خلاصه

هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تجارب معنوی با امید به زندگی و اضطراب مرگ در بیماران تحت بای پس عروق کرونر انجام شد.

زمینه. در مراقبت و درمانبیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر، به جهت این که در شرایط بحرانی قرار می گیرند، توجه به مولفه هایی مانند امیدواری به زندگی، تجربه معنویت و اضطراب مرگ دارای اهمیت زیادی است و لازم است پرستاران به این تجربیات و ارتباط بین آنها توجه داشته باشند.

روش کار. در این پژوهش توصیفیارتباطی، تعداد 150بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر بستری در بیمارستان های شهر کرمان در سال 1394 در یک بازه زمانی 8 ماهه وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، مقیاس امید بزرگسالان و مقیاس تجارب معنوی روزانه بود. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSSنسخه20 با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی، آنووا، و رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.

یافته ها. تجارب معنوی با اضطراب مرگ (0/004=P) و اضطراب مرگ با امید به زندگی (0/0001≥P) ارتباط آماری معنی دار و معکوس وجود داشت. همچنین، بین تجارب معنوی و امید به زندگی ارتباط مثبت و معنی دار وجود داشت (0/0001≥P). نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که دو متغیر سن و امید به زندگی، 61 درصد تغییرات مربوط به تجارب معنوی را پیش گویی می کنند.

نتیجه گیری. نتایج این مطالعه اهمیت توجه به تجارب معنوی بیماران را به عنوان متغیر تاثیرگذار بر امید به زندگی و اضطراب مرگ نشان می دهد. بنابراین، برای تقویت تاثیرات مثبت امید به زندگی و کاهش اضطراب مرگ، لازم است در برنامه های مراقبتی پرستاران مواردی همچون حمایت، تسهیل و توجه به تمایلات و نیازهای معنوی بیماران مورد توجه قرار گیرند.

خلاصه

هدف. مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایت جنسی بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری انجام شد.

زمینه. رابطه جنسی یک رابطه چند بعدی است که تحت تاثیر بسیاری از عوامل روانی، فردی و اجتماعی قرار می­گیرد. رضایتمندی از رابطه جنسی می تواند سبب استحکام بنیان خانواده گردد.

روش کار. این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی بر روی 254 بیمار مبتلا به سندرم حاد کرونری بستری در بخش آنژیوگرافی بیمارستان‌ شهید بهشتی کاشان در سال 1393 انجام گردید. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ رضایت جنسی لارسون جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون‌های آماری کای ­اسکوئر، تی‌ مستقل و رگرسیون خطی تحت نرم­ افزار SPSSنسخه 13 تحلیل شدند.

یافته ها. میانگین نمره رضایت جنسی شرکت کنندگان، 101/7 با انحراف معیار 15/3 بود. میانگین نمره رضایت جنسی مردان، 104/53 با انحراف معیار 9/8 و میانگین نمره رضایت جنسی زنان، 98/94 با انحراف معیار 18/9 بود که دارای اختلاف آماری معنی دار بودند (0/004=P). نتایج آزمون آماری رگرسیون خطی نشان داد ارتباط بین رضایت جنسی و جنسیت با در نظر گرفتن سایر متغیرهای مخدوش کننده معنا دار است (0/026=P). سابقه دیابت (0/048=P)، مصرف سیگار (0/001=P)، و فشار خون بالا (0/001=P) از عوامل تاثیرگذار بر این رابطه بودند.

نتیجه گیری. نمره رضایت جنسی در مبتلایان به سندرم حاد کرونری در محدوده بالا بود. رضایتمندی در مردان بیش تر از زنان بود. همچنین، سابقه بیماری دیابت، فشار خون بالا و مصرف سیگار بر رضایت جنسی مبتلایان به سندرم حاد کرونری موثر است. پیشنهاد می شود پرستاران نیازهای جنسی زنان مبتلا به سندرم حاد کرونری و افراد با سابقه بیماری زمینه ای را در اولویت های برنامه ریزی های مراقبتی، آموزشی و حمایتی قرار دهند.  

خلاصه

هدف. این مقاله به منظور بررسی اثرات زالودرمانی بر اختلالات انعقادی و بیماری های قلبی عروقی و نقش پرستار در مراقبت از بیماران تحت این درمان انجام شد.

 زمینه. زالودرمانی یکی از روش‌های درمانی مرسوم در طب سنتی در بسیاری از کشورهای دنیا می‌باشد که امروزه به آن توجه زیادی شده است. استفاده از این روش درمانی به طور قابل توجهی رو به افزایش است، اما تلاش قابل توجهی برای توضیح علت تاثیر این روش درمانی و مکانیسم های عمل آن صورت نگرفته است.

روش کار. در این مقاله مروری با مراجعه به پایگاه داده ها و موتورهای جستجو نظیر Google Scholarو PubMedو SID، کلمات کلیدی زالودرمانی (leech therapy/ medicinal leech)، مکانیسم اثر (mechanism of action)، بیماری قلبی عروقی (cardiovascular disease)، هموستاز (homeostasis)، و ضدانعقاد (anticoagulant)به صورت منفرد یا ترکیبی به هر دو زبان انگلیسی و فارسی در متون سال های 1989 تا 2016 میلادی جستجو شدند. علاوه بر این، از کتب فارسی در دسترس نیز استفاده شد. در نهایت، از متونی که مرتبط با هدف مطالعه بودند بهره گرفته شد.

یافته ها. زالودرمانی دارای ریشه بسیار قدیمی در طب سنتی ایران است که علاوه بر استفاده در اختلالات مختلف،در درمان پرفشاری خون، آنژین صدری و انفارکتوس میوکارد استفاده شده است و دارای اثرات ضدانعقادی است. مقالات و متون بر نقش پرستاران در امر مراقبت از بیماران تحت درمان تاکید دارند.

نتیجه گیری. به‌نظر می‌رسد زالودرمانی صرف نظر از عوارضی که در برخی از منابع ذکر شده است می‌تواند به‌عنوان یکی از روش‌های طب مکمل در امر درمان و پژوهش‌های مرتبط با اختلالات قلبی عروقی و انعقادی مورد توجه بیشتر قرار گیرد.

خلاصه

هدف. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر خروج زودهنگام از تخت بر وضعیت همودینامیک بیماران متعاقب جراحی عروق کرونر انجام شد.

زمینه. جراحی بای پس عروق کرونر یکی از مهم ترین و متداول ترین مداخلاتی است که می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش مرگ در بسیاری از بیماران قلبی گردد. به نظر می رسد خروج زودهنگام این بیماران از تخت موجب کاهش عوارض پس از جراحی شود. نگرانی های عمده پرسنل درمانی درباره تاثیر و خطرات همودینامیک ناشی از این اقدام می تواند از علل توجه ناکافی به تحرک زودتر این بیماران باشد.

روش کار. تحقیق حاضر یک کارآزمایی بالینی با تعداد 100 بیمار کاندید بای پس عروق کرونر می باشد. بیماران به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. خروج از تخت در گروه کنترل طبق روال بیمارستان در روز سوم بعد از عمل انجام گرفت و گروه آزمون در روزهای اول، دوم و سوم بعد از جراحی از تخت خارج شدند. سایر برنامه های درمانی دو گروه یکسان بود. شاخص های همودینامیک بیماران اندازه گیری و بین دوگروه مقایسه شدند. داده ها در نرم افزار SPSSنسخه 18 با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها. بین دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و سابقه بیماری های زمینه ای تفاوت معناداری وجود نداشت. در گروه آزمون، فشارخون سیستولی و دیاستولی در روزهای دوم و سوم پس از عمل بالاتر بود. مقایسه درناژ کل روز سوم قبل از خروج درن ها (میانگین درناژ گروه آزمون، 495 میلی لیتر با انحراف معیار 241 و میانگین درناژ گروه کنترل، 556 میلی لیتر با انحراف معیار 285) (0/27=P) و بروز آریتمی (در گروه آزمون، 22 نفر و در گروه کنترل، 23 نفر) (0/67=P) نشان دهنده عدم جود اختلاف معنی دار آماری بین گروه ها بود. هیچ کدام از بیماران حین خروج از تخت عارضه ای نشان ندادند.

نتیجه گیری. بیماران گروه آزمون افزایش مختصری در فشار خون سیستولی و دیاستولی داشتند، اما این افزایش از نظر بالینی ناچیز بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که خروج زودهنگام  بیماران از تخت پس از بای پس عروق کرونر یک مداخله ایمن و قابل اجرا است و باعث تغییرات حاد همودینامیک و خونریزی نمی شود.

خلاصه

هدف. هدف این مطالعه بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر معیارهای تهویه ای بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه بود.

زمینه. عوارض تهویه مکانیکی بیمار بسیار زیاد و قابل توجه می باشد. از جمله عواملی که در جداسازی بیمار از ونتیلاتور مورد توجه قرار می گیرند معیارهای تهویه ای هستند. موسیقی درمانی ممکن است بتواند با کاهش استرس و اضطراب باعث بهبود معیارهای تهویه ای و جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی شود.

روش کار. در این کارآزمایی بالینی کنترل شده، 70 بیمار بستری در بخ شهای مراقبت ویژه مرکز آموزشی درمانی حضرت رسول اکرم (ص) بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه 35 نفره قرار گرفتند. در گروه آزمون، 30 دقیقه موسیقی آرامش بخش برای بیماران در دو نوبت صبح و بعد از ظهر در یک روز پخش شد. در گروه کنترل نیز به همین شکل در دو نوبت، و هر بار 30 دقیقه برای بیماران، بدون پخش موسیقی، هدفون گذاشته شد. در هر دو گروه، معیارهای تهویه ای، تعداد تنفس، ماکزیمم فشار راه هوایی و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی ثبت شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSSنسخه 18 با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو، و بونفرونی انجام شد.

یافته ها. مقایسه روند تغییرات از دقیقه صفر تا 30 نشان داد که موسیقی درمانی باعث کاهش معنی دار میانگین تعداد تنفس در دقیقه می شود (0/001=P)، به این صورت که با گذشت زمان از شروع مداخله، میانگین تعداد تنفس با شیب زیاد کاهش پیدا کرد، در حالی که در گروه کنترل، میانگین تعداد تنفس با گذشت زمان کمی افزایش داشت. در گروه مداخله، فشار راه هوایی در دقیقه 30 (میانگین 17/30 با انحراف معیار 3/65) نسبت به لحظه صفر (میانگین 19/68 با انحراف معیار 3/64) از نظر آماری کاهش معنا دار داشت (0/001=P)، ولی در گروه کنترل فشار راه هوایی در دقیقه 30 نسبت به لحظه صفر کمی افزایش داشت. بین درصد اشباع اکسیژن شریانی گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی دار آماری یافت نشد (0/051=P).

نتیجه گیری: استفاده از موسیقی درمانی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه می تواند باعث کاهش تعداد تنفس در دقیقه و کاهش فشار راه هوایی شود و در نتیجه می تواند به کاهش کار تنفسی و جداسازی سریع تر بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی کمک کند.

خلاصه

هدف. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر استنشاق توام اسانس اسطوخودوس، بابونه و بهار نارنج بر کاهش علائم حیاتی افراد با سندرم کرونری حاد انجام شد.

زمینه.بالا رفتن نبض، تنفس، و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در افراد با سندرم کرونری حاد سبب وخیم تر شدن حال بیمار می شود و استرس را در وی بالا می برد. استفاده از طب مکمل برای بهبود بیماری ها، با توجه به عوارض کم و هزینه نسبتا پایین، همواره مورد توجه پرستاران بوده است.

روش کار. مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی یک سوکور با گروه کنترل بود که در بیمارستان امام سجاد (ع) شهریار انجام شد. پس از کسب نامه کمیته اخلاق از معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایران، 75 بیمار با تشخیص سندرم کرونری حاد در محدوده سنی 20 تا 80 سال، پس از امضاء رضایت نامه آگاهانه شرکت در پژوهش، وارد مطالعه شدند. این بیماران با استفاده از تخصیص تصادفی بلوک بندی سه تایی، به سه گروه آزمون، دارونما و کنترل تخصیص داده شدند (25 نفر در هر گروه). در گروه آزمون، بین ساعات 7 تا 8 شب، بر روی یک پد چشمی، دو قطره از رایحه چکانده و از بیمار درخواست می شد که پد را در کف دست در فاصله 5 سانتی متری بینی قرار دهد و 10 بار نفس عمیق بکشد. سپس، همان پد در کنار بالش بیمار تا صبح روز بعد قرار داده شد. در گروه دارونما، همین اقدام با استفاده از آب مقطر انجام شد، و در گروه کنترل اقدامی صورت نگرفت. علائم حیاتی بیماران قبل از مداخله، یک ساعت بعد از مداخله، و هر چهار ساعت تا صبح روز بعد اندازه گیری شد(جمعا شش نوبت). ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و ثبت علائم حیاتی بیمار بود که روایی محتوای آن  توسط گروهی از اساتید مورد تایید قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با آزمون های کای اسکوئر، تی زوجی و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها. سه گروه مطالعه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی همگن بودند. مقایسه میانگین تعداد نبض، تنفس، و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک قبل از مداخله نشان داد که تفاوت معنی داری بین سه گروه مورد بررسی وجود ندارد. نتایج نشان داد که استفاده توام از سه رایحه موجب کاهش تعداد نبض، تنفس، فشارخون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک در یک، چهار، هشت و دوازده ساعت پس از مداخله در گروه رایحه درمانی نسبت به قبل از مداخله شد.

نتیجه گیری. استفاده از رایحه به عنوان یک روش مکمل در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد می تواند سبب کاهش نبض، تنفس، و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک شود. با توجه به عوارض کم و دسترسی راحت به این رایحه درمانی، این مداخله می تواند توسط پرستاران بخش مراقبت های ویژه یا خانواده بیماران به کار گرفته شود.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف شناسایی عوارض بستری بیمار در بخش مراقبت های ویژه برای اعضای خانواده و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

زمینه. خانواده، اساسی­ترین نهاد اجتماعی و عاملی اساسی در سلامت فردی انسان است. وقوع بیماری حاد و بستری شـدن یکـی از اعضـای خانواده در بخش مراقبت های ویژه مـی­توانـد به‌عنوان یـک حادثه تنش­زا خانواده را با مشکلات و پیامدهای نامطلوبی مواجه سازد.

روش کار. این مطالعه مروری به روش ساختارمند و مطالعه کتابخانه­ای صورت گرفت. جمع­آوری اطلاعات از طریق جستجو در پایگاه­ های داده ای Springer، Ovid، PubMed، Science Direct، Scopus، و Google Scholarبا کلیدواژه­های Intensive/Critical Care، Family Needs، و Patient Familyو جستجو در پایگاه­های اطلاعاتی SID، Iran Medex، و Magiran با کلیدواژه­های بخش مراقبت­های ویژه، خانواده بیمار، و نیازهای خانواده انجام شد. مقالات تحقیقی که در محدوده سال های 2004 تا 2016 میلادی (1385 تا 1395 هجری شمسی)درباره خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شده بودند در پایگاه های داده ای فارسی و انگلیسی جستجو شدند و پس از غربالگری­ بر اساس معیارهای ورود، 20 مقاله مرتبط مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها. بستری بیمار در بخش مراقبت های ویژه منجر به بروز واکنش ها و علایم منفی به صورت اختلالات جسمی و اختلالات روحی روانی در اعضای خانواده وی می­شود. این پیامدهای نامطلوب با علل مختلفی مرتبط هستند که از آن جمله می توان به نوع مراقبت بیمار در بخش مراقبت های ویژه و نحوه تعامل با اعضای خانواده اشاره کرد.

نتیجه­گیری. به­طورکلی با بستری شدن یکی از اعضای خانواده در بخش مراقبت­های ویژه، خانواده­ دچار بحران می شود، کارکردهای خود را از دست می دهد و در معرض مشکلات و عوارض مختلف قرار می­گیرد. پرستاران، به عنوان اصلی­ترین رکن ارائه مراقبت، باید نسبت به اعضای خانواده بیماران احساس مسئولیت کنند و با تدارک یک برنامه مراقبتی خانواده محور، به نیازهای ایشان توجه کنند و از آنان مراقبت و حمایت نمایند.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی کاربرد، مزایا، معایب و تکنیک پایش مداوم قطعه STدر بخش مراقبت ویژه انجام شد. 

زمینه. اگرچه الکتروکاردیوگرافی 12 لیدی یک ابزار تشخیصی استاندارد، معتبر و سریع برای تشخیص ایسکمی میوکارد در افراد دچار سندرم کرونری حاد می­باشد، اما تنها یک تصویر لحظه­ای و ایستا فراهم می­نماید. انجمن قلب آمریکا و انجمن پرستاران مراقبت­های ویژه آمریکا پایش مداوم تغییرات مرتبط با ایسکمی را در همه بیماران در معرض خطر توصیه نموده­اند.

روش کار. این مطالعه به صورت مروری انجام شد. پایگاهای داده­ای MEDLINE، CINAHL، Proquest، Scopus و SID با استفاده از کلیدواژه های Cardiac Monitoring، ST-segment Monitoring، و Acute Coronary Syndromeدر بازه زمانی سال های 2000 تا 2015 مورد جستجو قرار گرفتند. در کل، تعداد 189 مقاله و کتاب مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت، تعداد 15 منبع مرتبط برای تهیه این مقاله استفاده شد.

یافته­ها. اگرچه پایش مداوم قطعه STسال های زیادی است که معرفی شده است، اما این تکنولوژی به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرد. پایش مداوم قطعه STزمینه بررسی مداوم و دینامیک تغییرات مرتبط با ایسکمی را فراهم می نماید و اطلاعات معتبر و مفیدی در این زمینه در بیماران با سندرم کرونری حاد در اختیار قرار می دهد. پایش مداوم قطعه STبه عنوان روشی کارآمد می­تواند با هدف تشخیص سریع و به موقع ایسکمی، جهت ارزشیابی موثر بودن درمان­های خونرسانی مجدد (ری پرفیوژن) یا درمان با ضدانعقادها و همچنین، برای اهداف پیش آگهی دهنده یا تحقیقاتی مورد استفاده قرار گیرد.

نتیجه­گیری.علی­رغم برخی محدودیت­ها، پایش مداوم قطعه STدر کنار بررسی­های معمول در بیماران با سندرم کرونری حاد توصیه شده است.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای کیفیت زندگی قبل و بعد از عمل آنژیوپلاستی در افراد با بیماری عروق کرونر در بیمارستان های آموزشی شهر تهران انجام گرفت.

زمینه. با توجه به افزایش موارد استفاده از روش درمانی آنژیوپلاستی، توجه به کیفیت زندگی افراد با بیماری عروق کرونر که تحت عمل آنژیوپلاستی قرار می گیرند بسیار مهم است.

روش کار. در این مطالعه توصیفی مقایسه ای، 473 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر بستری در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1394 و 1395 با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده مورد بررسی قرار گرفتند. کیفیت زندگی واحدهای پژوهش، قبل، و یک و سه ماه بعد از عمل آنژیوپلاستی با استفاده از فرم کوتاه پرسشنامه استاندارد SF-36اندازه گیری و مقایسه شد. پایایی این پرسشنامه در مطالعات قبلی با ضریب آلفای کرونباخ بین 0/77 تا 0/90 گزارش شده است. در این مطالعه برای تحلیل داده ها از آزمون های علامت زوج نمونه (ویلکاکسون)، کروسکال والیس و من ویتنی در نرم افزار SPSSنسخه 23 استفاده شد.

یافته ها. یک و سه ماه پس از آنژیوپلاستی، کیفیت زندگی به طور کلی و در ابعاد هشت گانه نسبت به قبل از آنژیوپلاستی به طور معنی داری افزایش یافت (0/0001≥P). همچنین، رابطه بین همه متغیرهای دموگرافیک بیماران (سن، وضعیت تاهل، شغل، سطح تحصیلات، محل سکونت، وضع سکونت و نوع بیمه) به جز جنس با کیفیت زندگی معنادار بود (0/0001≥P).

نتیجه گیری. آنژیوپلاستی همه ابعاد کیفیت زندگی را بهبود می بخشد و می تواند به عنوان یک روش درمانی بسیار موثر در درمان بیماری عروق کرونر قلبی مورد توجه قرار گیرد.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی افکار خودکشی و شدت و ابعاد درد در افراد با بیماری قلبی عروقی در مقایسه با افراد سالم انجام شد.

زمینه. تحقیقات اندکی درباره افکار خودکشی و میزان درد و ابعاد درد در افراد با بیماری قلبی عروقی صورت گرفته است.

روش کار. طرح تحقیق از نوع علی-مقایسه ای گذشته نگر بود. محیط پژوهش، درمانگاه امام رضا ^(ع) در شهر شیراز بود. نمونه ها شامل 182 نفر از افراد با بیماری قلبی عروقی (91 نفر) و افراد سالم (91 نفر) بودند که در مدت سه ماه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه درد مزمن، پرسشنامه افکار خودکشی و فرم اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) و چند متغیره (MANCOVA) در SPSSنسخه 21 تحلیل شدند.

یافته ها. بر اساس نتایج، افراد با بیماری قلبی عروقی نسبت به افراد سالم افکار خودکشی بیشتری گزارش کردند (میانگین نمره 0/86 با انحراف معیار 1/73 در برابر میانگین نمره 0/61 با انحراف معیار 1/45) (0/045=P). همچنین،  افراد با بیماری قلبی عروقی نسبت به افراد سالم درد بیشتری را تجربه می کردند (میانگین نمره 56/53 با انحراف معیار 22/76 در برابر میانگین نمره 45/31 با انحراف معیار 25/20) (0/006=P). یافته ها نشان داد افراد با بیماری قلبی عروقی نسبت به افراد سالم در هر سه بعد حسی جسمی (0/0001≥P)، احساسی هیجانی (0/016=P)، و شناختی (0/006=P) درد نمرات بیشتری را کسب کردند. به علاوه، نتیجه آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بعد از کنترل متغیر درد، تفاوت آماری معناداری بین گروه ها در میزان افکار خودکشی وجود ندارد.

نتیجه گیری. با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت افراد با بیماری قلبی عروقی از افکار خودکشی رنج می برند. همچنین، آن ها نه تنها از مشکل جسمی درد، بلکه از جنبه های هیجانی و شناختی درد نیز رنج می برند. درد در بروز افکار خودکشی در افراد با بیماری قلبی عروقی نقش مهمی ایفا می کند. 

خلاصه

هدف. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه ”کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی“ (“Mindfulness-Based Stress reduction” Program)بر عملکرد جسمی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در افراد با بیماری عروق کرونر انجام شد.

زمینه. تحقیقات نشان داده اند که بیماری عروق کرونر بر عملکرد جسمی وکیفیت زندگی مرتبط با سلامت تاثیر دارد. طراحی و بررسی مدل های درمانی روان شناختی برای بهبود کیفیت زندگی و عملکرد جسمی مناسب است.

روش کار. در یک طرح کارآزمایی بالینی با گروه کنترل، تعداد 30 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر از بین بیماران بستری در بخش قلب بیمارستان عباسی شهرستان میاندوآب به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در یکی از گروه های آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون طی 8 جلسه هفتگی دو ساعت و سی دقیقه ای تحت مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند، ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. قبل از مداخله و بعد از آن، پرسشنامه آنژین سیاتل برای سنجش کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و پرسشنامه زمینه یابی سلامت برای سنجش عملکرد جسمی استفاده شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد که کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی پس از کنترل اثرات پیش آزمون، تاثیر معنی داری بر عملکرد جسمی و مولفه های آن و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و مولفه های آن دارد.

نتیجه گیری: کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با تعدیل فرایندهای زیستی و روانی منجر به بهبود عملکرد جسمی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در افراد با بیماری عروق کرونر می گردد.

خلاصه

هدف. در این مطالعه، تاثیر تمرینات تنفسی عمیق و اسپیرومتری انگیزشی بر مقادیر گازهای خون شریانی بررسی شد.

زمینه. شیوع عوارض ریوی به دنبال جراحی بای پس عروق کرونر بالا می باشد. بروز این عوارض نقش مهمی در ناتوانی و مرگ بیماران دارد. روش های مختلفی برای بهبود عملکرد ریه پس از جراحی بای پس عروق کرونر به کار می رود.

روش کار. در این کارآزمائی بالینی، 75 بیمار کاندید جراحی بای پس عروق کرونر، بستری در بیمارستان های شهید چمران و مرکز قلب سینا در شهر اصفهان انتخاب شدند. معیارهای ورود شامل عدم ابتلا به اختلالات عصبی عضلانی و شناختی، غیر اورژانس بودن عمل جراحی، عدم ابتلا به بیماری های شدید ریوی قبل از عمل نظیر بیماری مزمن انسدادی ریه، عدم ابتلا به اختلال کارکرد کلیوی، مدت تهویه مکانیکی کمتر از 24 ساعت، توانایی انجام تمرینات تنفسی آموزش داده شده و توانایی استفاده از دستگاه اسپیرومتری انگیزشی بود. بیماران به روش تخصیص تصادفی در یکی از سه گروه اسپیرومتری انگیزشی، تمرینات تنفسی عمیق برنامه برنامه ریزی شده و تمرینات معمول (روتین) قرار گرفتند. سه گروه از نظر گاز­های خون شریانی قبل از عمل، بعد از خروج لوله تراشه، و روزهای دوم و سوم بعد از عمل با هم مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS از آزمون های آماری کای اسکوئر و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.

یافته­ها. سه گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و مقادیر گازهای خون شریانی قبل از عمل، و روزهای اول و دوم بعد از عمل با هم اختلاف معناداری نداشتند. در روز سوم بعد از عمل، گروه اسپیرومتری انگیزشی و گروه تمرینات تنفسی عمیق در مقایسه با گروه کنترل، از نظر میانگین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، فشار سهمی اکسیژن خون شریانی، فشار سهمی دی اکسید کربن خون شریانی دارای ختلاف آماری معنادار بود (0/0001≥P)، اما دو گروه مداخله از نظر این مقادیر با هم اختلاف آماری معنادار نداشتند.

نتیجه گیری. استفاده از اسپیرومتری انگیزشی و انجام تمرینات تنفس عمیق برنامه ریزی شده در بهبود مقادیر گازهای خون شریانی موثرتر از تمرینات تنفسی معمول می باشند.

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات احتمالی نوار قلب در کارگران معادن زغال‌سنگ در مقایسه با افراد سالم انجام شد.

زمینه. بیماری­های ریوی از جمله پنوموکونیوز در کارگران معادن زغال‌سنگ شایع است و منجر به محدودیت جریان هوا در ریه می‌گردد. با توجه به تاثیر کارکرد ریوی بر وضعیت قلبی، بررسی این شاخص می تواند عملکرد بیماری های قلبی در این افراد نشان دهد.

روش کار.در این مطالعه که از نوع کوهورت گذشته‌نگر بود، 90 نفر از کارگران شاغل در واحد استخراج معادن زغال‌سنگ استان کرمان به ‌عنوان گروه مورد و 75 نفر از افرادی که در تماس با زغال­سنگ نبوده‌اند، به ‌عنوان گروه شاهد در فاصله زمانی سال 1388 تا 1392 انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. همسان‌سازی گروه‌ها بر اساس سن و سابقه کار بود. معیار ورود به مطالعه­ شامل سن30 تا 45 سال و داشتن سابقه کار حداقل ۱۵ سال بود. معیارهای حذف شامل موارد زیر بودند: سابقه­ مصرف سیگار، دیابت، چاقی (با شاخص توده­ بدنی بیش از 24)؛ مصرف داروهای قلبی­ ایجادکننده تغییر در نوار قلب؛ و سابقه­ فشارخون سیستولی بیشتر از 120 میلی متر جیوه. شرکت‌کنندگان بعد از تکمیل پرسشنامه حاوی اطلاعات مربوط به سلامت، دموگرافیک و مشخصات مربوط به کار و سابقه­ کار، از نظر فشارخون و ضربان قلب و نوار قلب، مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها. بین میانگین سنی گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی‌داری وجود نداشت. مقایسه نوار قلب گروه مورد و شاهد نشان داد که بین دو گروه از نظر میانگین فاصله QT، QRS، PRدر اشتقاق هایDI، DII، و D IIIاختلاف آماری معنی دار وجود دارد. بین دو گروه از نظر میانگین فاصله STاختلاف آماری معنی‌داری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری. اشتغال درازمدت در معادن زغال‌سنگ می‌تواند منجر به تغییرات الکتروکاردیوگرام در کارگران شود.