هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه نگرش دانشجویان پرستاری سال چهارم و دانشجویان پزشکی سال هفتم دانشگاه علوم پزشکی ایران در زمینه مراقبت معنوی از بیماران انجام گرفت.

زمینه. معنویت مفهومی چند بعدی و پیچیده می باشد که دارای جنبه های شناختی، تجربی و رفتاری است. جهت حفظ سلامت و ارتقاء آن، توجه به مراقبت در ابعاد فیزیکی، ذهنی، احساسی و معنوی حائز اهمیت بسیاری است. مطالعات نشان می دهند که تعداد زیادی از بیماران بر این باورند که معنویت نقش مهمی در زندگیشان دارد، ارتباطی مثبت میان اعتقادات مذهبی و معنوی با روند بهبودی آنها وجود دارد و مایلند پزشکان و تیم درمان این عوامل را در مراقبت، مورد توجه قرار دهند.

روش کار. این مطالعه از نوع توصیفی مقایسه ای بود که در آن، به منظور بررسی نگرش دانشجویان پزشکی و پرستاری در زمینه مراقبت معنوی از بیماران از "مقیاس دیدگاه مراقبت معنوی" (Spiritual Care Perspective Scale) استفاده شد. در مجموع 110 نفر از دانشجویان پرستاری  و 220 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این مطالعه شرکت کردند. به منظور سازماندهی و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.

یافته ها. بر اساس یافته ها، 56 درصد دانشجویان پرستاری و 8/51 درصد دانشجویان پزشکی نسبت به مراقبت معنوی از بیماران نگرش مثبت داشتند و اختلاف معنی دار آماری بین آنها وجود نداشت. دانشجویان پرستاری در مورد در نظر گرفتن یک نیروی برتر یا وجود ماورایی برای داشتن سلامت معنوی و تلاش تیم درمان در جهت رشد و ارتقاء معنویت نسبت به دانشجویان پزشکی نگرش مطلوب تری داشتند و دانشجویان پزشکی در مورد در نظر گرفتن مراقبت های معنوی به عنوان بخشی از حیطه های عملکرد مراقبتی نسبت به دانشجویان پرستاری نگرش مطلوب تری داشتند.

نتیجه گیری. توجه مسئولین برنامه ریزی آموزشی نسبت به گنجاندن مباحث معنویت و مراقبت معنوی در برنامه آموزشی افرادی که برای ارائه خدمات بهداشتی درمانی تربیت می شوند ضروری به نظر می رسد. نیاز به فرهنگ سازی در حیطه اصول اعتقادی و مذهبی و آموزش آن در میان نسل جوان و تحصیل کرده احساس می شود.

هدف. این پژوهش با هدف بررسی شیوع عوامل خطرزای قلبی عروقی در بین دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف انجام شد.

زمینه.بیماری های قلبی - عروقی از دلایل عمده مرگ و میر و از کار افتادگی در ایران به شمار می رود که چاقی یکی از دلایل عمده آن است. یک راه حل برای جلوگیری از این بیماری،پیشگیری اولیه در سنین جوانی است. پژوهش هادر زمینه شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در بین دانشجویان،به خصوص در مورد دانشجویان فنی – مهندسی محدود است و اطلاعاتی در این زمینه در دسترس نیست.

روش کار.تعداد 223 دانشجویدانشگاه صنعتی شریف (150 مرد، با میانگین سنی 33/20 و 73 زن، با میانگین سنی 36/20) در این پژوهش مقطعی شرکت کردند. داده هااز طریق پرسشنامه، آزمایش خون، و اندازه گیری های آنتروپومتریک جمع آوری شد.

یافته‌ها. شیوع اضافه وزن و چاقی، 29/19 درصد (66/22 درصد در مردان و 33/12 درصد در زنان)؛و شیوع چاقی مرکزی بر اساس شاخص دور کمر، 97/21 درصد (18 درصد در مردان و 14/30 درصد در زنان) بود. همچنین، 09/60 درصد از آزمودنی ها غیر فعال و 50/43 درصد دچار کمبود HDL-C بودند. مقادیر زیاد تریگلیسرید و پرفشاری خون نیزبه ترتیب در 21/12 درصد و 8/14 درصد نمونه ها مشاهده شد. حداقل دو عامل خطرزای قلبی – عروقی در87 درصد آزمودنی ها وجودداشت.همبستگی مثبت معنی داری بین شاخص توده بدنی با فشار خون سیستولیک (0005/0=Pو224/0=r) و تری گلیسرید (014/0= Pو147/0=r) و همبستگی منفی معنی داریبین شاخص توده بدنیبا HDL-C(002/0=P و189/0-=r) وجود داشت.

نتیجه‌گیری. یافته های این پژوهش نشان داد که میزان شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در دانشجویان این دانشگاه زیاد است وجهت پیشگیری و ارتقاء سلامت آنها، ارائه یک راهکار مناسب و بررسی های مربوطه ضروری است.

هدف. این پژوهش با هدف بررسی شیوع عوامل خطرزای قلبی عروقی در بین دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف انجام شد.

زمینه.بیماری های قلبی - عروقی از دلایل عمده مرگ و میر و از کار افتادگی در ایران به شمار می رود که چاقی یکی از دلایل عمده آن است. یک راه حل برای جلوگیری از این بیماری،پیشگیری اولیه در سنین جوانی است. پژوهش هادر زمینه شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در بین دانشجویان،به خصوص در مورد دانشجویان فنی – مهندسی محدود است و اطلاعاتی در این زمینه در دسترس نیست.

روش کار.تعداد 223 دانشجویدانشگاه صنعتی شریف (150 مرد، با میانگین سنی 33/20 و 73 زن، با میانگین سنی 36/20) در این پژوهش مقطعی شرکت کردند. داده هااز طریق پرسشنامه، آزمایش خون، و اندازه گیری های آنتروپومتریک جمع آوری شد.

یافته‌ها. شیوع اضافه وزن و چاقی، 29/19 درصد (66/22 درصد در مردان و 33/12 درصد در زنان)؛و شیوع چاقی مرکزی بر اساس شاخص دور کمر، 97/21 درصد (18 درصد در مردان و 14/30 درصد در زنان) بود. همچنین، 09/60 درصد از آزمودنی ها غیر فعال و 50/43 درصد دچار کمبود HDL-C بودند. مقادیر زیاد تریگلیسرید و پرفشاری خون نیزبه ترتیب در 21/12 درصد و 8/14 درصد نمونه ها مشاهده شد. حداقل دو عامل خطرزای قلبی – عروقی در87 درصد آزمودنی ها وجودداشت.همبستگی مثبت معنی داری بین شاخص توده بدنی با فشار خون سیستولیک (0005/0=Pو224/0=r) و تری گلیسرید (014/0= Pو147/0=r) و همبستگی منفی معنی داریبین شاخص توده بدنیبا HDL-C(002/0=P و189/0-=r) وجود داشت.

نتیجه‌گیری. یافته های این پژوهش نشان داد که میزان شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در دانشجویان این دانشگاه زیاد است وجهت پیشگیری و ارتقاء سلامت آنها، ارائه یک راهکار مناسب و بررسی های مربوطه ضروری است.

خلاصه

هدف.هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازیدانش آموزان پسر مقطع متوسطه بر مقادیر سرمی پروتئین واکنشی مرحله حاد با حساسیت بالا(hs-CRP) (high sensitive-Critical Reactive Protein) در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه با شاخصهای توده بدنی متفاوت بود.

زمینه. التهاب مزمن خفیف که با افزایش میزان شاخص های التهابی خون مانند CRP و اینترلوکین-6مشخص می شود، عامل خطری قوی برای ایجاد چند بیماری مزمن است. hs-CRP حساس ترین شاخص التهابی و پیشگوی مستقل بیماری های قلبی عروقی است و افزایش مقادیر آن باچاقی و بیماری های قلبی عروقی ارتباط دارد. تأثیر تمرینات هوازی بر hs-CRPنوجوانان با شاخص های توده بدنی متفاوت نیاز به بررسی بیشتری دارد.

روش کار. 24 پسر سالم و غیر ورزشکار با میانگین سنی 33/16 سال و انحراف معیار 47/0 براساس شاخص توده بدن به سه گروه لاغر، طبیعی، و اضافه وزن یا چاق تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته (هفته ای سه جلسه) دویدن هوازی پیش رونده با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود. برای سنجش تغییرات مقادیرhs-CRP، نمونه های خون، قبل و بعد از برنامه تمرینی، در شرایط مشابه جمع آوری شد.

یافته ها. برنامه تمرینی بر مقدار سرمی hs-CRP هیچ یک از گروه ها تأثیر معنی داری نداشت. بین پاسخ hs-CRP گروه چاق با دو گروه دیگر به برنامه تمرینیدر هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنی دار  وجود داشت.

نتیجه گیری.هشت هفته برنامه تمرین هوازی اثر معنی داری بر مقادیر سرمی hs-CRPدانش آموزان پسر نداشت که از علل احتمالی آن می توان به کافی نبودن شدت و مدت تمرین و همچنین، کم بودن مقادیر پایه hs-CRP آزمودنی ها اشاره کرد. احتمالاً دلیل کاهش مقادیر hs-CRP  گروه چاق در مقایسه با دو گروه دیگر، وضعیت چاقی و بیشتربودن مقادیر پایه hs-CRP این گروه بود.

خلاصه

هدف. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه­ی بین دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی با کلسترول تام (High-density lipoprotein) HDL-C و (Low-density lipoprotein) LDL-C در مردان مبتلا به انفارکتوس قلبی بود.

زمینه. انفارکتوس قلبی از شایع‌ترین بیماری های قلبی عروقی در جهان و ایران است. مطالعات نشان داده­اند که یکی از راه­های پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، اصلاح سبک زندگی غیرسالم است. دانش تغذیه و سطح  فعالیت بدنی از عوامل مهم در کاهش لیپیدهای سرم و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی به‌خصوص انفارکتوس قلبی هستند. با اصلاح و افزایش دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی در افرادی که دارای سابقه­ی بیماری­های قلبی عروقی هستند می­توان خطر وقوع انفارکتوس قلبی را کاهش داد.

روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 150 نفر از بیماران مرد مراجعه­کننده به بیمارستان میلاد (میانگین سن 30/58 سال و انحراف معیار 58/1، میانگین وزن80/80 کیلوگرم و انحراف معیار 18/13و میانگین قد 24/174سانتی­متر و انحراف معیار 43/6) با  استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند و سپس دو پرسشنامه­ی دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی را تکمیل نمودند. بعد از 12 ساعت ناشتایی، میزان HDL،LDL  وکلسترول تام  همه­ی آزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس داده ها در سطح معناداری (0/05>P) تجزیه‌ و تحلیل شدند.

یافته­ها. یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که بین دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی با LDL-C و کلسترول تام مردان بزرگسال مبتلا به انفارکتوس قلبی رابطه­ی معنی­داری وجود دارد، اما دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی با  HDL-C رابطه معنی داری نداشت.

نتیجه­گیری. با توجه به نتایج مطالعه، با افزایش دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی در مردان می توان خطر  بیماری های قلبی عروقی به ویژه انفارکتوس قلبی را کنترل نمود.

خلاصه

هدف. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش آموزشی بیان داستانگونه تجربیات بالینی بر افزایش شایستگی بالینی پرستاران در زمینه مهارت های ارتباط موثر حرفه ای در پرستاران شاغل در بخش های ویژه مرکز قلب و عروق شهید رجایی انجام شد.

زمینه. ارتباط با بیمار از مهمترین جنبه های حرفه پرستاری است و به اشتراک گذاری دانش ضمنی در این زمینه می تواند موجب بهبود سایر توانایی های پرستار و تیم درمانی گردد. یکی از بهترین روش ها برای انتقال دانش ضمنی، استفاده از روش بیان داستانگونه تجربیات است.

روش کار. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی مداخله ای با دو گروه مداخله و کنترل بود که به منظور تعیین تاثیر به کارگیری راهبرد انتقال دانش ضمنی  با روش بیان داستانگونه تجربیات کاری پرستاران بر شایستگی و صلاحیت بالینی آنها انجام شد. جامعه پژوهش، پرستاران کلیه بخش های ویژه این مرکز بود و 130 نفر از پرستاران به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. آموزش (بیان تجربیات بالینی با بیانی داستانی) درگروه مداخله طی شش ساعت انجام شد. میزان تاثیر مداخله بر متغیر وابسته (مهارت های ارتباط حرفه ای) با پرسشنامه خودابرازی پژوهشگرساخته که قبل از مداخله و مجددا یک ماه بعد از آن توسط هر دو گروه تکمیل شد، بررسی گردید. داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل، کای دو، آزمون دقیق فیشر، آزمون من ویتنی و تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.

یافته ها. میانگین نمرات کلی پیش آزمون در گروه آزمون، 104/60 با انحراف معیار 7/60 و در گروه کنترل، 102/13 با انحراف معیار 9/20 بود. میانگین نمرات پس آزمون در گروه آزمون، 117/92 با انحراف معیار 4/37و در گروه کنترل، 102/25 با انحراف معیار8/66 محاسبه شد. تفاوت آماری معناداری بین میانگین نمرات پس‌آزمون شایستگی بالینی در زمینه ارتباط حرفه‌ای گروه آزمون و کنترل مشاهده شد (0/001>P)، بدین ترتیب که میانگین نمرات پس‌آزمون شایستگی بالینی در زمینه ارتباط حرفه‌ای گروه آزمون بیش از گروه کنترل بود.

نتیجه گیری. یافته ها  نشان می دهند که مداخله (بیان داستان‌گونه تجربیات بالینی) بر شایستگی بالینی اثر گذاشته است. با توجه به اندازه اثر، می‌توان گفت که 71/4 درصد تغییرات متغیر وابسته در پس‌آزمون، ناشی از مداخله است. بر اساس یافته ها، بیان داستانگونه تجربیات فردی را به عنوان یک روش مؤثر در ارتقاء ارتباط حرفه ای مورد توجه قرار داد.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف سنجش دانش پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب در زمینه تفسیر گازهای خون شریانی انجام شد. زمینه. اندازه گیری گازهای خون شریانی از آزمایش های پرکاربرد در بخش های مراقبت ویژه است. آگاهی و تسلط بر تفسیر گازهای خون شریانی از مهارت های ضروری پرستاران این بخش ها می باشد.

روش کار. مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که جهت سنجش دانش 117 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1392 انجام شد. ابزار مطالعه، پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل دو بخش اطلاعات فردی پرستاران و 45 سؤال تخصصی در حوزه دانش و تفسیر گازهای خون شریانی بود. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.

یافته ها. یافته ها نشان داد سطح دانش تفسیر گازخون شریانی بیش از نیمی از پرستاران، در حد متوسط تا ضعیف بود. بین نمره دانش واحدهای مورد پژوهش بر حسب برخی متغیرهای دموگرافیک، تفاوت آماری معنا دار دیده شد (0/05p<).

نتیجه گیری. یافته های این پژوهش بیانگر دانش ناکافی پرستاران بخش های مراقبت ویژه در زمینه تفسیر گازهای خون شریانی است. با توجه به اهمیت تفسیر گازهای خون شریانی، لازم است ضمن توجه به برنامه های آموزش مداوم و ضمن خدمت پرستاران، به آموزش موثر و کاربردی تفسیر گازهای خون شریانی توجه بیشتری شود.

خلاصه

هدف. این مطالعه‌ با هدف مقایسه‌ تاثیر آموزش به دو روش سخنرانی و چند رسانه­ای بر دانش، نگرش و عملکرد پرستاران شاغل در بخش‌های قلب در زمینه مراقبت از بیمار دارای پیس‌میکر موقت انجام شد.

زمینه. دیس‌ریتمی‌های قلبی از شایع‌ترین بیماری‌های قلبی عروقی هستند. یکی از راه های درمان یا پیشگیری از دیس‌ریتمی، کار گذاشتن پیس‌میکر موقت می‌باشد. اموزش پرستاران به عنوان بزرگ‌ترین گروه ارائه دهنده‌ی مراقبت از بیماران دارای پیس‌میکر موقت امری ضروری است. بنابراین، لازم است تا این آموزش به موثرترین شیوه‌ی ممکن برای آنان فراهم گردد.

روش کار. این مطالعه‌ی تجربی در سال 1394 بر روی 52 پرستار شاغل در مرکز قلب و عروق شهید رجایی تهران انجام شد. شرکت کنندگان به روش تصادفی به دو گروه سخنرانی و چندرسانه‌ای تقسیم شدند. تاثیر آموزش بر دانش، نگرش و عملکرد شرکت کنندگان، قبل و سه هفته بعد از آموزش بررسی شد. داده‌ها در نرم افزار SPSSنسخه 22 با استفاده از آزمون های مان ویتنی و ویلکاکسون تحلیل شدند.

یافته ها. میانه و دامنه میان چارکی امتیاز دانش در دو روش سخنرانی و چندرسانه‌ای به ترتیب از 12/5 (14-10) و 11 (12-9) قبل از مداخله به 17 (19-15) و 17 (19-13) بعد از مداخله افزایش یافت. میانه و دامنه میان چارکی امتیاز عملکرد از 29 (30-26) و 30 (31-26) قبل از مداخله به 34 (35-32) و 34 (35-32) بعد از مداخله افزایش یافت. امتیاز دانش و عملکرد واحدهای پژوهش بعد از آموزش، در هر دو روش به طور معنی داری افزایش یافت، ولی تفاوتی بین دو روش دیده نشد. میانه و دامنه میان چارکی امتیاز نگرش در دو روش سخنرانی و چندرسانه‌ای به ترتیب 62/5 (64-60) و 64 (66-63) قبل از مداخله، و 64 (64-60) و 63 (64-61) بعد از مداخله بود. امتیاز نگرش قبل و بعد از مداخله در دو گروه در مقایسه با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند.

نتیجه گیری. این پژوهش نشان داد تفاوتی در تاثیر دو روش آموزش سخنرانی و چند رسانه‌ای بر دانش، نگرش و عملکرد در زمینه مراقبت از بیمار دارای پیس‌میکر موقت وجود ندارد. یعنی آموزش به روش چند رسانه‌ای می‌تواند به اندازه روش سخنرانی موثر باشد. بنابراین، استفاده از روش آموزشی چند رسانه‌ای می‌تواند به عنوان یک راهکار مناسب برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده آموزش مطرح باشد. البته این امر مستلزم فراهم شدن زیر‌ساخت‌ها و طراحی صحیح برنامه‌های آموزشی می‌باشد.

خلاصه

هدف. این مطالعه مروری با هدف بررسی دانش پرسنل پزشکی درباره احیای قلبی ریوی در دوران بارداری انجام شد.

زمینه. احیای قلبی ریوی طی بارداری رویدادی نادری است. هدف از احیای خانم باردار،‌ نجات جان مادر و جنین است؛ بنابراین، با وجود نادر بودن، حائز اهمیت است. دانش پرسنل پزشکی و آموزش های رسمی آنان از جمله عوامل موثر بر پیامدهای احیای مادری و جنینی می باشند. آگاهی از وضعیت موجود دانش پرسنل پزشکی درباره احیا در بارداری به شناسایی شکاف های موجود و برنامه ریزی برای برطرف نمودن آن ها کمک می نماید.

روش کار. در این مطالعه مروری روایتی، برای جمع آوری اطلاعات از پایگاه های اطلاعاتیMedline، Science direct،‌Ovid، Scopus، SID،‌Magiran و سامانه دانش گستر برکت استفاده شد. جستجوی مقالات در بازه زمانی سال های 2000 تا 2016 با استفاده از کلیدواژه های cardiopulmonary resuscitation، pregnancy،knowledge، و medical staff، و معادل فارسی آن ها صورت گرفت. معیار انتخاب مقالات، تشابه موضوعی با عنوان مورد مرور بود.

یافته ها. از 20 مقاله بازیابی شده، تنها 4 مقاله توصیفی تحلیلی مقطعی در بازه زمانی 2008 تا 2012 انتخاب و به منظور توصیف وضعیت دانش احیای قلبی ریوی طی بارداری در پرسنل پزشکی مرور شدند. دانش پرسنل پزشکی در زمینه های مختلف پوزیشن مناسب خانم باردار طی احیا، توالی تهویه با ماسک و انتوباسیون،‌ دفیبریلاسیون (استفاده از آن طی بارداری، محل قرارگرفتن پدل ها، ملاحظات و مقدار انرژی آن)، استفاده از داروها و دوز آن ها و ختم بارداری، و زایمان سزارین طی 4 تا 5 دقیقه بعد از احیای قلبی ریوی ناموفق، ضعیف گزارش شده بود.

نتیجه گیری. پرسنل پزشکی از دانش ضعیفی درباره احیای قلبی ریوی در دوران بارداری برخوردار هستند. بنابراین، برگزاری دوره های آموزشی مداوم به منظور بهبود وضعیت دانش در این زمینه ضروری می باشد.