|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای انتظار
سیما هاشمی، معصومه ذاکری مقدم،
دوره 1، شماره 4 - ( 12-1391 )
چکیده
خلاصه هدف. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آرام سازی عضلانی و موسیقی درمانی بر سطح اضطراب بیماران در انتظار کاتتریسم قلبی انجام شد. زمینه.اضطراب یکی از شایع ترین هیجانات انسانها است که ناشی از تجربیات مثبت یا منفی زندگی می باشدو در سطوح بالاعوارض زیادی برتمام دستگاه های بدن دارد. همه افراد در موقعیت های تنش زا مانند تکنیک های تشخیصی تهاجمی، سطح بالایی از اضطراب راتجربه می کنند و یکی از مهمترین وظایف پرستاران کنترل اضطراب بیماران است. روش کار. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربیاست که در یکی از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران برروی150نفربیماردرانتظار کاتتریسم قلبی انجام شد. بیماران پس از تکمیل رضایت نامه،به طور تصادفی در یکی از سه گروه آرام سازی عضلانی، موسیقی درمانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی وبیماری و برگه خودگزارش دهی سطح اضطراب وروش گردآوری اطلاعات ازطریق مصاحبه و خودگزارش دهی بود.یک ساعت قبل از کاتتریسم قلبی سطح اضطراب واحدهای مورد پژوهش درسه گروه اندازه گیری شد،سپس گروه آرام سازی عضلانی به مدت بیست دقیقه، نوار ضبط شده دستورالعمل انجام آرام سازی عضلانی بنسون را از طریق گوشی و هدفون شنیدند و انجام دادند و گروه موسیقی درمانی نیز به مدت بیست دقیقه نوار موسیقی درمانی را از طریق گوشی و هدفون شنیدند. پس از اجرای دو مداخله،سطح اضطراب واحدها دوباره بررسیشد. درگروه کنترل، مراقبت های استاندارد پرستاری انجام شد و یک ساعت قبل وبلافاصله قبل از کاتتریسم قلبی سطح اضطراب بیماران اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزارSPSSوآزمونهای آماریفیشر،من ویتنی وکروسکال والیس انجام گرفت. یافته ها. دراین مطالعه،پس از انجام آرام سازی عضلانی و موسیقی درمانی در دو گروه مداخله، سطح اضطراب بیماران کاهش معنی دارییافت (001/0P<)، درحالیکه درگروه کنترل، بلافاصله قبل از کاتتریسم قلبی این میزان بیشترشد.یافته های حاصل ازاین مطالعه نشان داد که بلافاصله قبل از کاتتریسم قلبی، بین سه گروه مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در سطح اضطراب وجود داشت (001/0P<).
نتیجه گیری.براساس نتایج این پژوهش،هر دو مداخله آرام سازی عضلانی بنسون و موسیقی درمانی یه طور معنی داری موجب کاهش سطح اضطراب بیماران شدند وموسیقی درمانی اثر کاهنده بیشتری برسطح اضطراب بیماران در انتظار کاتتریسم قلبی داشت.
معصومه ذاکری مقدم، شهرزاد غیاثوندیان، پگاه سلحشور، انوشیروان کاظم نژاد،
دوره 3، شماره 1 - ( 3-1393 )
چکیده
خلاصه هدف.این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه حمایتی پرستاری بر افسردگی، اضطراب و استرس خانواده بیماران در طول عمل جراحی بای پس عروق کرونر انجام شد. زمینه.خانواده بیماران در طول عمل جراحی بای پس عروق کرونر سطح بالایی از اضطراب و استرس را تجربه می کنند. حمایت اطلاعاتی و عاطفی از خانواده بیماران در طول عمل جراحی ممکن است به آنها در کاهش استرس و در نتیجه، فراهم آوردن حمایت بیشتر از فرد بیمار کمک کند. روش کار. این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی بود که در آن، 104 نفر از اعضاء خانواده بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر که شرایط لازم برای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند و به طور مساوی (هر گروه، 52 نفر) در یکی از گروه های آزمون یا کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون در طول عمل، برنامه حمایت پرستاری شامل حمایت اطلاعاتی و عاطفی را دریافت کرد و برای گروه کنترل، تنها اقدامات معمول انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاستعدیل شده افسردگی، اضطراب و استرس DASSاستفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و تی و با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 21 تحلیل شد. یافته ها.بر اساس یافته های پژوهش، بین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و نمره حاصل از تکمیل پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس DASS،قبل از مداخله، اختلاف آماری معناداری وجود نداشت، اما پس از اجرای مداخله و در پایان عمل، میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل به شکل معناداری کاهش یافت (0001/0>P). نتیجه گیری. بر اساس یافته ها، برنامه حمایت پرستاری سبب کاهش افسردگی، اضطراب و استرس خانواده بیماران در طول عمل جراحی قلب شده است، لذا می توان از این برنامه به عنوان روشی موثر جهت حمایت از خانواده بیماران در طول جراحی استفاده نمود.
معصومه ذاکری مقدم، سمیه عسگری، اسماعیل شریعت، حمید حقانی،
دوره 3، شماره 4 - ( 12-1393 )
چکیده
هدف. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود و مورد انتظار تامین آسایش بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب انجام شد.
زمینه. یکی از وجوه مهم پرستاری در حیطه عملکردی، حفظ آسایش بیمار است که باید در تمام جنبه های مراقبتی در نظر گرفته شود و از اولویت های مراقبتی پرستار باشد.
مواد و روش ها. این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی مقایسه ای بود که در آن، 292 بیمار تحت عمل جراحی قلب در تهران مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از فرم دموگرافیک و پرسشنامه آسایش کالکابا ایده گرفته شد که شامل دو قسمت وضعیت موجود و مورد انتظار آسایش بود. داده ها بعد از روایی و پایایی پرسشنامه، در روز دوم بعد از عمل جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.
یافته ها. نمونه های شرکت کننده در پژوهش حاضر معتقد بودند که بهترین وضعیت تامین آسایش موجود، در حیطه روانی معنوی (63/57 درصد) و سپس فرهنگی اجتماعی (62/71 درصد) می باشد و ضعیف ترین وضعیت تامین آسایش موجود، در حیطه فیزیکی (36/64 درصد) بوده است. بیماران، تامین آسایش در حیطه های محیطی را در حد متوسط (54/78 درصد) گزارش کردند. بیشترین انتظار بیماران در تامین آسایش، به ترتیب در حیطه روانی معنوی (92/02 درصد)، محیطی (91/14 درصد)، و فیزیکی (90/96 درصد) بود، و کمترین انتظار را درحیطه فرهنگی اجتماعی (88/16 درصد) داشتند. وضعیت موجود آسایش با جنس، سن، سطح تحصیلات، شغل، محل سکونت، میزان درآمد، تعداد اعضای خانواده، انجام ورزش، سابقه عمل قلب، بیماری فشار خون و چربی خون افراد مورد مطالعه ارتباط معنی دار آماری داشت.
نتیجه گیری. بیماران، کمترین آسایش را در حیطه فیزیکی داشتند و در حفظ آسایش در حیطه روانی معنوی بیشترین انتظار را داشتند. توصیه می شود، پرستاران بخش های ویژه جراحی قلب در ارائه مراقبت فیزیکی و روانی معنوی توجه بیشتری داشته باشند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
