیمار که میانگین درصد پاسخ مثبت آن ها از 60 درصد کم تر است، نیاز به ارتقاء دارند.

هدف. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ضرورت کنترل و پیشگیری از عفونت بیمارستانی است.

زمینه. عفونت های بیمارستانی، به ویژه در بخش های مراقبت ویژه، با افزایش مرگ و افزیش هزینه های بستری در بیمارستان همراه است و یکی از مشکلات بهداشتی مهم جوامع محسوب می شود که کنترل موفقیت آمیز آن نیازمند آگاهی از مشکلات بیمارستان ها در این زمینه است.

روش کار. پژوهش حاضر مطالعه ای مروری است که در آن، واژگان کلیدی ”عفونت بیمارستانی“ و ”بخش مراقبت ویژه“، به تنهایی یا با هم، و معادل انگلیسی آنها در سایت های Iranmedex، CINAHL، Scopus، Medline، Embase، SID، Pubmed، Magiran، و  Irandoc جستجو شد.

یافته ها. بر اساس نتایج، علل اصلی عفونت بیمارستانی، پروسیجرهای متعدد و اقدامات تشخیصی درمانی تهاجمی در بخش مراقبت ویژه، ضعف سیستم ایمنی بیمار، طول مدت بستری، عدم سیستم گزارش دهی نظام مراقبت بیمارستانی، گندزدایی و سترون سازی غیراصولی تجهیزات، نامناسب بودن ساختار فیزیکی بخش مراقبت ویژه، عدم همکاری مدیران و واحدها، و عدم آگاهی کادر درمانی به ویژه پزشک و پرستار به دلیل اختلال در فرایند آموزش می باشد.

نتیجه گیری. شناسایی علل عفونت بیمارستانی و به کارگیری تمهیداتی در بخش مراقبت ویژه باعث ارتقاء ایمنی و افزایش کیفیت خدمات مراقبتی درمانی می شود. پیشگیری از این عفونت ها نیاز به یک برنامه ای جامع و به هم پیوسته کنترل شده دارد.

هدف. این مطالعه با هدف مرور پژوهش های انجام شده درباره چگونگی ایجاد و پیشرفت بیماری های قلبی عروقی در افراد افسرده انجام شد.

زمینه. بیماری های قلبی عروقی و افسردگی از جمله اختلالات رایج در جهان محسوب می شوند. مطالعات رابطه هم بروزی این دو اختلال را نشان داده اند، به طوری که افسردگی به عنوان عامل خطر ایجاد بیماری قلبی عروقی مطرح است.

روش کار. در این مطالعه مروری، اطلاعات مورد نیاز با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar، PubMed، Springer، AHA journal، Biomed، Scope Med، Elsevier و WHO web page با استفاده از شکل فارسی و انگلیسی کلمات کلیدی افسردگی و بیماری قلبی عروقی، افسردگی و سیستم اندوتلیال، افسردگی و سیستم اتونوم، افسردی و سیستم ایمنی التهابی، افسردگی و عملکرد پلاکت، افسردگی و محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-فوق کلیه، و افسردگی در دوره قبل از زایمان به دست آمدند.

یافته ها. مکانیسم های پیشنهاد شده برای توضیح نقش افسردگی در ایجاد و پیشرفت بیماری های قلبی عروقی شامل اختلال در عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-فوق کلیه (HPA)، سیستم ایمنی-التهابی، سیستم اتونوم، پلاکت، سیستم اندوتلیال و تغییر الگوهای رفتاری (سندرم متابولیک) و افسردگی در دوره قبل از زایمان می باشند.

نتیجه گیری. یافته ها نشان می دهد که اختلال عملکرد محور HPA زمینه را برای شروع اختلال عملکرد سیستم اتونوم فراهم می کند. فرایند تشکیل پلاک آتروم و ترومبوز در اختلال عملکرد پلاکت، سیستم ایمنی التهابی و سیستم اندوتلیال سریع تر از دیگر مسیرهای تخریب پیش می روند. اختلال سیستم ایمنی التهابی نه تنها به واسطه افسردگی، بلکه به دنبال پیشرفت فرایند اختلال عملکرد سیستم اندوتلیال نیز ایجاد می شود. اطلاعات کاملی در مورد شدت افسردگی در ایجاد و پیشرفت بیماری قلبی عروقی وجود ندارد.