|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
5 نتیجه برای جانی
جمال الدین بگجانی،
دوره 1، شماره 4 - ( 12-1391 )
چکیده
خلاصه هدف. هدف از این مطالعه معرفی راهکاری موثر به نام هماهنگ سازی انقباضبطنها توسط پیس میکر دو بطنی در درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می باشد. زمینه. درحال حاضر، بیش از22 میلیون نفر دردنیا از نارسایی قلبی رنج می برند. دراین بیماری، خونرسانی قلب و اندامها به علت عدم کفایت بطنها مختل شده است، به طوری که بعد ازمدتی، کیفیت زندگی بیماران در تمام جنبه ها، به ویژه تحرک کاهش می یابد. در سالهای اخیر، دارو درمانی، تغییر شیوه زندگی و جراحی های قلبی از درمان های رایج این بیماری محسوب شده اند، با این وجود، بروز آریتمی های قلبی در بیش از 40 درصد بیماران، ادامه زندگی را با مشکل مواجه ساخته است. امروزه کاربرد پیس میکر جهت هماهنگ سازی انقباض بطنی و بهبود علائم در درمان نارسایی قلبی ابتکاری نو درعلم پزشکی محسوب می شود. یافته ها. نتایج پژوهشهای انجام شده بیانگر این مطلب می باشند که بعد از کاشت پیس میکر، بهبود قدرت انقباضی قلب، افزایش کسر تخلیه بطن چپ، افزیش حجم ضربه ای، کاهش بروز آریتمی های بطنی از جمله انقباض های زودرس بطنی و تاکیکاردی بطنی و بهبود کیفیت زندگی از جمله بهبود عملکرد در فعالیتهای ورزشی و حرکتی بیماران حاصل گردیده است. نتیجه گیری. هماهنگ سازی انقباض بطنها توسط پیس میکر دو بطنی به همراه روشهای دارویی و طبی دیگر یک روش درمانی موثردر نارسایی قلبی محسوب می شود.
غلامحسین کاظم زاده، محمدهادی سروری، محمدرضا جانی، محمدرضا رزم آرا،
دوره 3، شماره 4 - ( 12-1393 )
چکیده
هدف. این مطالعه به مرور مطالعات مختلف انجام شده در زمینه استفاده از سلول های بنیادی در درمان اختلالات شریانی می پردازد.
زمینه. اختلالات شریانی 8 تا 12 میلیون آمریکایی را مبتلا کرده است و همراه با مرگ و میر و بیماری زایی بالایی می باشد. ایسکمی وخیم اندام، مرحله نهایی اختلالات شریانی محیطی می باشد. بخش اصلی درمان در ایسکمی های شدید، بازسازی سطح داخلی عروق (اندووسکولر) با هدف بهبود جریان خون به اندام مبتلا می باشد. با این وجود 20 تا 30 درصد بیماران برای بازسازی سطح داخلی عروق مناسب نیستند و ممکن است درمان با سلول های بنیادی برایشان مفید باشد.
روش بررسی. در این مقاله مروری، پس از جست وجو در بانک های اطلاعاتی و منابع الکترونیکی، جدیدترین مطالعاتی که در زمینه استفاده از سلول های بنیادی انجام شده بود و ارتباط بیشتری با موضوع داشت مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها. درمان با سلول های بنیادی در اختلالات شریانی، به ویژه برای بیمارانی که کاندید درمان جراحی نیستند مفید می باشد. همچنین، ثابت شده است که این روش برای بیماران با بیماری برگر نسبت به بیماران دچار اختلالات شریانی محیطی مناسب تر است و روش تزریق داخل عضلانی این سلول ها نسبت به تزریق داخل شریانی موثرتر می باشد. نشان داده شده است که استفاده از سلول های بنیادی مشتق شده از مغز استخوان نسبت به سلول های مشتق شده از خون محیطی موثرتر و کم هزینه تر است. این روش عارضه جانبی قابل توجهی ندارد و به خوبی توسط بیمار تحمل می شود.
نتیجه گیری. درمان با سلول های بنیادی یک استراتژی درمانی موثر و امیدبخش، به ویژه برای بیمارانی می باشد که کاندید درمان جراحی بازسازی سطح داخلی عروق نیستند.
محمدرضا جانی، محمد رضا رزم آرا، مژگان صفاپور، سهیلا میرعلی جانی، فاطمه میری،
دوره 5، شماره 4 - ( 12-1395 )
چکیده
خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بر کیفیت زندگی بیماران آنژین صدری شهرستان قاین در سال 1394 انجام شد.
زمینه. بیماری قلب و عروق، شایعترین و مهمترین علت مرگ در تمام دنیا میباشد که بر کیفیت زندگی مبتلایان نیز تاثیر می‌گذارد. این بیماری، مشکلات زیادی را برای بیماران و هزینه زیادی را برای جامعه به همراه دارد.
روش کار. این پژوهش یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود که بر روی 60 نفر از بیماران بخش سی سی یو بیمارستان شهدای قاین در سال 1394 انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها، شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) بود. مداخله برای گروه آزمون به صورت ۶ جلسه آموزش چهره به چهره، هر روز صبح و عصر به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه به صورت نمایش تصاویر (با استفاده از رایانه قابل‌حمل و نرم‌افزار PowerPoint) و پاسخگویی به سوالات احتمالی انجام شد. کیفیت زندگی بیماران در هر دو گروه در دو مرحله قبل از اجرای آموزش و یک ماه پس از اجرای آموزش سنجیده و مقایسه شد. تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSSنسخه 20 انجام شد.
یافته‌ها. نتایج نشان داد پس از مداخله، تفاوت آماری معنیداری بین دو گروه آزمون و کنترل در ابعاد سلامت عمومی (0/02p=)، عملکرد جسمی (0/003p=)، اختلال نقش به خاطر سلامت جسمی (0/05p=)، انرژی و خستگی (0/01p=)، سرزندگی و نشاط (0/004p=)، درد بدنی (0/007p=)، و نمره کل کیفیت زندگی (0/02p=) وجود دارد.
نتیجهگیری. آموزش در بیماران مبتلا به آنژین صدری باعث ارتقای ابعاد کیفیت زندگی در آن‌ها میشود.
محمد رضا جانی، محمد رضا رزم آرا،
دوره 6، شماره 4 - ( 12-1396 )
چکیده
هدف. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی با ویژگی‌های جمعیتشناختی افراد مبتلا به آنژین صدری در بیمارستان شهدای شهرستان قاین در سال 1394 انجام شد.
زمینه. بیماریهای قلبی عروقی شایعترین علت مرگ در بیشتر کشورهای جهان از جمله ایران و مهمترین عامل از کار افتادگی محسوب میشوند. بیماریهای قلبی عروقی از قابل پیشگیریترین بیماریهای غیر واگیر به شمار میآیند. کیفیت زندگی در بیماریهای قلبی عروقی با تغییرات نامناسب همراه است و عوامل متعددی در بهبود کیفیت زندگی این بیماران نقش دارند.
روش کار. این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی بود که بر روی 240 فرد مبتلا به آنژین صدری پایدار بستری در بخش‌های سیسییو و پستسیسییو بیمارستان شهدای قاین از فروردین تا دی ماه 1394 از طریق سرشماری انجام شد. برای بررسی کیفیت زندگی از ابزار SF-36 استفاده شد. پرسشنامه از طریق مصاحبه برای بیماران تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی و کروسکال والیس با کمک نرم‌افزار SPSS-20 تحلیل شد.
یافته‌ها. میانگین نمره کل کیفیت زندگی از صد نمره، 61/74 با انحراف معیار 22/49 بود که نشاندهنده کیفیت زندگی در سطح خوب است. بر اساس یافته‌های این پژوهش، متغیر سن با ابعاد اختلال نقش به خاطر سلامت عاطفی (0/034P=)، انرژی/ خستگی (0/001P=)، و سلامت عمومی (0/004P=)؛ متغیر جنس با ابعاد اختلال نقش به خاطر سلامت عاطفی (0/008P=)، انرژی/ خستگی (0/01P=)، عملکرد اجتماعی (0/003P=)، و سلامت عمومی (0/04P=)؛ متغیر وضعیت تاهل با ابعاد عملکرد جسمی (0/032P=)، و انرژی/ خستگی (0/04P=)؛ و متغیر وضعیت تحصیلات با ابعاد انرژی/ خستگی (0/007P=) و سلامت عمومی (0/001P=) ارتباط معنیداری آماری دارند.
نتیجهگیری. با توجه به ارتباط کیفیت زندگی با برخی متغیرهای دموگرافیک، استفاده از رویکردهای مناسب مراقبتی ارتقای کیفیت زندگی ازجمله اجرای برنامه‌های آموزشی برای افراد مبتلا به بیماری آنژین صدری توصیه میشود.
سارا ادیمی، محمدعلی آذربایجانی، نسیم نادری، آذین علیزاده اصل،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده
خلاصه
هدف. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین متناوب شدید (HIIT) و تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط (MIT) (با و بدون محدودیت جریان خون) بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان سرطان پستان انجام شد.
زمینه. امروزه ابتلا به سرطان پستان بسیار شایع است و سمیت قلبی (کاردیوتوکسیسیتی) از مهمترین عوارض پس از شیمی درمانی است که تاثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران روشن است. استفاده از تمرینات هوازی، با و بدون ایجاد محدودیت در جریان خون ممکن است باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی شود. ایجاد محدودیت در جریان خون از روشهایی است که امروزه در جهت تقویت اثرات تمرینات بدنی استفاده میشود. مطالعات پیشین نشان میدهند انواع تمرینات بدنی، اثرات فیزیولوژیک و روانشناختی متفاوتی دارند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفیشده، 20 بیمار مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان به‌طور تصادفی در چهار گروه تمرین متناوب شدید، تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط، تمرین متناوب شدید همراه با محدودیت جریان خون (HIIT+BFR) تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط همراه با محدودیت جریان خون (MIT+BFR) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. قبل و پس از اجرای 12 هفته مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب (IHF-QoL) توسط شرکتکنندگان در مطالعه تکمیل شد.
یافته ها. تمرین متناوب شدید و همچنین، انجام تمرین هوازی همراه با محدودیت جریان خون بر کیفیت زندگی بیمار مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان موثر است. نمره کیفیت زندگی در گروه تمرین متناوب شدید همراه با محدودیت جریان خون به‌طور معنیداری بیشتر از بقیه گروه‌ها بود.
نتیجه گیری. به نظر می‌رسد تمرین متناوب شدید همراه با محدودیت جریان خون در مقایسه با تمرین متناوب شدید بدون محدودیت جریان خون و همچنین، تمرینات مداوم (با و بدون محدودیت جریان خون)، روش بهتری برای بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
