نگاهی سریع بر مهمترین تغییرات صورت گرفته CPR  بر اساس گایدلاین ۲۰۱۵

تاکید بر فشردن قفسه سینه (chest compression) به تنهایی برای کسی که آموزش های اضافی ندیده است و ادامه این عمل تا زمانی فردآموزش دیده یا تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی فرا می رسند
،این متد تحت عنوان Hands only-CPR در سایت انجمن AHA عنوان شده است

تعداد دفعات chest compression توصیه شده،۱۰۰ الی ۱۲۰ بار در دقیقه می باشد.یعنی حداقل ۱۰۰ و حداکثر ۱۲۰ بار در دقیقه فشردن قفسه سینه انجام گیرد و نباید از ۱۲۰ تجاوز کند.

عمق میزان فشار chest compression (فشردن قفسه سینه) ۵ الی ۶ سانتی متر توصیه می شود.یعنی بالاتر از ۲ اینچ اما نباید بیش از ۶ سانتی متر (حدود ۲/۴ اینچ)تجاوز کند.(برای بالغین)

تماس با اورژانس در حین CPR به وسیله موبایل،برای فعال کردن EMS و همچنین دریافت راهنمایی از متصدی دیسپچ.

وازوپرسین از چرخه ACLS حذف و تاکید بر مدیریت سریع اپی نفرین شده است.

استفاده از اکسیژن حداکثر در طول CPR و بعد از ROSC ،اکسیژن طوری تیتره کنید که میزان اشباع اکسیژن شریانی در ۹۴% حفظ شود.

درصورتی که از راه هوایی پیشرفته(ETT)  استفاده  می کنید،هر ۶ ثانیه یک بار ونتیله کنید (۱۰ تنفس در دقیقه)

پایین بودن CO2 انتهای بازدمی در بیماران اینتوبه پس از ۲۰دقیقه CPR نشان دهنده احتمال بقای خیلی پایین است،واین فاکتور باید همراه با سایر فاکتورهایی که در تعیین خاتمه CPR به ما کمک می کند،استفاده شود.

استفاده روتین از لیدوکائین بعد از ROSC توصیه نمی شود.با این حال ممکن است شروع یا ادامه تجویز لیدوکائین بعد از ROSC در طول فیبریلاسیون بطنی و تاکیکاردی بطنی بدون نبض،موردنظر قرار گیرد.

مدیریت دما : شواهد جدید نشان می دهد که رنج دما بین ۳۲ الی ۳۶ درجه سانتی گراد در ۲۴ ساعت اول،بعد از ایست قلبی قابل قبول ترمی باشد.