خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف مروری بر تاثیر موسیقی بر بیماران قلبی به عنوان یک روش غیر تهاجمی، غیر دارویی،  ارزان و فاقد عوارض جانبی انجام شد.
زمینه. بیماری قلبی، یک بیماری شایع است که هر ساله جان بسیاری از افراد را می­گیرد. باتوجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش، با بررسی مطالعات گوناگون و منابع اطلاعاتی مختلف، اثر موسیقی درمانی بر بهبودی بیماران قلبی مورد توجه قرار گرفت.
روش کار. در این مطالعه که به صورت مرور روایتی انجام شد، مطالعات فارسی در پایگاه‌های داده­ای فارسی زبان مانند Magiran، SID، IranMedex با کلیدواژه ­های موسیقی درمانی، نارسایی قلبی، سندرم کرونری حاد، پرفشاری خون، هایپرتانسیون، جراحی قلب و جراحی قلب باز، و برای مطالعات به زبان انگلیسی از کلیدواژه‌های Hypertension، Acute Coronary Syndrome، Heart failure، Music therapy، Heart surgery، و Open heart surgery در پایگاه­های داده‌ای Scopus و PubMed استفاده شد. همچنین، جست­وجو در پایگاه Google Scholar به فارسی و انگلیسی انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل مقالات فارسی و انگلیسی بود که به بررسی موسیقی در بهبود بیماران قلبی پرداخته باشند. جهت بررسی مقالات، محدودیت زمانی در نظر گرفته نشد. معیارهای خروج شامل مقالاتی بود که دسترسی کامل به آنها میسر نبود.
یافته­. از تعداد 24 مقاله، بیشترین تعداد (10 مقاله) به بررسی موسیقی در بیماران دچار پرفشاری خون و بررسی تاثیر موسیقی بر علایم حیاتی بیماران قلبی (8 مقاله) پرداخته بود. یافته­ ها نشان داد تاثیر موسیقی بر بهبودی بیماران قلبی شامل افزایش درصد اشباع اکسی­ هموگلوبین، تسکین درد، کاهش اضطراب و افسردگی، بهبود کیفیت خواب و کاهش خستگی است. موسیقی بر روی متوسط فشار خون شریانی و تنفس تاثیری نداشت. در خصوص تاثیر موسیقی بر پرفشاری خون و ضربان قلب نتایج متناقض وجود داشت.
نتیجه­ گیری. با توجه به کاربرد آسان و بدون هزینه و عوارض این روش، پیشنهاد می‌شود تیم درمانی و به خصوص پرستاران از این روش غیر تهاجمی در مراقبت از بیماران قلبی استفاده نمایند.

خلاصه
هدف. این مطالعه مروری با هدف بررسی نقش تشنگی در بروز دلیریوم در بخش مراقبت­های ویژه انجام شد.
زمینه. دلیریوم، یک سندرم بالینی شایع در بیماران بستری در بخش­های مراقبت­ ویژه است و تقریبا یک سوم این بیماران را درگیر می­کند. دلیریوم یک پدیده چند عاملی است. یکی از مهمترین عواملی که نقش آن در بروز و پیشرفت دلیریوم مورد بحث قرار دارد، پدیده تشنگی است. 
روش کار. این مطالعه با جست­و­جو در پایگاه­های Magiran، SID،  Web of Science، Science Direct، PubMed،Scopus  و Up-to-date بدون محدودیت زمانی با کلیدواژه ­های ”تشنگی“، ”دهیدراتاسیون“، ”کم­آبی“، ”هایپراسمولاریتی“ و ”دلیریوم“ و معادل انگلیسی آنها انجام شد. از مجموع 55 مقاله، 17 مقاله توسط تیم تحقیق بررسی شد که در نهایت، پس از مطابقت دادن با معیارهای ورود و ارزیابی کیفیت مقالات، تعداد 6 مقاله، وارد مطالعه شدند.
یافته­ ها. یافته های مطالعه حاضر نشان داد عدم رفع تشنگی برای بیش از 24 ساعت، عامل خطری برای بروز دلیریوم است. نقش کمبود مایعات در پاتوژنز دلیریوم کاملاً مشخص نیست، اما احتمالاً عواملی از جمله هایپوپرفیوژن بافتی (به ­ویژه در مغز و کلیه)، افزایش غلظت داروها یا متابولیت­های آنها در حجم­ های داخل عروقی تقلیل­ یافته، و کاهش عملکرد کلیوی در دفع و/یا متابولیسم داروها، در بروز دلیریوم دخیل باشند.
نتیجه­ گیری. براین اساس می­توان گفت، مطالعات در این زمینه بسیار کم هستند و به دلیل اهمیتی که مسئله دلیریوم و تشنگی در بیماران بخش مراقبت­های ویژه و به ویژه بیماران مسن دارد، باید در این زمینه مطالعات بیشتری صورت گیرد. همه این عوامل، لزوم توجه و مطالعات بیشتر در این زمینه را نشان می­ دهند.

خلاصه
هدف. در این مقاله مروری، تمرینات ورزشی که به نظر می­رسد در بیماران قلبی­ عروقی مبتلا به کووید-19موثر هستند مورد بحث قرار می­ گیرند.
زمینه. با توجه به تغییر شیوه زندگی بشر امروز به یک شیوه زندگی کم ­تحرک، تعداد بیماران مبتلا به بیماری­های قلبی ­عروقی به طرز چشمگیری در حال افزایش است. بیماری کووید-19 سلامتی مردم بسیاری از کشورهای دنیا را با خطر روبرو ساخته، فشار زیادی بر نظام سلامت و درمان آنها وارد کرده و تاثیر چشمگیری بر اقتصاد جهانی گذاشته است. ویژگی­های این بیماری سرعت انتقال بالای آن و خطر مرگ است. هرچند علت اصلی مرگ ناشی از کووید-19 نارسایی تنفسی است، برخی بیماران با مشکلات قلبی­عروقی شدید مثل نارسایی احتقانی قلبی مواجه می­شوند. هرچند داروها و مداخله­ های درمانی به میزان قابل توجهی پیشرفت کرده اند اما جلوگیری از این بیماری­ها و توان­بخشی آنها، به خصوص در افرادی که به کووید-19 مبتلا شوند همچنان مشکل است و جست­وجو  برای یافتن راهبردهای جدید همچنان ادامه دارد. بازتوانی قلبی مجموعه­ ای از اقدامات پزشکی و تمرینات ورزشی است که هدف آن بهبود وضعیت روانی، عملکرد جسمی و در کل، افزایش کیفیت زندگی فرد است. یکی از مهمترین بخش­های بازتوانی قلبی، تجویز تمرینات ورزشی است.
روش کار. جستجوی مقالات از طریق پایگاه­های داده­ای شامل Science Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ، SID،Scopus ، CINAHL، Iran Doc وMagiran  با استفاده از کلیدواژه ­های ”بیماری­های قلبی­ عروقی“، ”کووید-19“، ”بازتوانی“ و ”تمرین ورزشی“  و معادل­ه ای انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 210 مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که پس از بررسی کامل مقالات، تعداد 12 مقاله که در راستای هدف این مطالعه بود انتخاب و بررسی شدند.
یافته­ ها. فعالیت‌های ورزشی‌ تجویزشده برای بیماران قلبی­ عروقی در طول سالیان گذشته در دامنه تجویز یک نوع فعالیت ورزشی برای همه تا تجویز فعالیت ورزشی برای هر فرد به‌صورت جداگانه بر اساس عوامل خطر، سن و وضعیت عملکردی فرد متغیر بوده است. در اغلب مطالعات از تمرینات هوازی تداومی، تمرینات هوازی تناوبی و تمرینات قدرتی استفاده شده است. هنگام تجویز این تمرینات به بیماران قلبی­ عروقی مبتلا به کووید-19 باید از شدت­ های کمتر استفاده کرد.
نتیجه ­گیری. به طور کلی، با در نظر گرفتن اثرات مفید تمرینات بازتوانی در بیماران قلبی­ عروقی، به نظر می­رسد برنامه بازتوانی مبتنی بر تمرینات ورزشی مناسب می­تواند در کاهش عوارض و مرگ بیماران قلبی ­عروقی مبتلا به کووید-19 موثر باشد، اما برای به دست آمدن اطلاعات بیشتر، مطالعات بیشتر مورد نیاز است.

خلاصه
هدف. این مطالعه مروری به بررسی تغییرات قلبی عروقی در نوزادان نارس در دوران گذار از زندگی داخل رحمی به زندگی خارج از رحم، چالش­ها و مراقبت­های پرستاری مناسب برای این دوره می­ پردازد.
زمینه. گذار از زندگی داخل رحمی به زندگی خارج رحمی نیازمند تغییرات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و آناتومیکی هماهنگ و پیچیده ای دارد تا بقای نوزاد را تضمین کند. گذار برای نوزاد نارس در بازه زمانی طولانی­ تری رخ می­دهد. ارزیابی دقیق و مداخلات به موقع از طرف تیم مراقبتی درمانی ضروری است تا کودک نارس با زندگی خارج از رحم سازگار شود.
روش کار. این مطالعه مروری با جستجوی نظام­ مند و متمرکز مقالات و متون چاپ­ شده در بازه زمانی سال­های 2000 تا 2020 میلادی در پایگاه ­های داده ­ای و موتورهای جستجو شامل PubMed، Web of Science، Google Scholar، و Scopus با استفاده از کلیدواژهای Transision، Nursing care، Preterm neonate، و Extrauterine life، و معادل فارسی آنها به صورت ترکیبی انجام گردید.
یافته­ ها. تعداد 26 مقاله انگلیسی و 2 کتاب نوزادان که حاوی مضمون گذار به زندگی خارج رحمی نوزادان، چالش­ها و مراقبت­های پرستاری مربوط به آن بود انتخاب گردید. یافته­ ها در قالب 5 طبقه موضوعی شامل میوکاردیوم نابالغ، گردش خون، باز ماندن مجرای شریانی، افت فشار خون و بی­ثباتی همودینامیک سازمان­دهی شدند.
نتیجه­ گیری. با پایش جامع همودینامیکی و ارزیابی بالینی ماهرانه و قضاوت عاقلانه، پدیده­ پیچیده گذار قلبی عروقی در نوزاد نارس بهتر مدیریت می­گردد. لازم است پروتکل­ های مدیریتی در این زمینه برای نوزادان نارس تهیه شود.

خلاصه
هدف. این پژوهش مروری با هدف بررسی پیامدهای تأخیر در مراجعه­ بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد به مراکز درمانی انجام شد.
زمینه. مطالعات نشان داده­اند بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد که با تاخیر به مراکز درمانی مراجعه می­کنند، پیامدهای ناگوار مکانیکی و الکتریکی ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد را تجربه می­کنند.
روش کار. در این مطالعه مروری برای جمع ­آوری داده­ها از کلیدواژه های Survival، Myocardial infarction، Outcome، و Delay در پایگاه­های داده از جملهUp-to-date ،Scopus ،PubMed ،Science Direct ،Web of Science ،SID ، و Magiran برای جستجوی مقالات منتشرشده در بازه زمانی 2000 تا 2020 استفاده شد. از مجموع 22 مقاله، 14 مقاله که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند توسط تیم تحقیق مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و وارد مطالعه شد.
یافته ها. مرور مقالات نشان داد پیامدهای تاخیر در مراجعه بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد شامل نارسایی قلبی حاد، ایست قلبی، سکته مغزی، مرگ، کاهش کسر تخلیه ­ای قلب، بستری طولانی­ مدت، کاهش بقای طولانی­ مدت بیماران، افزایش میزان مرگ بیمارستانی و افزایش هزینه ­های درمان هستند.
نتیجه ­گیری. تأخیر در مراجعه­ بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد همراه با عوارض و پیامدهای ناگواری برای بیماران است. اعضای تیم درمان باید علایم و نشانه ­های قلبی ­عروقی و اهمیت مراجعه به موقع به مراکز درمانی را به بیماران و خانواده آنان آموزش دهند.

خلاصه
هدف. این مطالعه مروری با هدف بررسی تأثیرات، چالش­ها و راهکارهای ارائه مراقبت معنوی در بیماران قلبی انجام شد.
زمینه. مدیریت بیماران قلبی پیچیده است و سیر بیماری قابل پیش­بینی نیست. نیازهای افراد مبتلا به بیماری قلبی متنوع است. شواهد موجود سطح بالایی از نیازهای معنوی بیماران و تمایل به دریافت مراقبت معنوی را تأیید می‌کنند.
روش کار. در این مطالعه برای جمع‌آوری داده‌ها از پایگاه‌های داده‌ای علمی و موتورهای جست وجو، نظیر Google Scholar،SID ، Scopus،PubMed   وWeb of Science  برای یافتن متون منتشرشده از ابتدای سال 2000 تا سال 2020 استفاده شد. کلیدواژه‌های مورد جست‌وجو شاملspiritual care ،cardiac disease ، cardiac patient، heart disease، coronary artery disease و معادل فارسی آنها بودند. مقالاتی که جهت مرور انتخاب شدند درباره موضوع مشترک مراقبت معنوی و بیماران قلبی، به زبان فارسی یا انگلیسی و دارای متن کامل قابل دسترس بودند.
یافته‌‌ها. در مجموع، 27 مقاله مورد بررسی قرار گرفتند. نیاز معنوی بیماران قلبی، تأثیر مداخلات معنوی در کاهش علایم بیماران قلبی و مشکلات رسیدن به این هدف و راه برطرف کردن آنها مرور و جمع­بندی شد.
نتیجه‌گیری. ارائه مراقبت معنوی به افراد مبتلا به بیماری­های قلبی سبب بهبود کیفیت زندگی، بهزیستی معنوی، کاهش اضطراب و افسردگی می‌گردد؛ لذا ضروری است مراقبت معنوی در مراقبت­های معمول افراد با بیماری قلبی گنجانده شود.

خلاصه
هدف. هدف این مطالعه، مرور مطالعاتی است که به بررسی عوامل موثر بر تبعیت از درمان در بیماران قلبی­ عروقی پرداخته ­اند.
زمینه. پایبندی به درمان یک اصطلاح جامع است که به پذیرش مراحل درمانی و پیروی از توصیه­ های حرفه ­ای برای افزایش کیفیت زندگی فرد اطلاق می­شود. با توجه به اهمیت پایبندی به برنامه ­های درمانی و آگاهی از عدم پیروی بسیاری از افراد از برنامه­ های درمانی، درک عواملی که سبب پایبندی موثر بیماران به رژیم درمانی می­شود، می­تواند به توسعه­ راهبرد­­های لازم برای افزایش پایبندی بیماران به رژیم درمانی کمک کند.
روش کار. جستجوی مقالات از طریق پایگاه­های داده­ای شامل Science Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ، SID ،Scopus ، CINAHL،OVID ، Iran Doc و Magiran  با جستجوی کلیدواژه ­های پایبندی به درمان، بیماری­های قلبی ­عروقی و معادل­ه ای انگلیسی آنها انجام شد. مقالات تحقیقی به زبان فارسی و انگلیسی که بر موضوع عوامل موثر بر تبعیت از درمان در بیماران قلبی ­عروقی تمرکز داشتند، برای بررسی انتخاب شدند. در مجموع، 167 مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که با بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، پس از مطالعه متن کامل مقالات، 11 مورد آن که مطابق با هدف پژوهشی این مطالعه بود، انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­ ها. مهمترین عوامل موثر بر تبعیت از رژیم درمانی، پرستاری از راه دور و آموزش همکاران در خصوص نحوه پیگیری بیماران هستند. همچنین، جنبه­ های فردی و روان­شناختی متفاوت بیماران و نیاز به شناخت این تفاوت­ ها و اتخاذ روش مناسب هر فرد جهت پیگیری درمان و افزایش تبعیت از رژیم درمانی، از عوامل بسیار مهم در مراقبت­ از بیماران قلبی ­عروقی است.
نتیجه گیری. به طور کلی مراقبت­ها و آموزش­های انجام ­شده و پیگیری مستمر توسط کادر درمان بیشترین تاثیر را در افزایش تبعیت از رژیم درمانی در بیماران دارد.

خلاصه
هدف. این تحقیق با هدف مقایسه تأثیر دو نوع تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) بر مقادیر پلاسمایی آدیپونکتین، لپتین و فشارخون پرستاران دارای اضافه وزن انجام شد.
زمینه. بیماری قلبی ­عروقی به عنوان یک وضعیت جسمی مزمن و ناتوان­­ کننده، یکی از شایع­ترین علت ­های مرگ در جهان است و می­تواند سطح سلامتی افراد به ویژه پرستاران را که در معرض انواع بیماری­ ها هستند تحت تأثیر قرار دهد. لازم است متغیرهای مرتبط با سطح سلامتی در این این افراد شناسایی شوند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی­ شده، 27 پرستار (با میانگین سنی 25/81 سال با انحراف معیار 0/6، میانگین قد 158/01 سانتی­متر با انحراف معیار 7/6، و میانگین وزن 69/41 کیلوگرم با انحراف معیار 0/25) به طور داوطلبانه وارد مطالعه شدند و به ­صورت تصادفی در سه گروه 9 نفری تحت عنوان ­های گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 (هشت ثانیه دوی سریع و دوازده ثانیه بازیافت فعال)، گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 (آزمون رفت­ وبرگشت 40 متر با حداکثر سرعت)، و گروه کنترل قرار گرفتند. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 به مدت چهار هفته، هفته ­ای سه جلسه، هر جلسه 6 تا 9 دقیقه با بیشتر از 90 درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 به مدت چهار هفته، هفته­ ای سه جلسه با بیش از 90 درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. تحلیل داده ­ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ANCOVA در SPSS انجام شد.
یافته ­ها. تحلیل داده ­ها نشان داد اجرای تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 و نوع 2، تأثیر معناداری بر کاهش مقادیر لپتین پلاسما، فشارخون سیستولی و دیاستولی و افزایش غلظت آدیپونکتین پلاسما در پرستاران دارد. هر دو روش تمرینی باعث بهبود شاخص­ های سلامتی (آدیپونکتین، لپتین و فشار خون سیستولی و دیاستولی) می­شوند، اما تمرین  تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 در مقایسه با نوع 2، باعث کنترل و تنظیم بهتر این شاخص­ ها شد.
نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 نسبت به تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 روش بهتری برای بهبود سطوح آدیپونکتین، لپتین، فشار خون سیستولی و دیاستولی در پرستاران است.

خلاصه
هدف. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تداخلات غذایی و رژیم حاوی ویتامین k در بیماران مصرف­ کننده وارفارین از دیدگاه مراقبتی انجام شد.
زمینه. وارفارین یکی از پرکاربردترین داروهای ضد انعقاد خوراکی است. یکی از نگرانی­های معمول در مصرف وارفارین، تداخلات غذایی آن است که به­ طور عمده به علت ویتامین k  رخ می­دهد. پرستار به عنوان اولین فرد حرفه­ای در مسیر درمانی مراقبتی و مسئول اصلی آموزش به بیمار  می­تواند نقش مهمی در کاهش این تداخلات غذایی که چالشی برای بیماران است داشته باشد.
روش کار: مطالعه مروری حاضر در سال 1400-1399 با جست­وجوی کتابخانه­ای و جست­وجو در پایگاه­های اطلاعاتی PubMed ،Chochrane Library ،Web of Science ،Scopus ،Up-to-date ،OVID ،CINAHL ، Magiran  و SID  با کلیدواژهای فارسی وارفارین، تداخلات غذایی، رژیم ویتامین K، آموزش به بیمار، و پرستار، و معادل انگلیسی آنها برای یافتن مقالاتی که در بازه زمانی 1999 تا 2021 منتشر شده بودند انجام شد. از مجموع 30 مقاله یافت­شده، پس از بررسی براساس معیارهای ورود و کیفیت مطالعات، 8 مقاله وارد مرور متون شد.
یافته ­ها. مقدار دریافت ویتامین K در رژیم غذایی باید ثابت نگه داشته شود. این میزان، 90 تا120 میکروگرم در روز است. بیماران باید در مورد ویتامین K  و مواد غذایی مختلف و مکمل­ها به طور مناسب و پیوسته آموزش ببینند. در این زمینه، نقش پرستار به عنوان یکی از ارکان آموزش به بیمار بسیار مهم و اساسی است.
نتیجه ­گیری. با توجه به نقش پرستار در آموزش به این بیماران توصیه می­شود این آموزش در مورد تداخلات غذایی با استفاده از منابع معتبر و روزآمد جهانی­ باشد که با روش­هایی مثل تهیه راهنمای بالینی، ساخت فیلم و طراحی اپلیکیشن و گنجاندن جداول میزان ویتامین K موجود در مواد غذایی امکان­پذیر است.

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف مروری بر اختلالات و عوارض قلبی­ عروقی ناشی از بیماری کووید-19 انجام شد.
زمینه. بیماری کرونا ویروس (کووید-19) نوعی بیماری ویروسی است که توسط ویروس سارس-کووید-2 ایجاد می­شود. این ویروس اولین بار در ووهان چین کشف شد و با توجه به شیوع گسترده آن، به عنوان یک بیماری با همه ­گیری جهانی اعلام شد. تا کنون حدود 500 میلیون مبتلا و 6 میلیون مورد فوت در اثر این بیماری در سراسر جهان ثبت شده است. سارس-کووید-2 به طور عمده سبب بروز بیمای­های تنفسی می­شود و تب، سرفه، تنگی نفس، درد عضلانی، خستگی، و اسهال از علایم شایع آن هستند. کووید-19 سبب بروز اختلالات قلبی ­عروقی نیز می­شود که با توجه به اهمیت تاثیر این اختلالات بر سلامت افراد جامعه، در این مقاله مطالعات و پژوهش­های انجام شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفتند.
روش کار. مطالعه مروری حاضر از طریق جستجو در پایگاه­های داده­ای Web of Science، Scopus، PubMed و Google Scholar با کلید واژه های Covid-19، Coronavirus، Cardiovascular Complication و همچنین، بدون محدودیت زمانی انجام شد. از مجموع 84 مقاله مروری، 33 مقاله که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند و وارد مطالعه شدند.
یافته­ ها. بررسی­ها نشان داد بیماری کووید-19 می­تواند سبب بروز عوارض قلبی ­عروقی مانند آریتمی ­های قلبی، سندرم کرونری حاد، آسیب حاد میوکارد، میوکاردیت و نارسایی قلبی شود.
نتیجه­ گیری. با توجه به همه­ گیری بیماری کووید-19 و شیوع بالای موارد ابتلا در سراسر جهان، آشنایی با اختلالات قلبی ­عروقی ناشی از این بیماری و نحوه درمان و مدیریت این اختلالات دارای اهمیت است.
 

خلاصه
هدف. هدف این مقاله، مرور مطالعاتی است که به بررسی تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی مغزی (CPCR) بر دانش و عملکرد پرستاران پرداخته­­ اند.
زمینه. آموزش احیای قلبی­­ ریوی پایه می­تواند منجر­ به افزایش میزان بقا و کاهش آسیب­های مغزی شود.
روش کار. جستجوی مقالات در پایگاه­­های داده­­ای شاملScience Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ،SID ،Scopus ، CINAHL،OVID، Iran Doc   وMagiran  با جستجوی کلیدواژه­­­های پرستار، احیای قلبی-ریوی، آموزش و معادل­­های انگلیسی آنها انجام شد. مقالات تحقیقی به زبان فارسی و انگلیسی که بین سال 2010 تا 2022 بر موضوع تاثیر آموزش بر احیای قلبی ریوی در پرستاران تمرکز داشتند، برای بررسی انتخاب شدند. در مجموع، 46 مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که با بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، پس از مطالعه متن کامل مقالات، 9 مقاله که از نظر موضوع با هدف پژوهشی این مطالعه همخوانی داشتند انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­­ها. آموزش احیای قلبی­ریوی به دو صورت حضوری و  مجازی می­تواند بر دانش و عملکرد پرستاران موثر باشد و در تمامی مطالعات مورد بررسی، بین نمرات قبل و بعد از آموزش ارتباط معنی­داری وجود داشته است. اجرای این آموزش­ها باید برای پرستاران به طور پیوسته، هر شش ماه یک بار تکرار شود..
نتیجه‎گیری. آموزش اصولی می­تواند منجر به افزایش آگاهی پرستاران در زمینه احیای قلبی­ریوی پایه و پیشرفته شود. بر این اساس، برگزاری کارگاه­ها و دوره­های آموزشی منظم به صورت نظری و عملی توصیه می­شود.

خلاصه
هدف. هدف این مقاله، مرور مطالعاتی است که به بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی خانواده ­محور بر فعالیت بیماران قلبی بعد از ترخیص از بیمارستان پرداخته­­ اند.
زمینه. پایبندی به رژیم دارویی، غذایی و فعالیت جسمی در  افراد با بیماری قلبی در پیشگیری از بستری مجدد، استقلال در انجام کارهای معمول روزانه، و کاهش عوارض بیماری تاثیر قابل توجهی دارد.
روش کار. جستجوی مقالات در پایگاه­ های داده­ ای شاملScience Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ،SID ،Scopus ، CINAHL،OVID ،Iran Doc  وMagiran  با جستجوی کلیدواژه­­ های بیماری قلبی، پایبندی به درمان، برنامه خودمراقبتی خانواده محور، و معادل ­های انگلیسی آنها انجام شد. مقالات تحقیقی به زبان فارسی و انگلیسی که بر موضوع برنامه خودمراقبتی خانواده­ محور بر فعالیت بیماران قلبی پس از ترخیص تمرکز داشتند، برای بررسی انتخاب شدند. در مجموع، 98 مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که با بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، پس از مطالعه متن کامل مقالات، 6 مورد آن که مطابق با هدف پژوهشی این مطالعه بود، انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­ ها. برنامه­ خودمراقبتی خانواده ­محور پس از ترخیص می­تواند به عنوان یک روش اصولی و کارآ منجر به افزایش پایبندی به رژیم دارویی، غذایی و فعالیت جسمی در افراد با بیماری قلبی گردد.
نتیجه‎گیری. یکی از موارد مهم در اثربخش بودن خودمراقبتی، مشارکت فعال خانواده و خودمراقبتی خانواده­ محور است که می­تواند در سه محور، پس از ترخیص بیماران قلبی موثر باشد.

خلاصه
هدف. هدف از این مطالعه، مرور مطالعاتی است که به بررسی عوامل موثر در پیشگیری و کاهش میزان عفونت کاتترهای عروقی و باکتریمی ناشی از آن پرداخته ­اند.
زمینه. عفونت کاتترهای عروقی به عفونت­ هایی اطلاق می­شود که ناشی از کاتترهای وریدی محیطی، کاتترهای وریدی مرکزی، کاتترهای مرکزی که از محیط تعبیه می­شوند (PICC)، کاتترهای شریانی و کاتترهای دائمی مانند پورت هستند. یکی از شایع­ترین عوارض کاتترهای عروقی، عفونت کاتتر است. مطالعات زیادی نشان داده­ اند که با به ­کاربردن توصیه ­هایی که برای پیشگیری از عفونت­ های ناشی از کاتترهای عروقی شده است، می­توان از ایجاد این عفونت ­ها پیشگیری کرد.
روش کار. در این مطالعه مروری، مقالات منتشرشده طی سال­های 2010 تا   2022 که به بررسی عفونت ­های ناشی از کاتترهای عروقی و عوامل موثر در پیشگیری از آن پرداخته بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. جستجوی مقالات از طریق پایگاه­های PubMed، Magiran، SID، Scopus، Medline، IranDoc، و Cochrane با جستجوی کلیدواژه ­های پیشگیری، باکتریمی، عفونت کاتترهای عروقی و معادل­ انگلیسی آنها انجام شد. مقالات تحقیقی اولیه و مرور سیستماتیک فارسی و انگلیسی که به موضوع عفونت ­های کاتترهای عروقی و عوامل موثر در پیشگیری از آنها پرداخته بودند، در بازه زمانی سال­های 2010 تا 2022 در پایگاه ­های معتبر علمی منتشر شده بودند، و دسترسی به متن کامل آنها مقدور بود برای بررسی انتخاب شدند. در مجموع،  324 مقاله در جستجوی اولیه یافت شد که با بررسی عنوان و چکیده، 32 عنوان مقاله انتخاب شد و پس از مطالعه متن مقالات، تعداد 10 مقاله که موضوع آنها مطابق با هدف پژوهشی این مطالعه بود، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ­ها. مطالعات مختلف نشان داد که روش صحیح جاگذاری و مراقبت کاتتر، استفاده از حداکثر وسایل حفاظت فردی در زمان جاگذاری کاتتر، فیکس کردن هاب با بخیه، شست­ وشوی دست قبل از دست­کاری کاتتر، تمیز کردن پوست با کلرهگزیدین، در صورت امکان اجتناب از کاتتر فمورال، بررسی روزانه از نظر نیاز به کاتتر و برداشتن کاتترهای غیرضروری، ارزیابی دوره­ای پرستاران و پرسنل درباره آگاهی و پایبندی آنها به گایدلاین­ها، و اختصاص دادن پرسنل آموزش ­دیده برای تعبیه و مراقبت و نگهداری کاتترهای عروقی از راهکارهای مهم جهت کاهش عفونت کاتترهای عروقی و باکتریمی ناشی از آن هستند.
نتیجه­ گیری.آموزش پرستاران و پرسنل درباره رعایت اصول پیشگیری از عفونت کاتترهای عروقی و ارزیابی دوره­ای پرستاران و پرسنل درباره آگاهی و پایبندی آنها به گایدلاین ­ها، اختصاص دادن پرسنل آموزش­دیده برای تعبیه و مراقبت و نگهداری کاتترهای عروقی از راهکارهای مهم جهت کاهش عفونت کاتترهای عروقی و باکتریمی ناشی از آن هستند.

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف مرور پژوهش­هایی که به بررسی مداخلات موثر در پیشگیری از وقوع عفونت زخم متعاقب جراحی­ قلب باز پرداخته­اند انجام شد.
زمینه. عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه و عفونت­های عمقی زخم استرنوم از عوارض جدی هستند که شیوع آن حدود 0/4 تا 5 درصد است و می­توانند به واسطه طولانی کردن مدت بستری، نیاز به جراحی­های مکرر یا آنتی­بیوتیک­های طولانی­مدت، بار مالی زیادی را به بیمار و سیستم سلامت تحمیل کنند. بر اساس مطالعات، عوامل خطر متعددی برای بروز عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه  شناسایی شده­ است که بسیاری از آنها قابل کنترل هستند و با شناسایی و مدیریت مناسب، می­توان تا حد زیادی از بروز این عارضه جدی و خطرناک پیشگیری کرد.
روش کار. این مطالعه مروری در سال 1401 با جستجوی پایگاه­های داده­ای شامل SID، Scopus، Uptodate، Medline، PubMed، Science Direct، و Magiran با استفاده از کلیدواژه­های پیشگیری، مدیاستینیت، جراحی قفسه سینه و معادل انگلیسی آنها انجام شد. مقالات اصیل که گزارش پژوهش­ها با طراحی مقطعی، مورد شاهدی، کوهورت، یا کارآزمایی بالینی را به زبان فارسی یا انگلیسی در بازه زمانی سال­های 2000 تا 2021 میلادی در نشریات نمایه­شده در پایگاه­های داده­ای مورد جستجو منتشر کرده بودند و دسترسی به متن کامل آنها مقدور بود مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل مقالات مروری، نامه به سردبیر، و گزارش مورد بود. پس از جستجوی اولیه، 62 مقاله مرتبط یافت شد که در آخر، با توجه به معیارهای ورود و خروج، تعداد 16 مورد از آنها به طور کامل مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­ ها. از جمله اقدامات قبل از انجام جراحی برای پیشگیری از بروز عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه می­توان به رعایت بهداشت دست، کاهش وزن، ترک سیگار، کنترل مناسب قند خون قبل وحین و بعد از عمل جراحی، تجویز آنتی­بیوتیک پروفیلاکتیک مناسب، دکلونیزاسیون بینی و حلق از استاف اورئوس با استفاده از پماد موپیروسین، و رفع موهای زاید با استفاده از کرم موبر (بدون تیغ) اشاره نمود. ضدعفونی کردن فیلد جراحی با استفاده از کلرهگزیدین، استفاده از روش­های مناسب جراحی برای بستن زخم و حفظ ثبات و پایداری استرنوم، و آموزش مناسب بیماران توسط پرستاران درباره علایم هشدار، و پیگیری دقیق آنها از جمله اقداماتی هستند که می­توانند در حین عمل و پس از آن به پیشگیری از بروز عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه کمک قابل توجهی کنند.
نتیجه گیری: با شناسایی عوامل خطر زخم محل جراحی قفسه سینه و کنترل دقیق و به موقع آن می­توان تا حد زیادی از بروز عارضه جدی و تهدیدکننده زندگی زخم عفونت زخم محل جراحی قفسه سینه پیشگیری نمود.

خلاصه
هدف. در این مقاله مروری، مطالعاتی که به بررسی تاثیر بازتوانی قلبی بر افراد مبتلا به کووید-19 پرداخته­اند، مورد بحث قرار گرفتند.
زمینه. انجام برنامه­ های بازتوانی قلبی برای بیمارانی که با اختلالات قلبی­ عروقی درگیر هستند، فواید زیادی را نشان داده است. با همه­ گیری کووید-19 در سرتاسر جهان، بیماران زیادی با عارضه قلبی ­عروقی ویروس کرونا درگیر شدند. با وجود استفاده از داروها و سایر مداخلات درمانی برای کنترل این مشکلات، همچنان بیماران زیادی عوارض ثانویه این بیماری به خصوص قلبی ­عروقی را تجربه می­کنند. ترس از اجرای برنامه­ های بازتوانی به دلیل نبودن گزارش­ پیامد موارد اجراشده و یافتن مداخله­ای مناسب جهت مدیریت بیماری و عوارض آن، منجر به ادامه جستجو برای یافتن راهکاری موثر شده است. به­ کارگیری برنامه ­های بازتوانی قلبی برای این بیماران می­تواند مو.ثر واقع شود.
روش کار. جستجوی مقالات از طریق پایگاه­های داده­ای شامل Science Direct، PubMed، Cochrane، Medline، SID، Scopus، CINAHL، OVID، Iran Doc و Magiran با استفاده از کلید واژه ­های ”کووید-19“، ”بازتوانی قلبی“، ”بازتوانی قلبی­عروقی“ و ”بازتوانی“ و معادل­ه ای انگلیسی آنها انجام شد. مقالاتی که در بازه زمانی 2000 تا 2022 میلادی منتشر شده بودند و با محوریت اصلی موضوع تحقیق ارتباط بیشتری داشتند، انتخاب شدند. معیارهای ورود مقالات شامل انتشار آنها در مجلات علمی معتبر، انتشار به زبان فارسی یا انگلیسی، امکان دسترسی به متن کامل مقاله بودند. معیارهای خروج از مطالعه شامل چاپ مقاله در مجلات ضعیف و نامعتبر بود. پس از بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، مطالعه متن کامل مقالات، تعداد 9 مقاله که مطابق با هدف پژوهشی این مطالعه بود، انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­ ها. برنامه­ های بازتوانی قلبی منجر به تعدیل علایم بیماری، بهبود عملکرد قلبی ­عروقی، کارآیی جسمی و کیفیت زندگی بیماران و کاهش موارد مرگ و بستری مجدد ناشی از این بیماری و عوارض آن می­شود.
نتیجه ­گیری. برای تاثیر بیشتر برنامه­ های بازتوانی قلبی، انتخاب برنامه ­ای متناسب با شرایط بیمار، پایبندی به برنامه و ارزیابی یافته ­ها باید مورد توجه قرار گیرد. به نظر می­رسد می­توان از الگوهای برنامه­ های بازتوانی قلبی برای افراد مبتلا به بیماری کووید-19 برای کاهش عوارض و مرگ استفاده کرد، اما برای کسب اطلاعات بیشتر، مطالعات بیشتری لازم است.

خلاصه
هدف. این مطالعه مروری با هدف بررسی اهمیت یک رویکرد پیشگیرانه قبل از عمل در بهبود بیماران تحت جراحی بای‌پس عروق کرونر انجام شد.
زمینه. با افزایش تعداد بیماران کاندید جراحی قلب، بهبود وضعیت سلامت قبل از عمل برای بهینه­ سازی پیامدهای پس از عمل، اهمیت زیادی پیدا کرده است. با توجه به اهمیت موضوع، این بررسی مروری با هدف ارزیابی شواهد مربوط به پیش‌توانبخشی بیماران تحت عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر انجام شد.
روش کار. مطالعه مروری روایتی حاضر با جست­ وجوی کتابخانه‌ای و جست­ وجو در پایگاه‌های داده­ایScopus ،Cochrane Library ، Magiran ،SID ،PubMed ،Up-to-date ،OVID ، CINAHL، و Web of Science با کلیدواژه ­های جراحی بای‌پس عروق کرونر، پیش‌توانبخشی، بیماری قلبی ­عروقی، و معادل انگلیسی آنها و همچنین، بدون محدودیت زمانی انجام شد. از مجموع 104 مقاله، 63 متن کامل  مقاله وارد مرحله بررسی شدند که از بین آنها، 17 مقاله وارد مرور متون شدند.
یافته ­ها. بررسی مطالعات نشان­ دهنده اثرات مطلوب پیش‌توانبخشی بر بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از عوارض در اوایل دوره پس از عمل است. برنامه‌های پیش­توانبخشی باید رویکردهای چند وجهی از جمله تغذیه، ورزش و کاهش نگرانی را برای بهبود تاب ­آوری بیمار در دوره قبل از عمل اتخاذ کنند، دوره قبل از عمل فرصتی مهم برای اجرای مداخلات پیش‌توانبخشی آن دسته از بیماران آسیب­ پذیری است که منتظر جراحی قلب هستند.
نتیجه ­گیری. پیش‌توانبخشی قلب شامل طیف وسیعی از مداخلات پیشگیرانه است که می‌تواند توسط پرستاران به بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب قرار دارند، آموزش داده شود. پیش‌توانبخشی نیاز به رویکردی بین‌رشته ای دارد، زیرا مستلزم تغییر از الگوی فعلی مراقبت‌های سلامتی و تبدیل از مراقبت تک بعدی به مراقبت بین رشته­ ای است که می‌تواند به عنوان ابزاری موثر برای حوزه پزشکی و پرستاری در شناسایی به موقع اختلالات جسمی و روانی در ارزیابی اولیه قبل از عمل، آموزش و مدیریت قبل از عمل، و همچنین، پیشگیری از عوارض پس از عمل باشد.

خلاصه
هدف. در این مطالعه مروری، مطالعاتی که به بررسی فراوانی بستری مجدد و عوامل تاثیرگذار بر آن در مبتلایان به نارسایی قلبی در ایران پرداخته­ اند، مورد بررسی و بحث قرار گرفتند.
زمینه. نارسایی قلبی به عنوان یک بیماری مزمن پیش­ رونده می­تواند باعث کاهش کیفیت زندگی و افزایش هزینه­ های درمانی در افراد مبتلا گردد. میزان بستری مجدد در این بیماران نسبتاً بالا است و به عنوان یک مشکل عمده سلامتی مطرح است.
روش کار. مطالعه حاضر به صورت مروری نظام­ مند با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی IranMedex، SID، Magiran، Proquest، Web of Science، Google Scholar، و PubMed با استفاده از کلیدواژه ­های ”نارسایی قلبی“، ”نارسایی احتقانی قلبی“، و ”بستری مجدد“ بر اساس Mesh و بدون محدودیت زمانی انجام شد. جستجو و استخراج مقالات توسط دو محقق به صورت مستقل انجام شد. تمام مقالاتی که واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­ ها. از 601 مقاله در جستجوی اولیه، 7 مقاله براساس معیارهای ورود وارد مرحله نهایی مطالعه جهت تحلیل گردیدند. براساس مطالعات، میزان بستری مجدد از 10/9 تا 40 درصد متفاوت بود. عواملی از قبیل سن، جنسیت، تحصیلات، وضعیت اشتغال، بیماری زمینه ­ای، کلاس بیماری، وضعیت ضعیف رعایت رژیم درمانی و غذایی، پوشش بیمه ­ای، و محل سکونت از جمله عوامل تاثیرگذار بر میزان بستری مجدد مبتلایان به نارسایی قلبی بودند.
نتیجه ­گیری. براساس نتایج مطالعه حاضر، میزان بستری مجدد در بین مبتلایان به نارسایی قلبی بالا است و انجام اقدامات مداخله­ ای از قبیل اقدامات آموزشی جهت ارتقای سطح آگاهی و انجام فعالیت­های خودمراقبتی توصیه می­گردد.

 خلاصه
هدف. در این مقاله مروری، مقرون به صرفه بودن باتل ساکشن یک­بار مصرف در ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
زمینه. عفونت­ های مرتبط با مراقبت­ های بهداشتی باعث بروز مرگ و ناخوشی در بیماران، به ویژه در بخش مراقبت ویژه می­شوند. روش­ها و دستورالعمل­ های مختلفی برای کنترل این عفونت ­ها وجود دارد که بخشی از این دستورالعمل ­ها درباره ساکشن و تجهیزات آن است.
روش کار. جستجوی مقالات از طریق پایگاه­های داده­ای شامل Science Direct، PubMed، Cochrane، Medline، SID، Scopus، CINAHL، OVID، Iran Doc و Magiran با استفاده از کلیدواژه­ های ”ساکشن یک بار مصرف“، ”عفونت بیمارستانی“، ”مدیریت پسماند“ و معادل ­های انگلیسی آنها انجام شد. مقالاتی که در بازه زمانی 2000 تا 2022 میلادی منتشر شده بودند و با موضوع تحقیق ارتباط بیشتری داشتند، انتخاب شدند. معیارهای ورود مقالات شامل انتشار آنها در مجلات علمی معتبر، انتشار به زبان فارسی یا انگلیسی، و امکان دسترسی به متن کامل مقاله بودند. معیارهای خروج از مطالعه شامل چاپ مقاله در مجلات ضعیف و نامعتبر بود.
یافته ­­ها. باتل ساکشن یک­بار مصرف در پنج محور کنترل و پیشگیری عفونت بیمارستانی، مدیریت مصرف آب، سهولت در کاربرد، مدیریت پسماند، و بارمالی مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتیجه ­­گیری. با توجه کمبود نیروی انسانی برای ضدعفونی باتل ساکشن­ های چندبار مصرف، هزینه­ محلول­ های ضدعفونی و استفاده نادرست در رقیق­ سازی آن، مدیریت پسماند فاضلاب­ های محلول ­های استفاده­ شده، و تخلیه ساکشن­ ها، برای کشور ایران، استفاده از باتل ساکشن یک­بار مصرف نسبت به باتل ساکشن­ چندبار مصرف ارجح است.
 

خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف بررسی پدیده ملاقات مجازی در بخش مراقبت ویژه در دوران همه¬گیری کووید-19 و جستجوی مزایا و موانع آن انجام شد.
زمینه. ملاقات حضوری بیماران بستری در بخش¬های مراقبت ویژه موجب کاهش اضطراب جدایی و استرس ناشی از بستری در بیمارستان می¬شود، احساس آسایش و امنیت را در بیماران افزایش می¬دهد و کلید مراقبت بیمارمحور/ خانواده¬محور است، اما شیوع همه¬گیری کووید-۱۹ و محدودیت¬های وضع¬شده مربوط به آن، امکان استفاده از پتانسیل خانواده و ارایه مراقبت بیمارمحور/ خانواده¬محور را منتفی ساخت. ملاقات مجازی به عنوان راهکاری برای برطرف کردن دوری خانواده از بیمار مطرح شده است.
روش کار. در این مطالعه مروری، جستجو در پایگاه¬های PubMed، Magiran، SID، Scopus، Web of Science، و Cochrane با کلیدواژه¬های Virtual visiting،  Intensive care unit، Family- patient center care،video calls ، و Covid-19 و معادل فارسی آنها برای یافتن مقالات مربوط بدون محدودیت سال انتشار انجام شد. معیارهای ورود شامل انتشار مقاله به زبان فارسی یا انگلیسی و در دسترس بودن متن کامل مقاله بودند. در مجموع، ۴۵ مقاله یافت شد که بیشتر آنها بر ملاقات مجازی و ویزیت مجازی بیمار توسط پزشک متمرکز بودند. پس از حذف موارد غیرمرتبط و مواردی که امکان مطالعه متن کامل آنها میسر نبود، ۲۹ مقاله از نظر کیفی مورد ارزیابی قرار گرفتند، و در نهایت، ۱۰ مقاله  که از نظر موضوع و هدف با مطالعه حاضر مربوط بودند مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته¬ها. در دوران همه¬گیری کووید-۱۹ ملاقات مجازی در بخش¬های مراقبت ویژه در بیشتر مراکز درمانی با استفاده از تلفن همراه و تبلت، و از طریق شبکه¬های اجتماعی و امکانات صوتی و تصویری تلفن همراه صورت می¬گرفت. در همه موارد، خانواده¬ها و تیم درمان از برقراری این ارتباط رضایت داشتند، اما آن را جایگزین ملاقات حضوری نمی¬دانستند، بلکه معتقد بودند این روش ارتباطی می¬تواند همراه با ملاقات¬های حضوری مزایای بیشتری داشته باشد. عدم برنامه-ریزی منظم و نظام¬مند، مشخص نبودن وظایف اعضای تیم درمان در زمینه برگزاری ملاقات مجازی، عدم دسترسی به اینترنت با سرعت مناسب، و پیچیدگی کار با گوشی¬های هوشمند برای برخی خانواده¬ها، از موانع این روش ملاقات بودند.
نتیجه¬گیری. ملاقات مجازی شکلی از حضور را برای خانواده‎ای که دور از عضو بیمار خانواده مانده‎اند فراهم می‎کند که طی آن نه تنها یک نفر، بلکه همه اعضای خانواده می‎توانند در کنار فرد بیمار باشند. اگرچه این روش تاثیری بر استرس و اضطراب خانواده و بیماران نداشت، اما توانست تجربه و احساس مثبتی از دوره بستری در بخش مراقبت ویژه برای آنها ایجاد کند و با درگیر کردن خانواده در روند درمان و دادن اطلاعات به آنان، راه را برای نیل به مراقبت بیمارمحور/ خانواده¬محور بگشاید.

خلاصه
هدف. پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش آلبومین در نارسایی قلبی صورت گرفت.
زمینه. نارسایی قلبی یک سندرم بالینی پیچیده است که سالانه افراد زیادی را در سراسر جهان درگیر می­ کند و مرگ­ و میر ناشی از آن حتی از بسیاری از سرطان­ ها بیشتر است. شناسایی عوامل خطر سنتی هر چند در پیشگیری اولیه کمک ­کننده بوده است، اما مرگ­ و میر ناشی از این بیماری هنوز در حال افزایش است. آلبومین سرم فراوان­ ترین پروتئین خون انسان و عامل اصلی حفظ فشار اسمزی است که تولید آن در افراد مبتلا به نارسایی قلبی به دلایل مختلف، از جمله ادم دیواره روده و احتقان کبدی کاهش می­یابد. هایپوآلبومینمی یک یافته شایع در بیماران نارسایی قلبی است و در دهه اخیر مطالعات گسترده­ای در ارتباط با نقش آن به عنوان پیش­ بینی کننده شروع و پیش ­آگهی ­دهنده پیامد نارسایی قلبی انجام شده است. در سال­های اخیر مطالعات محدودی نیز درباره نقش درمانی آلبومین تزریقی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی انجام شده است.
روش کار. مرور روایتی حاضر در سال 1402 انجام شد. بدین منظور پایگاه­ های داده ­ای شامل Web of Science، Scopus، PubMed، MagIran، و SID با کلید واژه­ های آلبومین، هایپوآلبومینمی، هایپوپروتئینمی، نارسایی قلبی، نارسایی دیاستولیک ، نارسایی سیستولیک، بیماری­ های قلبی­ عروقی، و معادل انگلیسی آنها بدون محدودیت زمانی جست­ وجو شدند و در مجموع 30 مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته­ها. هایپوآلبومینمی یک یافته معمول در افراد مبتلا به نارسایی قلبی است و از جمله علل اصلی آن در نارسایی قلبی می­توان به ادم دیواره روده، احتقان کبدی، سیروز احتقانی، سوءتغذیه و التهاب اشاره کرد. با توجه به شواهد بالینی و تجربی، هایپوآلبومینمی با احتباس مایع و تشدید ادم ریوی در این بیماران در ارتباط است. هایپوآلبومینمی می­تواند به طور مستقل شروع یک نارسایی قلبی جدید را پیش ­بینی کند و به عنوان یک عامل پیش ­آگهی­ دهنده پیامد نارسایی قلبی اندازه ­گیری شود. استفاده از آلبومین تزریقی یک مداخله معمول برای افراد مبتلا به نارسایی حاد قلبی و هایپوآلبومینمی است. با این وجود، هنوز شواهدی که به طور مستقیم فایده­ تزریق آلبومین در افراد مبتلا به نارسایی قلبی را نشان دهد وجود ندارد.
نتیجه ­گیری. آلبومین سرم می­تواند به عنوان یک عامل خطر قابل تعدیل و یک عامل پیش­آگهی دهنده در افراد مبتلا به نارسایی قلبی اندازه گیری شود، اما ضروری است که مصرف آن محدود به مواردی باشد که اثربخشی آن تایید شده است.