فصلنامه پرستاری قلب و عروق

عوامل مرتبط با فاصله زمانی بین شروع علائم بالینی تا تزریق ترومبولیتیک در بیماران با انفارکتوس حاد قلبی

ناصر عباسی، محمدتقی مقدم نیا، عاطفه قنبری خانقاه، رحیم علیزاده، احسان کاظم نژاد لیلی،
دوره 4، شماره 4 - ( 12-1394 )

چکیده

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی زمان شروع تزریق ترومبولیتیک در بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

زمینه. انفارکتوس حاد میوکارد یکی از شایع ترین علل مرگ و ناتوانی افراد در دنیای امروز و در ایران می باشد. علت عمده سکته قلبی، تشکیل لخته خون روی پلاک آترواسکلروز در عروق کرونر است. تجویز سریع داروهای ترومبولیتیک در این بیماران می تواند نجات بخش باشد، زیرا عامل زمانی در اثربخشی این درمان بسیار مهم است.

روش کار. این مطالعه یک پژوهش مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است که در آن، 98 بیمار با انفارکتوس حاد میوکارد بستری در مراکز درمانی منتخب شهر رشت از طریق نمونه گیری در دسترس در سال 1393 انتخاب شدند. ابزار بررسی شامل فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک جهت دستیابی به اطلاعات فردی اجتماعی بیماران و پرسشنامه پژوهشگرساخته جهت بررسی عوامل بالینی، موقعیتی و شناختی بود. جمع آوری داده ها از طریق پرونده و مصاحبه با بیماران صورت گرفت. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSSنسخه 21 با استفاده از آزمون های آماری غیرپارامتری من ویتنی و کروس کالوالیس انجام شد و سطح معنی داری، 0/05 در نظر گرفته شد.

یافته ها.میانگین فاصله زمانی شروع علائم بالینی تا تزریق ترومبولیتیک 247/2 دقیقه با انحراف معیار 182/4 بود. بیشترین تاخیر، مربوط به تصمیم گیری بیمار برای اقدام به درمان و کمترین تاخیر، مربوط به زمان داخل بیمارستانی بود. عوامل اصلی مرتبط با تاخیر مراجعه بیماران شامل نداشتن سابقه ناراحتی قلبی (0/001p=)، نداشتن آگاهی درباره علائم و نشانه های بیماری (0/0001≥p)، جنسیتزن (0/026p=)، داشتن بیماری دیابت (0/001p=)، سطح سواد پایین (0/003p=)، سطح درآمد پایین (0/044p=)، درد خفیف (0/001p=) و مصرف خودسرانه دارو توسط بیمار (0/003p=) بود. علت اصلی تأخیر، عدم آگاهی از علائم و نادیده گرفتن اهمیت آن ها بود.

نتیجه گیری. با توجه به مناسب نبودن فاصله زمانی بین شروع علایم بیماری تا تزریق ترومبولیتیک در بیماران نیاز است برنامه های آموزشی برای افزایش آگاهی درباره علایم بیماری و اهمیت درمان سریع با داروهای ترومبولیتیک مورد توجه قرار گیرد تا بتوان فاصله زمانی شروع علائم بالینی تا تزریق ترومبولیتیک را کاهش و اثربخشی این داروها را افزایش داد و به این ترتیب، مرگ و ناتوانی ناشی از این بیماری کاهش یابد.

تاخیر در مراجعه افراد دچار انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی در ایران: یک مطالعه مروری

محمد عباسی، سید علی طبایی،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1397 )

چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش مروری با هدف تبیین علل تاخیر بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد در مراجعه به مراکز درمانی در ایران انجام شد.
زمینه. مطالعات نشان میدهند بیماران با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد با تاخیر به مراکز درمانی مراجعه میکنند، در حالی که تشخیص و درمان سریع بیماری، باعث کاهش موارد مرگ، بهبود عملکرد قلبی و از همه مهمتر، بهبود پیشآگهی بیمار میشود.
روش کار. در این پژوهش مروری جهت جمعآوری دادهها از پایگاه دادهایSID برای یافتن متون منتشرشده به زبان فارسی از ابتدای سال 1380 تا سال 1398 استفاده شد. کلیدواژههای مورد جستجو شامل انفارکتوس حاد میوکارد و تاخیر در مراجعه بود. بر اساس این جستجو، تعداد 15 مقاله فارسی مرتبط یافت شد که از این تعداد، 10 مقاله معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، به این ترتیب که مقالاتی که دارای متن کامل قابل دسترس بودند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها. مرور نظاممند مقالات مرتبط با عوامل تاخیر در مراجعه بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی شامل انتظار بهبودی خودبهخودی، نسبت دادن بیماری به علل غیرقلبی، عدم اطلاع از علایم بیماریهای قلبیعروقی، عدم توجه به علایم بیماری، مصرف خودسرانه دارو، داشتن بیماری زمینهای مانند دیابت، کم بودن شدت درد در شروع بیماری، جنسیت، سن بالا، تحصیلات پایین، پایین بودن درآمد، محل سکونت، شروع علایم قلبی در طول شب، اهمیت ندادن به درد، تنها بودن در زمان بروز حمله، وقوع علایم در نیمه شب تا صبح زود، فقدان سابقه قبلی از بیماری قلبی، مراجعه به پزشک عمومی، و شروع تدریجی علایم بود.
نتیجه گیری. نتایج مطالعه نشان داد مهمترین عوامل تاخیر مراجعه بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد در دسته عوامل فردی و درک نادرست از بیماری قرار میگیرند. اعضای تیم درمان باید در افزایش آگاهی مردم درباره علایم و نشانههای بیماری قلبیعروقی تلاش نمایند.

تاخیر در مراجعه افراد دچار انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی در ایران: یک مطالعه مروری

محمد عباسی، سید علی طبایی،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )

چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش مروری با هدف تبیین علل تاخیر بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد در مراجعه به مراکز درمانی در ایران انجام شد.
زمینه. مطالعات نشان میدهند بیماران با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد با تاخیر به مراکز درمانی مراجعه میکنند، در حالی که تشخیص و درمان سریع بیماری، باعث کاهش موارد مرگ، بهبود عملکرد قلبی و از همه مهمتر، بهبود پیشآگهی بیمار میشود.
روش کار. در این پژوهش مروری جهت جمعآوری دادهها از پایگاه دادهایSID برای یافتن متون منتشرشده به زبان فارسی از ابتدای سال 1380 تا سال 1398 استفاده شد. کلیدواژههای مورد جستجو شامل انفارکتوس حاد میوکارد و تاخیر در مراجعه بود. بر اساس این جستجو، تعداد 15 مقاله فارسی مرتبط یافت شد که از این تعداد، 10 مقاله معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، به این ترتیب که مقالاتی که دارای متن کامل قابل دسترس بودند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها. مرور نظاممند مقالات مرتبط با عوامل تاخیر در مراجعه بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی شامل انتظار بهبودی خودبهخودی، نسبت دادن بیماری به علل غیرقلبی، عدم اطلاع از علایم بیماریهای قلبیعروقی، عدم توجه به علایم بیماری، مصرف خودسرانه دارو، داشتن بیماری زمینهای مانند دیابت، کم بودن شدت درد در شروع بیماری، جنسیت، سن بالا، تحصیلات پایین، پایین بودن درآمد، محل سکونت، شروع علایم قلبی در طول شب، اهمیت ندادن به درد، تنها بودن در زمان بروز حمله، وقوع علایم در نیمه شب تا صبح زود، فقدان سابقه قبلی از بیماری قلبی، مراجعه به پزشک عمومی، و شروع تدریجی علایم بود.
نتیجه گیری. نتایج مطالعه نشان داد مهمترین عوامل تاخیر مراجعه بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد در دسته عوامل فردی و درک نادرست از بیماری قرار میگیرند. اعضای تیم درمان باید در افزایش آگاهی مردم درباره علایم و نشانههای بیماری قلبیعروقی تلاش نمایند.

پیامدهای تاخیر در مراجعه بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد: یک مطالعه مروری

طاهره السادات خوب بین خوش نظر، محمد عباسی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )

چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش مروری با هدف بررسی پیامدهای تأخیر در مراجعه بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی انجام شد.
زمینه. مطالعات نشان دادهاند بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد که با تاخیر به مراکز درمانی مراجعه میکنند، پیامدهای ناگوار مکانیکی و الکتریکی ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد را تجربه میکنند.
روش کار. در این مطالعه مروری برای جمع آوری دادهها از کلیدواژه های Survival، Myocardial infarction، Outcome، و Delay در پایگاههای داده از جملهUp-to-date ،Scopus ،PubMed ،Science Direct ،Web of Science ،SID ، و Magiran برای جستجوی مقالات منتشرشده در بازه زمانی 2000 تا 2020 استفاده شد. از مجموع 22 مقاله، 14 مقاله که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند توسط تیم تحقیق مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و وارد مطالعه شد.
یافته ها. مرور مقالات نشان داد پیامدهای تاخیر در مراجعه بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد شامل نارسایی قلبی حاد، ایست قلبی، سکته مغزی، مرگ، کاهش کسر تخلیه ای قلب، بستری طولانی مدت، کاهش بقای طولانی مدت بیماران، افزایش میزان مرگ بیمارستانی و افزایش هزینه های درمان هستند.
نتیجه گیری. تأخیر در مراجعه بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد همراه با عوارض و پیامدهای ناگواری برای بیماران است. اعضای تیم درمان باید علایم و نشانه های قلبی عروقی و اهمیت مراجعه به موقع به مراکز درمانی را به بیماران و خانواده آنان آموزش دهند.

بررسی تاثیر روان‌درمانی تحلیلی کارکردی بر تبعیت درمانی و رفتارهای خودمراقبتی در زنان مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد

ناهید رامک، کیانا قاسم نژاد، الهه قاسم پور، زینب صادق خانی، اسحاق سام خانیان، فرشید بی باک، علیرضا سنگانی،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )

چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روان درمانی تحلیلی کارکردی بر تبعیت درمانی و رفتارهای خودمراقبتی در زنان مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد انجام شد.
زمینه. شدت بیماریهای قلبی عروقی تا حدودی تحت تاثیر عملکرد شناختی و رفتاری افراد مبتلا به بیماری انفارکتوس حاد میوکارد قرار دارد. بنابراین، با درمان های موثر و نوین در این زمینه میتوان نتایج موثری ایجاد کرد.
روش کار. در این پژوهش نیمه تجربی پیش‌آزمون- پس‌آزمون با پیگیری و گروه کنترل، جامعه آماری، زنان مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بیمارستان تخصصی قلب سیدالشهدا در شهر ارومیه در سال 1400 بودند که تعداد 30 نفر از آنها بر اساس ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمون (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. بسته روان درمانی تحلیلی کارکردی تسای و همکاران (2010) در 10 جلسه 45 دقیقه ای برای گروه آزمون اجرا شد. قبل از اجرای جلسات و پس از آن، از اعضای گروه های آزمون و کنترل، پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه تبعیت درمانی سید فاطمی و همکاران (1397) و پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی بیماران قلبی ولن و همکاران (2013) گرفته شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس آمیخته در نرم افزار SPSS نسخه 18 تحلیل شدند.
یافته ها. بر اساس نتایج این پژوهش، تفاوت آماری معنی دار بین میانگین نمرات تبعیت درمانی و رفتارهای خودمراقبتی بیماران گروه آزمون و کنترل در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری وجود داشت. روان درمانی تحلیلی کارکردی بر بهبود رفتارهای خودمراقبتی (اندازه اثر 0/912) در مقایسه با بهبود تبعیت درمانی (اندازه اثر 0/897) در زنان مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد اثر بیشتری دارد (0/0001P≤).
نتیجه گیری. این نتایج بر عملکرد روش روان درمانی تحلیلی کارکردی در حوزه های شناختی و رفتاری در درمان افراد مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد تاکید دارد.

عوامل موثر بر بقای افراد مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی مرکز آموزشی درمانی شهید صیاد شیرازی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در یک دوره 5 ساله (1397-1392)

شهره کلاگری، مهدی زاهدی، عاصمه ایزدپناه، باقر پهلوان زاده،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )

چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر بقای افراد مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی مرکز آموزشی درمانی شهید صیاد شیرازی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان در یک دوره 5 ساله (1397-1392) انجام شد.
زمینه. ثبت داده های بیماران بهبود یافته یا فوت شده از زمان پذیرش و بستری در بخش مراقبت ویژه اطلاعات درستی را در اختیار محققان قرار میدهد تا با شناخت عوامل موثر بر بقا بتوانند بر دستورالعمل های پیشگیری و درمان تمرکز بیشتری کنند.
روش کار. مطالعه حاضر از نوع کوهورت گذشته نگر بود که در آن، داده های پرونده 277 فرد با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی مرکز آموزشی درمانی شهید صیاد شیرازی در طی دوره 5 ساله (1397-1392) بررسی شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و معیارهای ورود شامل تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد بر اساس گزارش متخصص قلب، سابقه بیماری، و وجود علائم در نوار الکتروکاردیوگرام و آزمایشات آنزیمی قلب بود. ابزار گردآوری داده ها چکلیست حاوی اطلاعات بالینی، پارامترهای آزمایشگاهی، و اطلاعات جمعیت شناختی بود. پس از وارد کردن داده ها در نرمافزار SPSS-16، از آمار توصیفی و استنباطی برای بررسی داده ها استفاده شد.
یافته ها. بر اساس یافته ها، 67/5 درصد نمونهها (187 نفر) مرد بودند. میانگین سن افراد فوت شده بیشتر از افراد بهبودیافته بود، و این تفاوت، از نظر آماری معنی دار بود (0/002=P). میانگین میزان کلسترول (0/015=P) و قند خون (0/033=P) افراد فوتشده به طور معنی داری بیشتر از افراد بهبود یافته بود. همچنین، میانگین میزان هموگلوبین (0/002=P) و گلبول قرمز (0/047=P) در افراد بهبود یافته و فوت شده تفاوت معنی دار آماری را نشان داد. افرادی که مواد مخدر، سیگار و قلیان مصرف نمیکردند و همچنین بیماری زمینه ای نداشتند، احتمال بقای بیشتری در مقایسه با افرادی که دارای سابقه اعتیاد و بیماری زمینهای بودند، داشتند (0/029=P و 0/04=P). همچنین، نمودار بقا نشان داد که 50 درصد بیماران حداقل تا روز 11 بستری زنده بودند (میانه زمان بقا، 11 روز).
نتیجه گیری: شناخت عوامل موثر بر میزان بقای بیماران پس از انفارکتوس حاد میوکارد میتواند محور برنامه های پیشگیری و غربالگری گروه های پرخطر افراد مبتلا به انفارکتوس حاد قلبی قرار گیرد؛ بر همین اساس، افزایش بقای افراد مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد نیاز به اقدام همه جانبه تصمیم گیرندگان حوزه سلامت در سطوح پیشگیری دارد.