|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای سالمندی
نسرین دلیری، معصومه ذاکری مقدم، دوره 5، شماره 1 - ( 3-1395 )
چکیده
خلاصه
هدف. این مطالعه به بررسی شایعترین بیماری جامعه سالمندان یعنی
بیماری های سیستم قلبی عروقی و انواع و علل آن می پردازد و روش های پیشگیری، تعدیل
و درمان بیماری را بررسی می کند.
زمینه. امروزه با افزایش سطح بهداشت و امید به زندگی، با پدیده
سالمندی و بیماری های مربوط به این دوره از زندگی روبرو هستیم. سالمندی و بیماری
های این دوره از زندگی سبب بالا رفتن هزینه های سیستم بهداشت و درمان شده است.
روش کار. این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه
های اطلاعاتی Google Scholar،Elsevier
،PubMed ،PMC، و Springerدر بازه
زمانی سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ صورت گرفته است.
یافته ها. علاوه بر تاثیر پدیده پیری بر اندام
های بدن و به ویژه، سیستم قلبی عروق، عوامل زیادی بر شدت بیماری موثر است که از آن
جمله می توان به عوامل زیستی، عادات زندگی، عوامل خطر بیماری قلبی، بیماری های
زمینه ای، عوامل روحی و شخصیتی و عوامل اجتماعی اشاره کرد. با افزایش سن تغییراتی
در کلیه اندام ها و همچنین، در سیستم قلبی عروقی ایجاد می شود که غیرقابل توقف و
برگشت می باشند. این تغییرات باعث سختی، افزایش ضخامت و تنگی عروق می گردند. با
تنگی عروق، قلب با فشار و شدت بیشتری خون را پمپ می کند که به تبع آن، با گذشت
زمان، هایپرتروفی بطن چپ و افزایش فشار خون رخ می دهد. رشد و تکثیر سلولی دچار
اختلال می شود که در نتیجه آن، بافت فیبروز ایجاد می گردد و تولید ضربان و هدایت
الکتریکی قلب دچار مشکل می شود. با افزایش حجم بطن چپ و باریک شدن قطر داخلی عروق،
خون رسانی به قلب دچار مشکل می شود و ایسکمی اتفاق می افتد. بیماری های اولیه قلب
با پیشرفت، منجر به نارسایی قلبی غیر قابل برگشت می گردند که در افراد سالمند، سبب
ناتوانی، عدم تحمل فعالیت روزمره و مصرف داروهای متعدد، و در آخر، مرگ می شود. با
شناخت مکانیسم پیری و عوامل تشدید کننده و تعدیل کننده اختلالات قلبی عروقی می
توان تا حدودی روند آن را کند کرد و از عوارض نامطلوب پیشگیری نمود.
نتیجه گیری. سالمندی می تواند موجب بروز
اختلالات غیرقابل برگشت در سیستم قلبی عروقی شود که با تابلوی نارسایی قلبی مزمن
بروز می کند. با اصلاح شیوه زندگی می توان از بروز زودرس این پدیده جلوگیری کرد و
تا حدودی عوارض آن، مانند ناتوانی و مرگ را کاهش داد.
لعیا بشارتی، محمدرضا صباغی، فاطمه بهرام نژاد، دوره 12، شماره 1 - ( 1-1402 )
چکیده
خلاصه
هدف. این پژوهش، با هدف بررسی رویکردهای مختلف آموزش خودمراقبتی و پیامدهای آن در سالمندان مبتلا به پرفشاری خون انجام شد.
زمینه. رشد سالمندی در جهان به دلیل افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ باروری است و پرفشاری خون یکی از شایعترین بیماریهای مزمن در حال افزایش در سالمندان است. فرآیند شرکت دادن بیماران در فعالیتهای خودمراقبتی یکی از مؤثرترین راهها برای کنترل پرفشاری خون محسوب میشود و این امر، مستلزم ایجاد تغییر در درک و نگرش، و آموزش بیماران دارد.
روش کار. در این مطالعه مروری از کلیدواژههای خودمراقبتی، سالمندان، پرفشاری خون ، آموزش به بیمار و معادل انگلیسی آنها در پایگاههای اطلاعاتیWeb of Science ،Scopus ،SID ،MagIran ،PubMed و موتور جستجوی Google Scholar در بازه زمانی2010 تا 2024 جستجو شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل مقالات به زبان فارسی و انگلیسی و در دسترس بودن متن کامل مقالات بود. در نهایت، 14 مقاله در مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش مبتنی بر رویکردهای آموزشی متنوع همچون اعتقاد بهداشتی، عقل سلیم، تعاملی و ترکیبی، لونتال، چندرسانهای و فضای مجازی، تثیر مثبت و معناداری بر کنترل فشار خون داشتهاند، اما اینکه کدام یک تاثیر بیشتری دارد، هنوز مشخص نیست. البته براساس مطالعات، مدل اعتقاد بهداشتی تاثیر بیشتری داشته است.
نتیجه گیری. آموزش به بیمار مبتنی بر یک رویکرد آموزشی و مدلهای خودآموز توصیه میشود. این مهم باید مورد توجه واحدهای آموزش به بیمار بیمارستان ها و پرستاران قرار گیرد.
|
|
|
|
|
|