---

خلاصه

هدف. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از روش آموزشی شبیه سازی در توانمندسازی دانشجویان پرستاری در زمینه عملیات پیش بیمارستانی پیشرفته، در واحد کارآموزی پرستاری بحران انجام شد.

زمینه. پرستاری بحران شامل مهارت های ویژه عملیاتی جهت اداره مصدومین در حوادث غیر مترقبه است. این مهارت ها عمدتا اقدامات پیش بیمارستانی را در سطح پیشرفته در بر می گیرد. جهت آموزش چنین مهارتهایی، شبیه سازی در محیط کارگاهی از ارزشمندترین و موثرترین روش ها به شمار می رود و یکی از انواع آن، استفاده از مدل های زنده انسانی همراه با سناریوهایی از حوادث مختلف است که در محیط شبیه سازی شده به مورد تمرین و اجرا در می آید.

روش کار.این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود که طی آن 30 نفر از دانشجویان پرستاری ترم هفتم به روش تمام شماری انتخاب و  تحت آموزش با شیوه شبیه سازی قرار گرفتند. در این پژوهش از سه ابزار پرسشنامه، برگه ارزشیابی بالینی، و برگه خودارزیابی استفاده گردید. داده توسط نرم افزار SPSS نسخه16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها. پس از گذراندن دوره در محیط شبیه سازی شده در کارگاه آموزشی، نمرات 100 درصد دانشجویان در سطح خوب بود. همچنین، در زمینه کسب مهارتهای پیش بیمارستانی، نمرات 100 درصد دانشجویان در سطح مسلط بود. به علاوه، پس از پایان کارگاه آموزشی، 100 درصد دانشجویان، خود را در سطح کاملا مسلط ارزیابی نمودند.

نتیجه گیری. نتایج این تحقیق نمایانگر آن است که آموزش به روش شبیه سازی در کارگاه آموزشی قادر است دانش و مهارتهای ضروری برای اقدامات پیش بیمارستانی مربوط به پرستاری بحران را به نحو احسن به دانشجویان پرستاری یاد دهد و در کنار آن، ارزیابی دانشجویان از قابلیت های خود را نیز افزایش دهد.

---

خلاصه

هدف. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران با ضربان ‌‌سازدائمی بود.

زمینه. یکی از شایع‌ترین علل مرگ و میر بعد از سکته قلبی، آریتمی است، یک روش کنترل آریتمی مقاوم به درمان تعبیه ضربان ساز است. کیفیت زندگی در بیماران بعد از تعبیه ضربان ساز دائمی قلب پائین است. یکی از روش‌های ارتقاء‌دهنده کیفیت زندگی، آموزش رفتارهای خودمراقبتی است.

روش کار.در این کارآزمایی بالینی، 80 بیمار نیازمند به تعبیه ضربان‌ساز دائمی قلب به روش بلوک‌هایچهارتایی تصادفی به طور مساوی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی در بیماران قلبی مک نیو بود. بیماران گروه مداخله با همراهی یکی از بستگان که بیشترین تماس را با ایشان داشت، طی یک جلسه، روز قبل از تعبیه ضربان‌ساز تحت آموزش قرار گرفتند. جهت آموزش از فیلم آموزشی و دفترچه آموزشی و آموزش چهره به چهره استفاده شد، طول مدت جلسه 30 دقیقه بود و در نهایت، بسته آموزشی در اختیار این بیماران قرار گرفت. همچنین، به مدت یک ماه، هفته‌ای یکبار با بیمار تماس تلفنی گرفته می‌شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 15 تحلیل شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی مستقل و کای اسکوئر استفاده شد.

یافته‌ها. بین میانگین ابعاد عاطفی، جسمی- فعالیتی و اجتماعی کیفیت زندگی و همچنین، نمره کلی کیفیت زندگی در گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد، ولی بعد از مداخله، این تفاوت معنی دار بود (004/0P<).

نتیجه‌گیری.آموزش رفتارهای خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران بعد از تعبیه ضربان‌ساز دائمی قلب موثر می‌باشد و توصیه می‌شود به عنوان یکی از روش‌های ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران به کار برده شود.

---

خلاصه

هدف.هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازیدانش آموزان پسر مقطع متوسطه بر مقادیر سرمی پروتئین واکنشی مرحله حاد با حساسیت بالا(hs-CRP) (high sensitive-Critical Reactive Protein) در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه با شاخصهای توده بدنی متفاوت بود.

زمینه. التهاب مزمن خفیف که با افزایش میزان شاخص های التهابی خون مانند CRP و اینترلوکین-6مشخص می شود، عامل خطری قوی برای ایجاد چند بیماری مزمن است. hs-CRP حساس ترین شاخص التهابی و پیشگوی مستقل بیماری های قلبی عروقی است و افزایش مقادیر آن باچاقی و بیماری های قلبی عروقی ارتباط دارد. تأثیر تمرینات هوازی بر hs-CRPنوجوانان با شاخص های توده بدنی متفاوت نیاز به بررسی بیشتری دارد.

روش کار. 24 پسر سالم و غیر ورزشکار با میانگین سنی 33/16 سال و انحراف معیار 47/0 براساس شاخص توده بدن به سه گروه لاغر، طبیعی، و اضافه وزن یا چاق تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته (هفته ای سه جلسه) دویدن هوازی پیش رونده با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود. برای سنجش تغییرات مقادیرhs-CRP، نمونه های خون، قبل و بعد از برنامه تمرینی، در شرایط مشابه جمع آوری شد.

یافته ها. برنامه تمرینی بر مقدار سرمی hs-CRP هیچ یک از گروه ها تأثیر معنی داری نداشت. بین پاسخ hs-CRP گروه چاق با دو گروه دیگر به برنامه تمرینیدر هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنی دار  وجود داشت.

نتیجه گیری.هشت هفته برنامه تمرین هوازی اثر معنی داری بر مقادیر سرمی hs-CRPدانش آموزان پسر نداشت که از علل احتمالی آن می توان به کافی نبودن شدت و مدت تمرین و همچنین، کم بودن مقادیر پایه hs-CRP آزمودنی ها اشاره کرد. احتمالاً دلیل کاهش مقادیر hs-CRP  گروه چاق در مقایسه با دو گروه دیگر، وضعیت چاقی و بیشتربودن مقادیر پایه hs-CRP این گروه بود.

---

خلاصه

هدف. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آرام سازی عضلانی و موسیقی درمانی بر سطح اضطراب بیماران در انتظار کاتتریسم قلبی انجام شد.

زمینه.اضطراب یکی از شایع ترین هیجانات انسانها است که ناشی از تجربیات مثبت یا منفی زندگی می باشدو در سطوح بالاعوارض زیادی برتمام دستگاه های بدن دارد. همه افراد در موقعیت های تنش زا مانند تکنیک های تشخیصی تهاجمی، سطح بالایی از اضطراب راتجربه می کنند و یکی از مهمترین وظایف پرستاران کنترل اضطراب بیماران است.

روش کار. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربیاست که در یکی از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران برروی150نفربیماردرانتظار کاتتریسم قلبی انجام شد. بیماران پس از تکمیل رضایت نامه،به طور تصادفی در یکی از سه گروه آرام سازی عضلانی، موسیقی درمانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی وبیماری و برگه خودگزارش دهی سطح اضطراب وروش گردآوری اطلاعات ازطریق مصاحبه و خودگزارش دهی بود.یک ساعت قبل از کاتتریسم قلبی سطح اضطراب واحدهای مورد پژوهش درسه گروه اندازه گیری شد،سپس گروه آرام سازی عضلانی به مدت بیست دقیقه، نوار ضبط شده دستورالعمل انجام آرام سازی عضلانی بنسون را از طریق گوشی و هدفون شنیدند و انجام دادند و گروه موسیقی درمانی نیز به مدت بیست دقیقه نوار موسیقی درمانی را از طریق گوشی و هدفون شنیدند. پس از اجرای دو مداخله،سطح اضطراب واحدها دوباره بررسیشد. درگروه کنترل، مراقبت های استاندارد پرستاری انجام شد و یک ساعت قبل وبلافاصله قبل از کاتتریسم قلبی سطح اضطراب بیماران اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزارSPSSوآزمونهای آماریفیشر،من ویتنی وکروسکال والیس انجام گرفت.

یافته ها. دراین مطالعه،پس از انجام آرام سازی عضلانی و موسیقی درمانی در دو گروه مداخله، سطح اضطراب بیماران کاهش معنی دارییافت (001/0P<)، درحالیکه درگروه کنترل، بلافاصله قبل از کاتتریسم قلبی این میزان بیشترشد.یافته های حاصل ازاین مطالعه نشان داد که بلافاصله قبل از کاتتریسم قلبی، بین سه گروه مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در سطح اضطراب وجود داشت (001/0P<).

 

نتیجه گیری.براساس نتایج این پژوهش،هر دو مداخله آرام سازی عضلانی بنسون و موسیقی درمانی یه طور معنی داری موجب کاهش سطح اضطراب بیماران شدند وموسیقی درمانی اثر کاهنده بیشتری برسطح اضطراب بیماران در انتظار کاتتریسم قلبی داشت.

---

خلاصه

هدف. هدف این مطالعه مروری، توصیف مشکلات روانی اجتماعی بیماران مبتلا به اختلالات عروق کرونر برای تعیین راهبردهای پیشگیری و مقابله با آنها است.

زمینه. شیوع بیماری های قلب و عروق در بین مردم کشورهای صنعتی و در حال توسعه در حال افزایش است. نگاهی به آمار سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد بیماری های قلبی عروقیدر سطح جهانی درصد زیادی از موارد مرگ و میر را به خود اختصاص می دهد. دربین بیماری های قلب وعروق شایعترین آنها اختلالات عروق کرونر است که باعث بروز مشکلاتی برای مردم و نگرانی هایی در جامعه گردیده است. علی رغم وجود این مشکلات، به آنها کمتر توجه شده است.

روش کار. این بررسی با استفاده از جستجوی منظم مطالعات مربوط در 20 سال اخیر با استفاده در بانکهایاطلاعاتیOVID، PROQUEST، SCIENCE DIRECT، GOOGLE SCHOLAR، و EBSCOبا کلیدواژه هایProblems،Coronary Artery Disease و Patients و در بانک های اطلاعاتیSID،  MAGIRANو IRANMEDEXبا کلیدواژه های مشکلات، بیماران و اختلال عروق کرونر و واژه های مرتبط جستجو انجام گردید. با توجه به هدف پژوهش که توصیف مشکلات روانی اجتماعی بیماران متعاقب اختلال عروق کرونر بود مشکلات جسمی بیماران حذف گردید.

یافته ها.حدود 70 مقاله انگلیسی و 20 مقاله فارسی یافت گردید که مضمون آنها در رابطه با مشکلات روانی اجتماعی متعاقب اختلالات عروق کرونر بود.با مطالعه مضمون مقالات، مشکلات بیماران در سه طبقه کلی دسته بندی گردید: 1) نیازهای آموزشی بیماران مبتلا به اختلال عروق کرونر،2) پیامدهای روانی اجتماعی اختلال عروق کرونر، و3) پیامدهای متفاوت اختلال عروق کرونر در جنس زن و مرد.

نتیجه گیری. از آنجایی که قلب عضو حساس بدن است، هر گونه اختلال در آن برای مبتلایان معادل تهدید هویت آنها می باشد و تاثیر روانی اجتماعی بیماری از اثرات جسمی آن بیشتر است. بنابراین، لزوم اطلاع رسانی به بیماران راجع به ماهیت بیماری و علل ایجاد کننده آن، چگونگی پیشگیری ثانویه و چگونگی بازتوانی برای بازگشت به کار و زندگی معمولی ضروری است. همچنین، لزوم مراقبت پی گیر برای مراقبت از خود از اهمیت به سزایی برخوردار است. این کار مهم با ایجاد کلینیک های پیشگیری ثانویه جامعه محور امکان پذیر می باشد. توجه ویژه به مشکلات زنان مبتلا به اختلال عروق کرونر ضروری است.

---

خلاصه

هدف. هدف از این مطالعه معرفی راهکاری موثر به نام هماهنگ سازی انقباضبطنها توسط پیس میکر دو بطنی در درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می باشد.

زمینه. درحال حاضر، بیش از22 میلیون نفر دردنیا از نارسایی قلبی رنج می برند. دراین بیماری، خونرسانی قلب و اندامها به علت عدم کفایت بطنها مختل شده است، به طوری که بعد ازمدتی، کیفیت زندگی بیماران در تمام جنبه ها، به ویژه تحرک کاهش می یابد. در سالهای اخیر، دارو درمانی، تغییر شیوه زندگی و جراحی های قلبی از درمان های رایج این بیماری محسوب شده اند، با این وجود، بروز آریتمی های قلبی در بیش از 40 درصد بیماران، ادامه زندگی را با مشکل مواجه ساخته است. امروزه کاربرد پیس میکر جهت هماهنگ سازی انقباض بطنی و بهبود علائم در درمان نارسایی قلبی ابتکاری نو درعلم پزشکی محسوب می شود.

یافته ها. نتایج پژوهشهای انجام شده بیانگر این مطلب می باشند که بعد از کاشت پیس میکر، بهبود قدرت انقباضی قلب، افزایش کسر تخلیه بطن چپ، افزیش حجم ضربه ای، کاهش بروز آریتمی های بطنی از جمله انقباض های زودرس بطنی و تاکیکاردی بطنی و بهبود کیفیت زندگی از جمله بهبود عملکرد در فعالیتهای ورزشی و حرکتی بیماران حاصل گردیده است.

نتیجه گیری. هماهنگ سازی انقباض بطنها توسط پیس میکر دو بطنی به همراه روشهای دارویی و طبی دیگر یک روش درمانی موثردر نارسایی قلبی محسوب می شود.

---

خلاصه

هدف. هدف این پژوهش تعیین کیفیت تریاژ بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بود.

زمینه. تریاژ صحیح و سریع بیماران کلید عملکرد موفق در بخش اورژانس است. لذا بررسی و شناخت وضعیت موجود جهت اطمینان از اجرای صحیح تریاژ و شناسایی نیاز پرستاران به آموزش و نارسایی های موجود از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

روش کار. در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، 300 پرونده مربوط به بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که در آنها تریاژ با استفاده از ابزار ESI (Emergency Service Index) به صورت فعال اجرا می شود به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بررسی شدند. در این پژوهش از فرم اطلاعات دموگرافیک برای جمع آوری ویژگی های دموگرافیک بیماران استفاده شد و اطلاعات ثبت شده در فرم تریاژ بر اساس الگوریتم تریاژ ESI نیز مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها. بر اساس نتایج، از مجموع موارد تریاژ، 7/23 درصد تریاژ سبک و 7/11 درصد تریاژ سنگین بودند. بیشترین درصد موارد تریاژ سبک مربوط به تریاژ در سطح 3 می باشد. میزان مرگ و میر و بستری در بخش های مراقبت ویژه با تریاژ سبک ارتباط مستقیم دارد. در زمینه میانگین طول مدت بستری بیمار، مدت زمان بستری بیمار در بخش اورژانس و زمان انتظار تا معاینه اولیه توسط پزشک اورژانس، بین گروه تریاژ صحیح و آندرتریاژ اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری. میزان خطای تریاژ از آستانه قابل قبول بالاتر است و همچنین، انجام تریاژ صحیح یا همراه با خطای تریاژ ارتباطی با شاخص های زمان سنجی ندارد.

---

خلاصه

هدف. هدف مطالعه، تعیین شاخص های تن سنجی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و ارتباط آنها با برخی عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی بود.

زمینه. بررسی ها نشان می دهد که نه تنها مقدار انتشار بافت چربی در بدن اهمیت دارد، بلکه کیفیت انتشار بافت چربی هم مهم است، زیرا افزایش انتشار بافت چربی عامل خطر بروز بیماری های قلبی-متابولیکی است.

روش کار. در این پژوهش مقطعی با طرح توصیفی همبستگی، 140 بیمارمبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد از واحد مراقبت قلبی بیمارستان های شریعتی و شهید رجائی کرج در سال 1388 به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. اطلاعات جمعیت شناختی و سابقه عوامل خطر قلبی عروقی از طریق مصاحبه؛ اطلاعات مربوط به نوع انفارکتوس میوکارد، پارامترهای آزمایشگاهی مانند تری گلیسرید، کلسترول کل، لیپوپروتوئین با دانسیته کم و لیپوپروتوئین با دانسیته بالا و قند خون از پرونده بیمار؛ و شاخص های تن سنجی با کمک ترازوی باسکولی و متر نواری بررسی شدند. اطلاعات توسط نرم افزار آماریSPSSویراست 18 با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید.

یافته ها. سطح تری گلیسرید خون همبستگی مثبت و معناداری با اندازه دور گردن (006/0=p)، اندازه دور کمر (001/0>p)، نسبت دورکمر به قد (001/0>p) و شاخص توده بدنی (001/0>p) داشت. کلسترول خون نیز همبستگی مثبت معنی دار با اندازه دور گردن (009/0=p)، اندازه دور کمر (001/0>p)، نسبت دور کمر به قد (003/0=p) و شاخص توده بدنی (001/0>p) داشت. لیپوپروتئین با دانسیته کم همبستگی مثبت معنی داری با اندازه دور کمر (005/0=p) و نسبت دور کمر به قد (014/0=p) داشت. به علاوه، بین گلوکز با نسبت دور کمر به قد (038/0=p) همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت. لیپوپروتئین با دانسیته بالا همبستگی معکوس و معناداری با اندازه دور کمر (001/0>p)  و نسبت دور کمر به قد (001/0>p) داشت.

نتیجه گیری. بیش از نیمی از بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد چاقی مرکزی داشتند. چاقی مرکزی با عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی ارتباط داشت. به نظر می رسد تغییر سبک زندگی و کاهش وزن باید در طی برنامه های نوتوانی قلبی در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد دارای اضافه وزن و چاقی جهت کاهش عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی مورد توجه قرار گیرد.

---

خلاصه

هدف. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط میان سبک های مقابله مذهبی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر انجام شد.

زمینه. امروزه اعتقادات و سبک های مقابله مذهبی عاملی مهم در ایجاد آرامش روانی و سازگاری فردی در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن محسوب می شود.

روش کار. این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 100 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر بستری و سرپایی مراجعه کننده به دو مرکز آموزشی درمانی منتخب شهر قم انجام شد. نمونه گیری بیماران به روش در دسترس انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی عمومی فرم کوتاه 36 (SF-36)  و مقیاس مقابله مذهبی پارگامنت استفاده شد.

یافته‌ها. میانگین و انحراف معیار نمرات سبک های مقابله مذهبی مثبت و منفی به ترتیب 36/23 با انحراف معیار 88/3 و 08/10 با انحراف معیار 91/3 بود. از بیماران، 2/54 درصد در مقیاس راهبردهای مذهبی مثبت و 6/40 درصد در مقیاس راهبردهای مذهبی منفی  نمره بالا داشتند. در رابطه با کیفیت زندگی، بین سبک های مقابله مذهبی مثبت و درد جسمانی ارتباط مستقیم و معنادار (24/0=r، 05/0<P) و بین ارتباط سبک های مقابله مذهبی منفی با عملکرد اجتماعی و سلامت روان نیز ارتباط معکوس و معنادار آماری وجود داشت (29/0-0=r، 01/ 0<P).

نتیجه‌گیری. با توجه به نتایج مطالعه، آموزش مهارت های مقابله ای با تمرکز بر تقویت سبک های مقابله مذهبی در مراقبت های معمول از بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر در جهت بهبود وضعیت سلامت و در نهایت کیفیت زندگی این بیماران پیشنهاد می شود. 

---

خلاصه

هدف. هدف این مطالعه مقایسه هشت هفته تمرین ترکیبی و هوازی بر ظرفیت عملکردی، ترکیب بدن و قدرت بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر بود.

زمینه. امروزه تغییر سبک زندگی و به سبب آن بیماری های قلبی عروقی یکی از علل شایع مرگ و میر در جهان است. پس از عمل بای پس برنامه  بازتوانی قلبی با هدف کاهش عوامل خطر ثانویه، بستری مجدد در بیمارستان، بهبود وضعیت عملکردی و کیفیت زندگی بیمار اجرا می شود که در نهایت ممکن است موجب تأخیر یا کاهش مرگ و میر بیماران شود.

روش کار. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 20 بیمار قلبی مرکز قلب تهران که عمل جراحی CABGبر روی آنها انجام شد به طور تصادفی به دو گروه برنامه تمرین ترکیبی و تمرین هوازی تقسیم شدند. برنامه گروه ترکیبی شامل دو حرکت اندام فوقانی (عضلات سینه ای بزرگ و دلتوئید) و دو حرکت اندام تحتانی (عضلات چهارسر و همسترینگ) شامل سه ست  با 10 تکرار و گروه هوازی 60 تا 85 دقیقه با شدت 70 تا 85 درصد ضربان قلب حداکثر سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته بود. قبل و بعد از برنامه تمرینی ظرفیت عملکردی (VO2 peak)، قدرت عضلانی، وزن بدن، درصد چربی و نسبت کمر به لگن برآورد شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها. افزایش وضعیت عملکردی به دنبال هر دو تمرین ترکیبی (001/0>P) و هوازی (027/0=P) با افزایش معنادار در گروه ترکیبی مشاهده شد (016/0=P). قدرت پس از تمرین ترکیبی افزایش معنادای پیدا کرد (05/0>P). درصد چربی به دنبال هر دو برنامه تمرینی، بدون تفاوت معنادار بین دو گروه کاهش معناداری داشت (05/0>P). 

نتیجه گیری. هر دو برنامه تمرینی ترکیبی هوازی ـ مقاومتی و تمرین هوازی می توانند موجب بهبود ظرفیت عملکردی بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر شوند. با این حال، تمرین ترکیبی نسبت به تمرین هوازی در بهبود ظرفیت عملکردی (آمادگی قلبی عروقی) و قدرت مؤثرتر است.

---

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آرمیدگی عضلانی بر بی خوابی پرستاران مرکز قلب تهران انجام شد.

زمینه. بی خوابی از مشکلات شایع قرن حاضر است که برخی پرستاران نیز دچار آن می باشند. استفاده از روش های درمانی شناخته شده مانند دارودرمانی علاوه بر مشکلات و عوارض دارویی میزان دقت را نیز کاهش می دهد.

روش کار. در این پژوهش ابتدا کلیه پرستاران مرکز قلب تهران از نظر بی خوابی به وسیله پرسشنامه شاخص شدت بی خوابی مورد پایش قرار گرفتند. از بین افرادی که دچار مشکل بی خوابی بودند 60 نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به گروه کنترل، آموزش آرمیدگی عضلانی داده شد و قرار شد که قبل از خواب آن را انجام دهند. در طول یک ماه، انجام آرمیدگی عضلانی به صورت حضوری یا از طریق پیام کوتاه یادآوری شد و برای گروه کنترل اقدام خاصی انجام نگرفت. پس از یک ماه، دو گروه از نظر بی خوابی دوباره مورد آزمون با پرسشنامه شاخص شدت بی خوابی قرار گرفتند.

یافته ها. بر اساس نتایج، پس از یک ماه، بین دو گروه تفاوت معنی داری از نظر آماری وجود داشت، به این معنی که در گروه مداخله بر اساس نمره پرسشنامه میزان بی خوابی به صورت معنی داری کاهش یافته بود (001/0>P).          

 نتیجه گیری. بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود آرمیدگی عضلانی به عنوان راهکاری برای کاهش بی خوابی در پرستاران به کار گرفته شود.

---

خلاصه

هدف. این مطالعه با هدف بررسی نتایج آنژیوگرافی عروق کرونر در بیماران بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1390انجام شد.

زمینه. بیماری‌های عروق کرونر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عصر حاضر می‌باشد، به گونه ای که بیشترین میزان مرگ و میر را در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به خود اختصاص داده است.

روش کار. این پژوهش از نوع مقطعی است که با استفاده از داده های موجود انجام شده است. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و با حجم 435 نفر بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه و سیاهه و با مراجعه به پرونده هر بیمار به دست می آمد. متغیرهای مورد مطالعه شامل سن، جنس، تشخیص، پزشک معالج، کسر تخلیه ای بطن چپ، سمت غالب در خون گیری عضله قلب، پیشنهاد نهایی پزشک معالج و  شریان کرونر گرفتار و میزان درگیری آنها بود. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 16تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها. این مطالعه نشان داد 1/ 56 درصد بیماران، گرفتگی خفیف و غیرپاتولوژیک و 9/43 درصد آن‌ها دچار گرفتگی پاتولوژیک در عروق کرونر بودند. در 8/21 درصد بیماران درگیری همزمان سه رگ رخ داده بود. همچنین، شریان پایین رونده قدامی چپ بیشتر از دیگر شریان‌ها دچار گرفتگی شده بود.

نتیجه گیری. با توجه به نتایج این مطالعه و بالا بودن موارد غیرپاتولوژیک و هزینه های مربوطه توصیه می‌شود از رویه های تشخیصی کم هزینه تر و بررسی دقیق علائم بالینی جهت انتخاب درست بیماران استفاده شود.

---

خلاصه

هدف. هدف از این مطالعه مرور خط مشی های مربوط به ملاقات، راهبردها و چالش های بالقوه و ابعاد مختلف آن در بخش مراقبت های ویژه در جوامع مختلف می باشد.

روش کار. این بررسی مروری است جامع بر مطالعات انجام شده در زمینه خط مشی های مختلف در رابطه با ملاقات بیماران بخش های ویژه که با استفاده از اطلاعات علمی موجود انجام گرفته است.

یافته ها. مطالعات انجام شده نشان داده است با وجود آگاهی از نقش خانواده در بهبودی بیمار، ساعات ملاقات و خط مشی های موجود در بسیاری از بخش های مراقبت ویژه هنوز دارای محدودیت است، در حالی که بسیاری از تحقیقات و شواهد این محدودیت را حمایت نمی کنند و بررسی ها نشانگر آن است که ساعت ملاقات باز برای بیمار و خانواده دارای فواید بیشتری است.

نتیجه گیری. تلفیق تئوری و عمل و استفاده از یافته های تحقیقات در بهبود کیفیت مراقبت بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه وخانواده آنها، بخش مهمی از درمان است. در واقع لازم است باورها و نگرش پرستاران بخش های ویژه در این رابطه تغییر یابد. انجام بررسی های بیشتر در رابطه با محدود نکردن زمان ملاقات بیماران بخش های مراقبت ویژه و اثرات آن بر روند درمان این بیماران از اهم مسائل است.

---

خلاصه

هدف. هدف از این مطالعه مروری بررسی راهکارهای تشخیصی و ایجاد ثبات در نوزادان مبتلا به بیماری قلبی سرشتی توسط پرستاران می باشد.

زمینه. امروزه با پیشرفت های صورت گرفته در درمان نقایص قلبی سرشتی، زنده ماندن و کیفیت زندگی این نوزادان افزایش یافته است. با وجود تلاش هایی که جهت تشخیص بیماری های سرشتی قلبی در نوزادان، در زمان قبل از تولد در هنگام جنینی یا به سرعت بعد از تولد، شده است، تعداد زیادی از نوزادان با مشکلات قلبی، تا زمان گسترش علائم شدید، بدون تشخیص باقی می مانند. اگرچه انواع خفیف بیماری ممکن است به صورت خود به خودی حل شود، اما انواع شدید آن نیاز به رسیدگی سریع و جدی دارد.

روش کار. این مقاله مروری با جستجوی مطالعات مربوط به 15 سال اخیر در بانک های اطلاعاتیGoogle Scholar, Science Direct, Proquest, Ovid, Pub Med, Ebsco  با کلیدواژه های Nursing care، , Neonatal, Cardiac, Congenital heart disease Managementجستجو گردید.

یافته ها. تعداد 23 مقاله انگلیسی که مضمون آنها در رابطه با راهکارهای تشخیصی و ایجاد ثبات در نوزادان مبتلا به بیماری احتقانی قلب توسط پرستاران بود و یک کتاب تخصصی انتخاب شدند. یافته ها در قالب چهار طبقه موضوعی معرفی می شوند: 1) معاینات بالینی، 2) علائم بیماری، 3) مدیریت در اتاق زایمان و ثبات وضعیت نوزاد، و 4) ارتباط با والدین.

نتیجه گیری. پرستاران معمولا اولین افرادی هستند که با نوزاد دچار اختلالات قلبی عروقی روبرو می شوند. تشخیص زودهنگام بیماری های سرشتی قلبی، ایجاد ثبات و ارائه هر چه زودتر  مراقبت ها از اصول پرستاری در این نوزادان است.

---

چکیده

زمینه و هدف: در عصر حاضر با افزایش میزان بیماری های قلبی عروقی نیاز به بخش های مراقبت ویژه قلبی در حال افزایش است. به دلیل ماهیت بخش مراقبت های ویژه قلبی واقدامات درمانی ومراقبتی  تهاجمی و غیر تهاجمی بیماران این بخش ها در معرض تهاجم به حریم هستند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رعایت حریم بیماران بخش مراقبت ویزه قلبی صورت گرفته است.

روش بررسی.پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بر روی کلیه بیماران واجد شرایط بستری در بخش های مراقبت ویژه قلبی بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی اجرا شده است. پس از انتخاب بیمارستان های مورد نظر، نمونه ها به روش در دسترس انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه دو قسمتی که قسمت اول اطلاعات جمعیت شناختی وبخش دوم پرسشنامه پژوهشگر ساخته حریم شخصی جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات استخراج شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد.

یافته ها: از 300 بیمار قلبی شرکت کننده در این مطالعه 7 /50 درصد مونث و 3/49 درصد مذکر با میانگین سنی( 95/11 ±)5/61 بودند. نمرات کسب شده برای ابعاد مختلف حریم، از27/80 درصد  برای حریم فیزیکی تا 86/68 درصد برای حریم اجتماعی متغیر بوده است. بین متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات و سابقه بستری بارعایت ابعاد حریم رابطه معنی دار آماری به دست آمد.

نتیجه گیری:با وجود رعایت حریم بیماران در حد نسبتا مطلوب، هنوز حریم بیماران به طور کامل در بخش های مراقبت ویژه قلب رعایت نمی شود. لذا توجه خاص مدیران این بخش ها به برنامه ریزی و اجرای اقدامات لازم جهت رعایت کامل حریم بیماران از مسائل ضروری و مهم میباشد.

---

خلاصه

هدف. هدف از این تحقیق، مقایسه تأثیر انقباض­های کانسنتریک و ایسنتریک آیزوکینتیک و ریکاوری متعاقب آن ها بر عوامل هموداینامیک در مردان بود.

زمینه.امروزه با پیشرفت تکنولوژی و تولید دستگاه­های پیشرفته تمرینی، اجرای پروتکل های مختلف تمرین مقاومتی به منظور بهبود عملکرد سیستم های عضلانی و قلبی- عروقی امکان ­پذیرشده است.

روشکار.در این مطالعۀ نیمه تجربی، 10 مرد سالم برای شرکت در تحقیق داوطلب شدند و در دو جلسه جداگانه، دو پروتکل انقباض عضلانی آیزوکینتیک کانسنتریک/کانسنتریک (Concentric/Concentric) و ایسنتریک/ایسنتریک (Eccentric/Eccentric) شامل فلکشن و اکستنشن زانو با پای برتر را به صورت چهار ست10 تکراری با سرعت60 درجه بر ثانیه اجرا نمودند. عوامل هموداینامیک، قبل، بلافاصله و 30 دقیقه پس از فعالیت اندازه گیری شدند.

یافته­ها. آنالیز آماری داده­ها افزایش معنی­دار عوامل هموداینامیک (001/0p<) را در پاسخ به فعالیت و کاهش این عوامل را طی دوره ریکاوری نشان داد. همچنین، فشار خون سیستولی (SBP)، میانگین فشار خون سرخرگی(MAP) و میزان محصول فشار(RPP) در پاسخ به نوع انقباض عضلانی تفاوت معنی­داری را نشان داد. میزان درک از فشار (RPE)، صرف نظر از نوع فعالیت، از ست اول تا ست چهارم به طور معنی­داری افزایش یافت، در حالی که بین دو پروتکل تفاوت معنی­دار مشاهده نشد (05/0p>).

نتیجه­گیری. تغییرات عوامل هموداینامک در پاسخ به فعالیت CON/CON بیشتر از ECC/ECCاست که نشان­ می­دهد پروتکل حاد ECC/ECC نسبت به CON/CON از نظر همودینامیکی ایمن­تر می­باشد.

---

خلاصه هدف. تعیین تاثیر ماساژ بازتابی پا در کاهش شدت درد در محل عمل ،در جراحی های شکم و قفسه سینه در بیماران بستری در بخش مراقبت های  ویژه.زمینه. گرچه استفاده از مسکن ها رایج ترین مداخله در تسکین درد به شمار می آید، اما با توجه به عوارض جانبی تجویز بیش از حد دارو در بیماران با درد های شدید و مزمن، استفاده از روش های غیر دارویی کاهنده درد میتواند مفید واقع گردد.روش کار.پژوهش حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی میباشد که در آن، 102 بیمار 25 تا 50 ساله دارای سلامت عضوی کامل پا و کاندید جراحی شکم و قفسه سینه، نیازمند اعمال جراحی وسیع و بستری در بخش مراقبت ها ویژه، وارد مطالعه شدند. بر اساس تصادفی سازی، افراد، در یکی از سه گروه 34 نفره دریافت کننده ماساژ بازتابی پا، دریافت کننده ماساژ نما و گروه کنترل قرار گرفتند. درد بیمار قبل از ماساژ، بلافاصله،10 دقیقه و در نهایت 24 ساعت پس از ماساژ توسط مقیاس بصری (VAS) اندازه گیری شد. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS  نسخه 20 و آزمون های تی، آنووا یک طرفه، کای اسکوئر و آزمون های متناظر غیر پارامتریک آنها مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادکه سه گروه، از لحاظ سن، جنس، تاهل، تحصیلات، سابقه بیماریهای زمینه ای، نوع، محل و مدت زمان عمل جراحی اختلاف آماری معناداری با یکدیگر نداشتند.میزان درد قبل و بلافاصله بعد از ماساژ نیز اختلاف آماری معناداری نداشت. اما میزان درد، 10 دقیقه و 24 ساعت پس از ماساژ در گروه ماساژ بازتابی به طور معناداری کمتر از دو گروه دیگربود (001/0p<). همچنین، میزان مصرف داروهای ضد درد در بیماران دریافت کننده ماساژ به طور معناداری کمتر از دو گروه دیگر بود (001/0p<).نتیجه گیری.نتایج این مطالعه  نشان داد که اثر کاهش دهنده ماساژ بازتابی پا در تسکین درد محل عمل بیماران گروه آزمون نسبت به گروه کنترل و درمان نما تاثیر بیشتری داشت. لذا پرستاران می توانند از نتایج این پژوهش در بهبود آسایش و راحتی بیمار جهت دریافت کمتر داروهای ضد درد به آنان استفاده نمایند.

---

خلاصه

هدف. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر ماساژ درمانی بر کیفیت خواب بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.زمینه. اختلال خواب در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر شایع می باشد و بیش از 30 سال است که مورد توجه محققان قرار گرفته است.

روش کار. این مطالعه نیمه تجربی بر روی 72 مددجوی تحت جراحی بای پاس عروق کرونر بستری در بیمارستان شهید چمران اصفهان که  به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران گروه آزمون ماساژ استروک سطحی به مدت 20 دقیقه و به تعداد چهار جلسه در چهار روز پیاپی و بیماران گروه کنترل تنها مراقبت های روتین را دریافت کردند. کیفیت خواب بیماران بر اساس پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب بیمارستانی قبل و در روز آخر مداخله مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS  نسخه 18 و روش های آماری توصیفی و استنباطی (تی مستقل، تی زوج، کای اسکوئر) استفاده گردید. 

یافته ها. میانگین نمرات کیفیت خواب قبل از مداخله در گروه آزمون کنترل به ترتیب 6/3± 5/22 و 8/3± 22 بود که تفاوت آماری معنی داری را نشان نمی دهد. پس از مداخله، میانگین نمرات کیفیت خواب در گروه آزمون و کنترل به ترتیب 8/2 ±8/11 و 7/4± 5/15بود که تفاوت معنادار آماری را نشان داد (001/0>P).

نتیجه گیری. استفاده از ماساژ درمانی می تواند باعث بهبود کیفیت خواب بعد از عمل بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر شود و با توجه به سادگی و کم هزینه بودن این روش، شاید بتوان به عنوان مکمل مناسبی برای دارودرمانی و مداخلات بعد از عمل در این بیماران مورد استفاده قرار داد.

---

خلاصه

هدف. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیکی بیماران قلبی عروقی بستری در بخش های قلب و سی سی یو بیمارستان های جهرم بود.

زمینه. بیماری های قلبی عروقی شایعترین علت مرگ در بیشتر کشورهای جهان از جمله ایران و مهمترین عامل از کار افتادگی هستند. بیماریهای قلبی عروقی یکی از قابل پیشگیری ترین بیماریهای غیر واگیر انسان به شمار می آیند.

روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 2392 پرونده مربوط به بیماران بستری شده از اول فروردین تا پایان اسفند ماه 1391 با تشخیص اولیه بیماریهای قلبی عروقی در بیمارستانهای جهرم مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از چک لیست دو قسمتی از پرونده ها استخراج گردید. بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم اطلاعات مربوط به انواع مختلف بیماریهای قلبی عروقی، عوامل خطر، مدت زمان بستری و پیامد بیماری بود. یافته ها با استفاده از آمار نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها. از تعداد2392 بیمار، 2/53 درصد زن  و 8/46 درصد مرد بودند. همچنین، 99 درصد بیماران متاهل و 2/61 درصد بومی بودند. میانگین سنی نمونه ها 5/12±60 سال و اکثریت در محدوده سنی 83-42 سال قرار داشتند. شایعترین بیماری قلبی آنژین صدری و شایعترین بیماری عروقی فشار خون بالا بود. در بین بیماران قلبی، 8/53 درصد بیماران به دلیل حمله قلبی ناگهانی، 8/5 درصد به دلیل آریتمی های قلبی، 1/5 درصد به دلیل نارسایی احتقانی قلب،5/3 درصد به دلیل  سکته  قلبی  و 5/0 درصد به دلیل آنژین صدری  فوت نموده بودند و در بین بیماریهای عروقی، 3/8 درصد به دلیل ترمبوز سیاهرگ های عمقی و 3/2 درصد به دلیل  فشار خون بالا  فوت نموده بودند.

نتیجه گیری. با کنترل عوامل خطری مانند فشار خون بالا، کشیدن سیگار، سطوح بالای کلسترول خون و وزن زیاد می توان تا حد زیادی از بروز بیماری های قلبی عروقی پیشگیری نمود.

---

خلاصه

هدف.مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرمدل مراقبت معنوی مبتنی بر مدل قلب سلیم برمیزان تغییر در سطح تجارب معنوی بیماران تحت عمل بای پس عروق کرونر انجام شد.زمینه. بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرارمی گیرند، بحران بزرگی را در زندگی خود تجربه می کنند.هر بحران به عنوان یک بحران معنوی تجربه منحصر به فردی را به وجود می آورد.

روش کار. دریک مطالعه نیمه تجربی60 بیمار کاندید عمل بای پس عروق کرونر در بیمارستان بقیه الله انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه کنترل یا آزمون قرار گرفتند. درگروه آزمون، مراقبت معنوی بر اساس مدل قلب سلیم در طول بستری انجام شدو پرسشنامه تجارب معنوی روزانه (DSES)در بدوبستری و حین ترخیص توسط بیماران تکمیل شد.

یافته ها.میزان سطح تجارب معنوی بیماران بدو بستری در دو گروه تفاوت معناداری نداشت، ولی پس از اجرای مراقبت معنوی قلب سلیم، در هنگام ترخیص، سطح تجارب معنوی در گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافته بود(001/0>p).

نتیجه گیری. مراقبت معنوی قلب سلیم به عنوان یک مراقبت پرستاری معنویت محور،باعث افزایش سطح تجارب معنوی بیماران می شود و برای برآورده ساختن تمایلات و نیازهای معنوی بیماران قابل اجرا می باشد.