خلاصه

هدف. هدف این پژوهش تعیین کیفیت تریاژ بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بود.

زمینه. تریاژ صحیح و سریع بیماران کلید عملکرد موفق در بخش اورژانس است. لذا بررسی و شناخت وضعیت موجود جهت اطمینان از اجرای صحیح تریاژ و شناسایی نیاز پرستاران به آموزش و نارسایی های موجود از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

روش کار. در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، 300 پرونده مربوط به بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که در آنها تریاژ با استفاده از ابزار ESI (Emergency Service Index) به صورت فعال اجرا می شود به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بررسی شدند. در این پژوهش از فرم اطلاعات دموگرافیک برای جمع آوری ویژگی های دموگرافیک بیماران استفاده شد و اطلاعات ثبت شده در فرم تریاژ بر اساس الگوریتم تریاژ ESI نیز مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها. بر اساس نتایج، از مجموع موارد تریاژ، 7/23 درصد تریاژ سبک و 7/11 درصد تریاژ سنگین بودند. بیشترین درصد موارد تریاژ سبک مربوط به تریاژ در سطح 3 می باشد. میزان مرگ و میر و بستری در بخش های مراقبت ویژه با تریاژ سبک ارتباط مستقیم دارد. در زمینه میانگین طول مدت بستری بیمار، مدت زمان بستری بیمار در بخش اورژانس و زمان انتظار تا معاینه اولیه توسط پزشک اورژانس، بین گروه تریاژ صحیح و آندرتریاژ اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری. میزان خطای تریاژ از آستانه قابل قبول بالاتر است و همچنین، انجام تریاژ صحیح یا همراه با خطای تریاژ ارتباطی با شاخص های زمان سنجی ندارد.