|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای امینی
فاطمه بهرام نژاد، یونس محمدی، احمد علی اسدی نوقابی، هادی سیف، محسن امینی، بهاره شهبازی،
دوره 1، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
هدف.هدف از انجام این مطالعه مقایسه کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونرو آنژیوپلاستی کرونری ترانس لومینال از راه پوست، قبل،سه، شش و دوازده ماه پس از عمل بود. زمینه.آنژیوپلاستی ترانس لومینال و پیوند بای پس عروق کرونر از روشهای درمانی رایج در بیماری عروق کرونر می باشند. بهدنبال آنژیوپلاستی ترانس لومینال، بیمار تنها یک روز در بیمارستان بستری می شود و نسبت به پیوند بای پس عروق کرونر هزینه های کمتری پرداخت می کند، اما باید دید که آیا بین کیفیت زندگی افراد در این دو گروه اختلافی وجود دارد. روش کار.این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی چهار مرحلهای آینده نگر بر روی 115 بیمار با عمل آنژیوپلاستی کرونری ترانس لومینال و 126 بیمار تحت عملجراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در فاصله سالهای 1386 تا 1384 بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای 40 سؤالی با پرسش هاییدرباره مشخصات دموگرافیک، اطلاعات بیماری و کیفیت زندگی واحد های مورد مطالعه بود. در تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی تست، کای دو، آزمون دقیق فیشر و آزمون فریدمن استفاده شد. یافته ها.نتایج پژوهش نشان داد هر دو گروه پس از عمل، افت کیفیت زندگی داشته اند (P≤0.001).اما کیفیت زندگی در هر دو گروه تحت مطالعه در فاصله سه، شش و دوازده ماه بعد از عمل با هم اختلاف آماری معنی داری داشته است(P≤0.001). نتیجه گیری.لازم است تیم درمان، بیماران و خانواده هایشان را پس از انجام هر کدام از این عملها حمایت کنند و آموزشهای لازم در این دوران را به بیماران بدهند و آنها را تشویق به پیگیری وضعیت بیماری خود نمایند.
فرزانه حسن زاده، زهره محمدزاده تبریزی، شهرام امینی، جواد ملک زاده، سید رضا مظلوم، زهرا پارسایی مهر،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1396 )
چکیده
هدف. این مطالعه با هدف تعیین علل جداسازی مشکل از تهویه مکانیکی در بیماران بعد از عمل جراحی قلب انجام شد.
زمینه. طولانی شدن مدت تهویه مکانیکی یکی از چالشهای مهم در بیماران بعد از عمل جراحی قلب میباشد، زیرا می تواند
مرگ را به 30 تا 40 درصد افزایش دهد. خارج کردن سریع لوله تراشه در مدت کمتر از 6 ساعت بعد از عمل جراحی قلب به عنوان استاندارد در نظر گرفته شده است، زیرا بهبود عملکرد قلب، افزایش راحتی بیمار،کاهش عوارض تنفسی و همچنین، کاهش هزینهها را به همراه دارد و منجر به کاهش مدت بستری در بخش مراقبتهای ویژه میشود. از این رو، تشخیص سریع جهت پیشگیری از عوامل خطر جراحی قلب که طولانی شدن مدت تهویه مکانیکی و همچنین، اشکال در جداسازی از تهویه مکانیکی را به همراه دارد ضروری است.
روش کار. این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که در آن 80 بیمار بستری در بخش مراقبتهای ویژه جراحی قلب بیمارستان امام رضا(ع) شهر مشهد در طول مدت 4 ماه، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات بیمارانی که تهویه مکانیکی در آنها بیشتر از 6 ساعت شده بود، جمع آوری شد و توسط نرم افزار SPSS تحلیل گردید.
یافته ها. تنها متغیری که با مدت تهویه مکانیکی ارتباط آماری معنیدار داشت مصرف دخانیات بود (0/03p=). از علل تهویه مکانیکی طولانی مدت، تاخیر در به هوش آمدن (55/3 درصد)، اسیدوز متابولیک (35/5 درصد) و سایر موارد (9/2 درصد) بود.
نتیجه گیری. با در نظر گرفتن عواملی که بر طولانی شدن مدت تهویه مکانیکی تاثیر میگذارند میتوان از طریق کنترل و نظارت بیشتر، مدت تهویه مکانیکی را کاهش داد.
سحر عوض پور، امین امینی،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده
خلاصه
هدف. این تحقیق با هدف مقایسه تأثیر دو نوع تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) بر مقادیر پلاسمایی آدیپونکتین، لپتین و فشارخون پرستاران دارای اضافه وزن انجام شد.
زمینه. بیماری قلبی عروقی به عنوان یک وضعیت جسمی مزمن و ناتوان کننده، یکی از شایعترین علت های مرگ در جهان است و میتواند سطح سلامتی افراد به ویژه پرستاران را که در معرض انواع بیماری ها هستند تحت تأثیر قرار دهد. لازم است متغیرهای مرتبط با سطح سلامتی در این این افراد شناسایی شوند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 27 پرستار (با میانگین سنی 25/81 سال با انحراف معیار 0/6، میانگین قد 158/01 سانتیمتر با انحراف معیار 7/6، و میانگین وزن 69/41 کیلوگرم با انحراف معیار 0/25) به طور داوطلبانه وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 9 نفری تحت عنوان های گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 (هشت ثانیه دوی سریع و دوازده ثانیه بازیافت فعال)، گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 (آزمون رفت وبرگشت 40 متر با حداکثر سرعت)، و گروه کنترل قرار گرفتند. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه، هر جلسه 6 تا 9 دقیقه با بیشتر از 90 درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه با بیش از 90 درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ANCOVA در SPSS انجام شد.
یافته ها. تحلیل داده ها نشان داد اجرای تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 و نوع 2، تأثیر معناداری بر کاهش مقادیر لپتین پلاسما، فشارخون سیستولی و دیاستولی و افزایش غلظت آدیپونکتین پلاسما در پرستاران دارد. هر دو روش تمرینی باعث بهبود شاخص های سلامتی (آدیپونکتین، لپتین و فشار خون سیستولی و دیاستولی) میشوند، اما تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 در مقایسه با نوع 2، باعث کنترل و تنظیم بهتر این شاخص ها شد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 نسبت به تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 روش بهتری برای بهبود سطوح آدیپونکتین، لپتین، فشار خون سیستولی و دیاستولی در پرستاران است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
