|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای نوع مطالعه: گزارش مورد
بنفشه قربانی، نسیبه عاشوری، کیانوش صابری، فاطمه بهرام نژاد، اسماعیل شریعت،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده
خلاصه
هدف. این مقاله به شرح و بررسی یک مورد ترومبوز دریچه میترال میپردازد.
زمینه. بیماری دریچه قلبی از جمله بیماریهای دارای اهمیت است که علیرغم درمانهای متعدد شیوع زیادی دارد. از میان گستره وسیع درمانها، تعویض یا ترمیم دریچه، در زمره درمانهای استاندارد محسوب میشود. این درمان، دارای عوارض متعددی است که با تبعیت از رژیم درمانی مناسب، در اکثر اوقات قابل پیشگیری است. مطالعه حاضر گزارش یک مورد بیمار دچار عارضه نادر ترومبوز دریچه میترال بستری در بخش مراقبتهای ویژه قلب باز است.
معرفی مورد. بیمار خانم 50 ساله، تحت عمل جراحی تعویض دریچه میترال (مکانیکی) و تعویض دریچه تریکوسپید (مکانیکی) قرار گرفت. پس از ترخیص از بیمارستان، تحت درمان با قرص وافارین 5 میلیگرم و آ.اس.آ 80 میلیگرم بوده است. به دلیل تنگی نفس پیشرونده، دوباره به بیمارستان مراجعه میکند. طی بررسیهای انجام شده، عارضه نادر ترومبوز دریچه میترال گزارش میشود.
نتیجه گیری. ترومبوز دریچه مکانیکی میترال، عارضهای نادر ولی خطرناک است. اگرچه ایجاد ترومبوز، ارتباط تنگاتنگی با مصرف داروی ضد انعقاد دارد، اما در این مطالعه و مطالعات مشابه نشان داده شده است که معمولا رابطه دقیقی بین INR و ایجاد ترومبوز وجود ندارد.
بهناز باربد، یاسر رضاپور میرصالح، آزاده چوب فروش زاده، سیدجلیل میرحسینی، فهیمه کوهستانی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده
خلاصه
هدف. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه مداخلهای حمایت و همراهی همسر بر کیفیت زندگی، صمیمیت زناشویی و استرس بیماران تحت جراحی بایپس عروق کرونر انجام گرفت.
زمینه. درمانهای حمایتی و توجه به مسائل روانشناختی بیماران قلبی در کنار مراقبتهای پزشکی، می‌تواند به اثربخشی بهتر آنها کمک کند. فراهم کردن فضای عاطفی مناسب در خانواده در کنار مراقبتهای پزشکی مانند مصرف دارو و کنترل رژیم غذایی، از جمله حمایت‌هایی است که همسران بیماران قبلی می‌توانند بعد از عمل جراحی بایپس عروق کرونر انجام دهند.
روش کار. این پژوهش یک طرح نیمهتجربی از نوع مطالعه موردی به شیوه خط پایه بود. نمونه این پژوهش، دو نفر از بیماران مرد متاهل تحت عمل جراحی بایپس عروق کرونر به همراه همسرانشان بود که از بین مراجعه‌کنندگان به مراکز بازتوانی قلب شهرستان یزد انتخاب شدند و هشت جلسه آموزشی مبتنی بر الگوی مداخلهای حمایت و همراهی همسران را دریافت کردند. هر دو آزمودنی، پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی و پرسشنامه صمیمیت زناشویی را قبل از درمان، حین درمان، در پایان درمان، و یک ماه پس از درمان تکمیل کردند.
یافته ها. به‌منظور تحلیل داده‌ها از روش تحلیل نموداری، تعیین درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا استفاده شد. یافته ها نشان داد که الگوی مداخلهای حمایت و همراهی همسران موجب افزایش کیفیت زندگی و کاهش استرس بیماران در مراحل درمان و پیگیری شده بود، اما صمیمیت زناشویی بیماران در طول درمان تغییر چندانی نکرده بود.
نتیجه گیری. این یافته‌ها نشان می‌دهد که اگر حمایت و همراهی همسر بعد از جراحی قلب به‌درستی انجام شود، بهبود کیفیت زندگی و کاهش استرس بیماران را در پی دارد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
