[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
ارسال الکترونیکی مقاله::
برای داوران::
عضویت در انجمن::
تماس با ما::
ابزار های تحقیقات ::
::
تماس با نشریه

AWT IMAGE

صندوق پستی: 1569-14665

تلفاکس: 23922270-021

تلفن: 6-22663165-021

آدرس پایگاه الکترونیکی: http://journal.icns.org.ir

آدرس‌ پست الکترونیکی انجمن: info@icns.org.ir

آدرس پست الکترونیکی نشریه: journal@icns.org.ir

نشانی مجله: تهران، خیابان ولیعصر، ابتدای بزرگراه نیایش، بیمارستان قلب شهید رجایی- ساختمان انجمن های علمی، طبقه دوم، انجمن علمی پرستاری قلب و عروق ایران

..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..

AWT IMAGE

:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
54 نتیجه برای پرستار

شیوا خالق پرست، مهناز مایل افشار، زهرا حنیفی، لیلا ساری، معصومه کلایی، بهروز قنبری،
دوره 7، شماره 1 - ( 3-1397 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف شناسایی موانع موجود در زمینه آموزش به بیمار از دیدگاه پزشکان، بیماران بستری و پرستاران انجام شد.
زمینه. آموزش به بیمار یکی از شاخص­های کیفیت خدمات مراقبتی درمانی است. آموزش به بیمار می­تواند منجر به کاهش هزینه­های مراقبت­های بهداشتی شود، کیفیت مراقبت­ها را افزایش دهد و درنهایت به بیمار کمک کند به استقلال و خودکفایی برسد.
روش کار. این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود. جامعه پژوهش شامل پزشکان، پرستاران و بیماران بستری در بخش­های مختلف مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب و عروق شهید رجایی بودند. روش نمونه گیری به­صورت طبقه­ای بود و از هر طبقه، تعدادی نمونه به­طورتصادفی انتخاب شد. نمونه­گیری برای جامعه پرستاران و پزشکان نیز صورت پذیرفت. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه­های محقق­ساخته بودند که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفتند. برای تحلیل آماری داده­های جمع­آوری­شده از آزمون­های میانگین و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم افزار آماری SPSS  استفاده شد.
یافته ­ها. از نظر پزشکان بیشترین موانع آموزش به بیماران، مربوط به بیماران و پس از آن، مربوط به پزشکان بود. از نظر پرستاران، بیشترین موانع آموزش به بیمار مربوط به پرستاران بود. از نظر خود بیماران بیشترین موانع آموزش به بیماران مربوط به خود بیماران و پس از آن، به ترتیب، مربوط به پرستاران و پزشکان بود. 
نتیجه­ گیری. با توجه به اهمیت آموزش به بیمار، پیشنهاد می­گردد مسئولان با اتخاذ تدابیری همچون جذب تعداد کافی نیروی پرستاری، تهیه بروشور، اختصاص بودجه کافی به امر آموزش، نظارت و تشویق مناسب پرستاران و پزشکان، در اولویت قرار دادن آموزش به عنوان وظیفه روزانه، و فرهنگ­سازی برای پذیرش آموزش از سوی بیماران، در جهت رفع موانع آموزش به بیمار اقدام کنند.

محمد داورپناه، طاهره نصرآبادی، سپیده نصراله، ابراهیم ابراهیمی ابیانه،
دوره 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده

خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی و عملکرد پرستاران بخش آنژیوگرافی در زمینه مراقبت­های قبل و بعد از آنژیوگرافی انجام شد.
زمینه. شایع­ترین علت مرگ در اکثر کشورهای جهان، بیماری­های قلبی­عروقی است. آنژیوگرافی عروق کرونر یک پروسیجر تهاجمی است که برای تشخیص و/یا درمان بیماری­های عروق کرونر انجام می­شود. با توجه به عوارض آنژیوگرافی اهمیت مراقبت­های پرستاری که با هدف پیشگیری و شناسایی عوارض انجام می­شود بسیار زیاد است. استانداردها حداقل سطح عملکرد قابل قبول، مورد انتظار و دست ­یافتنی هستند که می­توان عملکرد را در مقایسه با آنها سنجید. پرستاران و ارائه ­دهندگان مراقبت­های سلامتی باید بر طبق دستورالعمل­های استاندارد کار کنند تا از بروز مشکلات پیشگیری گردد.
روش کار. در این مطالعه توصیفی تحلیلی 65 پرستار دارای معیارهای ورود به مطالعه به روش سرشماری انتخاب شدند. نمونه ­های پژوهش پرستاران بخش آنژیوگرافی بیمارستان بوعلی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی و بخش­های آرمان، آرامش و سی­سی­یو بیمارستان محب مهر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397 بودند.  ابزار مورد استفاده برای بررسی آگاهی و عملکرد پرستاران، پرسشنامه و چک­ لیست مبتنی بر استانداردهای ابلاغی وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری پس از به روزرسانی بود. داده­های جمع­آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی گزارش شدند.
یافته­ ها. بر اساس یافته­ ها بیشتر شرکت­ کنندگان در مطالعه زن (63 درصد) بودند. میانگین نمره آگاهی در زمینه مراقبت­های قبل و بعد از آنژیوگرافی به ترتیب 95/10 با انحراف معیار 30/1 و 23/15 با انحراف معیار 88/1 بود. میانگین نمره عملکرد در زمینه مراقبت­های قبل و بعد از آنژیوگرافی به ترتیب 16/ 26 با انحراف معیار 92/2 و 77/25 با انحراف معیار 78/4 بود. بر این اساس، آگاهی و عملکرد پرستاران بخش آنژیوگرافی در زمینه مراقبت­های قبل و بعد از آنژیوگرافی در وضعیت مطلوب قرار دارد. مقایسه آگاهی و عملکرد به تفکیک جنسیت نشان داد که تفاوتی بین مردان و زنان وجود ندارد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین آگاهی و عملکرد، در زمینه مراقبت­های قبل و بعد از آنژیوگرافی رابطه­ معناداری وجود ندارد.
نتیجه­ گیری. با اینکه بیشتر پرستاران نمره مطلوبی در حیطه آگاهی و عملکرد کسب نمودند، ولی به دلیل عدم رعایت برخی اصول مراقبتی، لازم است مطالعه بیشتری در این زمینه صورت گیرد. همچنین، ضروری است مدیران، ابلاغ دستورالعمل­های مراقبتی پرستاران را در محیط کار  مورد توجه ویژه قرار دهند.

محسن ضیائی فرد، علی صادقی، رسول فراست کیش، مصطفی فتاحی، مجید بصیرت، خدیجه هاشمی،
دوره 7، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش بر بالین بیمار بر کیفیت عملکرد ساکشن در پرستاران شاغل در بخش مراقبت­های ویژه انجام شد.
زمینه. یکی از موثرترین اﻗﺪاﻣﺎت در بیماران تحت تهویه مکانیکی ﺳﺎﮐﺸﻦ ﮐﺮدن لوله تراشه به منظور جلوگیری از تجمع ترشحات ریوی مستعدکننده عفونت و ﭘﺎﮐﺴﺎزی راه ﻫﻮایﯽ است که توسط پرستاران بخش مراقبت­های ویژه انجام می­شود و چنانچه به روش صحیح صورت نگیرد با عوارض فروانی همراه خواهد بود.
روش کار. این پژوهش از نوع مداخله­ای نیمه­تجربی بود. نمونه پژوهش که شامل 54 نفر از پرستاران بخش­های مراقبت­ ویژه مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق رجائی شهر تهران بودند، به روش نمونه­گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند و طی دو مرحله، قبل و بعد از مداخله، عملکرد پرستاران بر اساس چک­لیست بررسی شدند. پژوهشگر بر بالین بیمار به روش استاندارد و بر اساس چک­لیست ساکشن را انجام داد و همزمان به صورت نظری به تشریح روش پرداخت و به سوالات پرستاران در این زمینه پاسخ داد. فاصله زمانی بین سنجش عملکرد قبل و بعد از مداخله دو هفته بود.
یافته­ ها. مقایسه میانگین نمره عملکرد قبل، حین و بعد از انجام ساکشن لوله تراشه نشان­دهنده افزایش نمره عملکرد پرستاران پس از آموزش بود (0/0001P≤). شستن دست‌ها یا استفاده از محلول ضدعفونی‌کننده دست، تنها توسط 16 پرستار قبل از آموزش و توسط 35 نفر پس از آموزش انجام شد. استریل نگهداشتن کاتتر در مرحله حین ساکشن، قبل از آموزش به‌وسیله 28 پرستار رعایت گردید که پس از آموزش، 40 پرستار، مورد فوق را به‌درستی رعایت نمودند. مستندسازی انجام ساکشن و مشخصات ترشحات به روش صحیح در مرحله قبل و بعد از آموزش به ترتیب توسط 13 نفر و 34 نفر انجام گردید. تعداد 31 پرستار در مرحله قبل از آموزش، فقط در زمان خروج کاتتر از مکش دستگاه ساکشن استفاده نمودند که این تعداد پس از آموزش به 41 نفر افزایش یافت (0/05P<).
نتیجه­ گیری. با آموزش نحوه صحیح ساکشن راه هوایی به پرستاران بخش مراقبت­های ویژه می­توان عملکرد آنها را در مراحل قبل، حین و بعد  از انجام ساکشن لوله تراشه افزایش داد.

شیرین شیخی، نرگس صادقی،
دوره 7، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط استرس شغلی پرستاران بخش مراقبت ویژه با اضطراب کودکان آنها در بیمارستان شهید رحیمی شهرستان خرم آباد انجام شده است.
زمینه. تعارض ﮐﺎر ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻨﺒﻊ اﺳﺘﺮﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻓﺮاد به ویژه پرستاران آن را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ و پیامدهای آن می‌تواند اعضای خانواده را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
روش کار. مطالعه‌ حاضر یک مطالعه‌ توصیفی همبستگی از نوع مقطعی است که جامعه آماری آن را کلیه‌ پرستاران شاغل در بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان‌ شهید رحیمی شهرستان خرم آباد در نیمه اول سال 1396 تشکیل دادند. تعداد 150 پرستار از طریق سرشماری و بر اساس معیارهای ورود وارد مطالعه شدند. برای جمع ­آوری داده‌ها از سه پرسشنامه‌ مشخصات دموگرافیک پرستاران، اضطراب کودکان اسپنس نسخه والدین و پرسشنامه‌ استرس شغلی پرستاری تافت­گری و اندرسون استفاده گردید. داده‌ها در نرم‌ افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از آزمون­های آماری اسمیرنوف کولموگروف، تی مستقل, همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون تحلیل شدند.
یافته ­ها. میانگین نمره استرس شغلی پرستاران، 75/61 با انحراف معیار 14/98 و میانگین نمره اضطراب کودکان آنها 77/04 با انحراف معیار 11/14 بود. آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین استرس شغلی والدین پرستار در بخش مراقبت ویژه و اضطراب کودکان آنها همبستگی مثبت و معنی­دار وجود دارد (0/214 r=؛0/008P=).
نتیجه ­گیری. با افزایش استرس شغلی پرستاران بخش مراقبت ویژه اضطراب کودکان آنها افزایش می­یابد. پیشنهاد می­شود زمینه برای کاهش استرس شغلی پرستاران فراهم گردد.

فائزه پرچمی، خاطره سیلانی، معصومه ذاکری‌مقدم،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده

خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش کاتکول­ آمین­ها در پاتوژنز کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو و مراقبت‌های پرستاری مربوط به آن انجام شد.
زمینه. کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو، یک سندرم اکتسابی حاد است که با اختلال حاد برگشت‌پذیر عملکرد سیستولیک اپیکال و قطعه میانی بطن چپ، در غیاب انسداد قابل ملاحظه شریان کرونری مشخص می‌شود. اعتقاد بر این است که عوامل استرس­زای عاطفی و جسمی، از محرک­های اصلی این بیماری هستند. با وجود سال‌ها تلاش برای درک بهتر این اختلال، دانش فعلی محدود است؛ اما صاحبنظران مختلف در مورد ارتباط کاتکول­ آمین­ها با ایجاد این سندرم به توافق رسیده‌اند.
روش کار. در این مطالعه مروری، راهبرد جستجو، یافتن مقالات دارای متن کامل با هدف مرور پژوهش‌ها و گزارشات موردی اخیر در بازه زمانی سال­های 2014 تا 2018 میلادی با کلیدواژه­هایBroken heart syndrome ، Apical ballooning syndrome، Takotsubo cardiomyopathy، Stress-induced cardiomyopathy، Catecholamines، nursing و nursing care  در پایگاه­های داده­ای و موتورهای جستجو شاملPubMed ، Google Scholar و  Web of Science  بود. از میان 392 مقاله و گزارش موردی یافت­شده، 21 مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته‌ها. از میان فرضیه­های مختلف، اختلال عملکرد میکروواسکولار ناشی از کاتکول­ آمین، در حال حاضر قابل قبول­ترین فرضیه است. محرک‌های استرس­زا، می­توانند باعث افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال و آزاد شدن کاتکول­ آمین شوند. اگر کاتکول امین‌ها، دلیل ایجادکننده در کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو هستند، این امر که تجویز کاتکول­ آمین اگزوژن می­تواند این شرایط را فراهم آورد، کاملا محتمل است.
نتیجه‌گیری. اگر چه مطالعات بسیاری، بعضی از انواع سمیت کاتکول­ آمین را به پاتوفیزیولوژی کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو نسبت داده‌اند، با توجه به تاثیر بالقوه بر راهبردهای درمانی فعلی، نیاز به بررسی بیشتر این موضوع است. به دلیل عوارض جانبی قلبی عروقی، استفاده از اپی‌نفرین با اهداف درمانی تحقیقات بیشتری را می‌طلبد. با توجه به شباهت علایم این سندرم با ایسکمی میوکارد، مراقبت‌های پرستاری در این نوع کاردیومیوپاتی از اهمیت زیادی برخوردار است.

بنفشه قربانی، معصومه ذاکری مقدم، خاطره سیلانی، نیما پورغلام آمیجی، مریم موسوی، پریسا غلامرضامهنی،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف مروری بر مراقبت­های پرستاری و آموزش به پرستاران در زمینه معرفی نوآوری­های پایش همودینامیک غیرتهاجمی و تهاجمی بیماران با تمرکز بر پایش قلبی­عروقی انجام شد.
زمینه. در مدیریت بیماران بدحال، اولویت با بهینه­سازی و نظارت بر وضعیت همودینامیک، به­ویژه وضعیت سیستم قلبی­عروقی است. ارزیابی وضعیت همودینامیکی بیماران به طور جامع، همراه با سایر اطلاعات بالینی، پزشکان و پرستاران را قادر به تصمیم­گیری مناسب در زمینه درمان و مراقبت از بیماران می­سازد. به دلیل اهمیت پایش همودینامیک در بخش­های مراقبت ویژه و یافتن علت بی­ثباتی همودینامیک و پاسخ به درمان، همچنین با توجه به پیشرفت روزافزون علم و فناوری در زمینه تولید دستگاه­های جدید، آشنایی با تجهیزات پایش همودینامیکی و دانش راجع به چگونگی عملکرد روش­های نوین و مراقبت­های پرستاری در این زمینه می­تواند مفید واقع گردد.
روش کار. این مطالعه مروری در سال 1397 با جستجو در پایگاه­های داده­ایGoogle Scholar ،OVID ،Up-to-date ،Springer ،Scopus ، CINAHL،Cochran ،Web of Science ،Magiran ،SID ، و PubMed با استفاده از کلیدواژه­های پالس کانتر، پایش هموینامیک تهاجمی و غیر تهاجمی، برون­ده قلبی و معادل انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 65 مقاله بدون محدودیت زمانی یافت شد، که از این تعداد، 15 مقاله تکراری و 10 مقاله که متن کامل آن­ها در دسترس نبود حذف شدند و در نهایت 40 مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته­ ها. در سال­های اخیر، پایش همودینامیک، از سیستم­های تهاجمی به سیستم­های کمتر تهاجمی و غیرتهاجمی و از متناوب به مداوم، تکامل یافته است. نقش پرستاران در پایش همودینامیک بیماران از اهمیت به­سزایی برخوردار است.
نتیجه­ گیری. با آشنایی پرستاران در زمینه این نوآوری­ها، آموزش مراقبت­­های پرستاری در پایش هموینامیک بیماران، و همچنین، پیشگیری و مدیریت عوارض می­توان تاثیر مهمی بر دانش پرستاران و همچنین، ارتقای بهبودی و کیفیت زندگی بیماران داشت.

علی حسین زاده، مهناز واردی کولایی، اسمعیل محمدنژاد، رسول رازنهان،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده

هدف: این مطالعه به منظور بررسی کیفیت مراقبت پرستاری در بیماران در حال  احتضار از دیدگاه پرستاران مراقبت های ویژه انجام شد.
زمینه.ارزیابی کیفیت، بعنوان  یکی از ابزارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد پرستاری و دستیابی به ارتقاء کیفیت مراقبت های پرستاری است، بنابراین بررسی مداوم و مستمر آن همواره الزامی استخلاصه
هدف. این مطالعه به منظور بررسی کیفیت مراقبت پرستاری در بیماران در حال احتضار از دیدگاه پرستاران مراقبت ویژه انجام شد.
زمینه. ارزیابی کیفیت به عنوان یکی از ابزارهای مهم مدیریتی برای بهبود عملکرد پرستاری و دستیابی به ارتقای کیفیت مراقبت­های پرستاری است، بنابراین، بررسی آن به طور پیوسته الزامی است.
روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-توصیفی است که با نمونه­گیری در دسترس در 191 پرستار انجام شد. گردآوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه­های مشخصات جمعیت­شناختی و پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت پرستاری (Quality Patient Care Scale) که دارای 72 سوال در سه بعد روانی اجتماعی، جسمی، و ارتباطی بود انجام شد. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند.
یافته­ها. میانگین نمره کیفیت مراقبت پایان زندگی در بعد روانی اجتماعی، 83/62 با انحراف معیار 8/62؛ در بعد ارتباطی، 85/36 با انحراف معیار 7/74؛ و در بعد جسمی، 92/23 با انحراف معیار 10/88 بود. همچنین، 81/7 درصد پرستاران کیفیت مراقبت­های پرستاری را در بعد  جسمی، 50/3 درصد پرستاران در بعد ارتباطی،  و 62 درصد در بعد روانی اجتماعی، مطلوب ارزیابی کردند. بین کیفیت مراقبت‌های پرستاری و گذراندن دوره آموزشی رابطه آماری معنی­داری وجود داشت (0/002P=).
نتیجه­گیری. وضعیت کیفیت مراقبت‌های پرستاری از دیدگاه پرستاران در کل مطلوب بود، اما تامین­کننده انتظارات بیماران در برخی ابعاد نیست. اتخاذ تدابیر و برنامه­های آموزشی جهت ارتقای ارتباط درمانی مناسب بین پرستار و بیمار و توجه به نیازهای روانی اجتماعی بیماران تا حد امکان می­تواند گامی موثر در ارتقای کیفیت مراقبت پایان زندگی باشد..
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-توصیفی که با نمونه گیری در دسترس در 191 پرستار انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت پرستاری Quality patient care scale  که دارای 72 سوال در سه بعد روانی اجتماعی، فیزیکی و ارتباطی انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار ویرایش SPSS با ویرایش 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین کیفیت مراقبت پایان زندگی در بعد روانی اجتماعی 62/83 ±62/8، در بعد ارتباطی 36/85±74/7 و بعد فیزیکال 23/92 ±88/10 بوده است. 7/81 درصد پرستاران کیفیت مراقبت‌های پرستاری را در بعد  فیزیکی  و 3/50 درصد در بعد ارتباطی  و 62 درصد در بعد روانی اجتماعی مطلوب ارزیابی کردند. آزمون آماری نشان داد بین میزان کیفیت مراقبت‌های پرستاری با گذراندن دوره  آموزشی رابطه معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: وضعیت کیفیت مراقبت‌های پرستاری از دیدگاه پرستاران  در کل مطلوب است اما تامین­ کننده انتظارات بیماران در برخی ابعاد نمی­ باشد. اتخاذ تدابیر و برنامه های آموزشی جهت ارتقای ارتباط درمانی مناسب بین پرستار و بیمار و توجه به نیازهای روانی و اجتماعی بیماران تا حد امکان می تواند گامی موثر در ارتقاء کیفیت مراقبت پایان زندگی باشد.

زهرا اسکندری، فروزان اکرمی،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با مروری بر نحوه آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران به معرفی نوآوری­ های آموزشی با تمرکز بر افزایش دانش و مهارت پرستاران می ­پردازد.
زمینه. در مدیریت احیای قلبی ریوی نوزادان، انجام گام ­به ­گام احیای نوزاد در زمان طلایی، منوط به داشتن دانش و مهارت کافی برای این مراقبت حیاتی است. آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران، به آنان کمک می­کند تا بتوانند اقدام صحیح را انتخاب نموده و آن را به طور ماهرانه انجام دهند. انتخاب شیوه آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان نقش مهمی در ماندگاری دانش و افزایش مهارت پرستاران به عنوان اولین مراقبان نوزادان برای حفظ بقای آنان دارد.
روش کار. این مطالعه مروری، با جستجو در پایگاه­های داده­ای Google Scholar، SID، Scopus، Cochrane، PubMed، Magiran، CINHAL، و Web of Science، با استفاده از کلید واژه ­های فارسی آموزش احیای قلبی ریوی نوزاد، پرستار، آموزش، دانش، مهارت و معادل انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 48 مقاله با محدودیت زمانی 10 سال اخیر به دست آمد که با حذف 13 مقاله که متن کامل آن در دسترس نبود، در نهایت، تعداد 35 مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته­ ها. در سال­های اخیر، آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان در پرستاران، از الگوی آموزش شفاهی خواندن کتاب و اسلاید به آموزش همزمان عملی روی مولاژ تغییر کرده است؛ و از صرفا تمرین روش­های احیاء در هر مرحله، به شبیه­ سازی بر اساس ایجاد شرایط مشابه نوزاد واقعی برای تصمیم­ گیری و انجام روش صحیح احیای قلبی ریوی حتی توسط نرم ­افزارهای گوشی تلفن همراه ارتقاء یافته است.
نتیجه ­گیری. در انتخاب روش­های آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران، شیوه ­هایی می­توانند تاثیر بیشتری داشته باشند که بتوانند علاوه بر انتقال دانش، مهارت به کارگیری آن دانش را نیز ارتقاء دهند. شیوه­ های نوین آموزشی امکان افزایش مهارت احیای قلبی ریوی نوزادان را در پرستاران به منظور حفظ بقای این گروه آسیب­ پذیر فراهم نموده ­اند.

پیام عباسی، حمید پیروی، سید حبیب اله کواری، حمید حقانی،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده

خلاصه
هدف. پژوهش حاضر با هدف تعیین آمادگی بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی ایران برای اجرای مراقبت خانواده­محور انجام شد.
زمینه. در نظام­های مراقبتی درمانی، ایجاد رضایت در بیماران از مهم­ترین چالش­ها محسوب می­شود. مراقبت خانواده­محور رویکردی نوآورانه برای برنامه­ریزی، اجرا و ارزیابی مراقبت­های سلامتی است که بر همکاری­های سودمند دو طرفه بیمار و خانواده با مراقبین سلامتی بنا نهاده شده است. مراقبت خانواده­محور مستلزم توجه به خانواده به عنوان مرکز اصلی مراقبت­ها است که با وجود مزایای فراوان، کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
روش کار. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی بود که در آن، بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی ایران به عنوان نمونه­ پژوهش، از نظر آمادگی جهت اجرای مراقبت خانواده­محور مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 414 نفر (328 پرستار و 86 پزشک) شاغل در بخش مراقبت ویژه به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به اجرای برنامه مراقبت خانواده­محور را تکمیل کردند. مناسبت ساختار فیزیکی و تجهیزات بخش برای اجرای مراقبت خانواده­محور با استفاده از چک­لیست بررسی شد. داده­های جمع­آوری­شده، در نرم­افزار SPSS با استفاده از آمار توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­ها. بیشترین درصد پرستاران (60/9 درصد) نسبت به مراقبت خانواده­محور نگرش منفی داشتند و با اجرای آن مخالف بودند. در مقابل، بیشترین درصد پزشکان (57/3 درصد)، نسبت به مراقبت خانواده­محور نگرش مثبت داشتند و با اجرای آن موافق بودند. میانگین آمادگی بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی ایران از نظر امکانات و تجهیزات، 32/7 درصد و میانگین آمادگی از نظر ساختار فیزیکی، 51/6 درصد بود.
نتیجه­گیری. پزشکان و پرستاران دیدگاه­های متفاوتی در مورد نقش خانواده در فرآیند مراقبت دارند. این تفاوت دیدگاه می­تواند نشان­دهنده روشن نبودن راهبرد برای انجام مراقبت خانواده­محور باشد. رفع تفاوت­های موجود در دیدگاه پرستاران و پزشکان درمورد مراقبت خانواده­محور نیازمند تبیین بیشتر این مفهوم در محیط­های مراقبتی است.
بهاره سراج، فاطمه علایی کرهرودی، طاهره اشک تراب، مریم مرادیان،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر پرستاری از راه دور (تله‌نرسینگ) بر تبعیت از رژیم درمانی در نوجوانان تحت عمل جراحی قلب در سال 1399 انجام شد.
زمینه. بیماری‌های سرشتی قلبی دارای شیوع جهانی قابل ملاحظه‌ای هستند و سالیانه شمار زیادی از مبتلایان تحت عمل جراحی قلب قرار می‌گیرند. جهت حصول پیامدهای مورد انتظار از عمل جراحی، تبعیت از رژیم درمانی ضروری است.
روش کار. این پژوهش یک مطالعه نیمه­ تجربی از نوع قبل-بعد با گروه کنترل بود که در بازه زمانی مرداد تا مهر 1399 انجام شد. تعداد 70 نفر از نوجوانان در یک مرکز منتخب بر اساس معیار ورود انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (35 نفر) و کنترل (35 نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمون به مدت یک ماه از خدمات پرستاری از راه دور در بستر پیام­ رسان اجتماعی واتس‌آپ بهره‌مند شدند. پرسشنامه تبعیت از رژیم درمانی مدانلو برای جمع­ آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها در SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون‌های آماری کای­اسکوئر، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند.
یافته ­ها. بین گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. در مرحله پیش ­آزمون، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون و کنترل، به ترتیب، 71/67 با انحراف معیار 6/97 و 71/77 با انحراف معیار 7/89 بود که از نظر آماری اختلاف معنی‌داری نداشتند. در مرحله پس آزمون، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون، 15/17 افزایش و در گروه کنترل، 2/49 کاهش یافت.
نتیجه­ گیری. پرستاری از راه دور موجب بهبود تبعیت از رژیم درمانی شد. بر این اساس توصیه می­شود زمینه برای افزایش بهره‌مندی از این رویکرد از طریق اطلاع ­رسانی و آگاهی­ بخش عمومی و توانمندسازی کادر پرستاری فراهم شود.

سحر عوض پور، امین امینی،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده

خلاصه
هدف. این تحقیق با هدف مقایسه تأثیر دو نوع تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) بر مقادیر پلاسمایی آدیپونکتین، لپتین و فشارخون پرستاران دارای اضافه وزن انجام شد.
زمینه. بیماری قلبی ­عروقی به عنوان یک وضعیت جسمی مزمن و ناتوان­­ کننده، یکی از شایع­ترین علت ­های مرگ در جهان است و می­تواند سطح سلامتی افراد به ویژه پرستاران را که در معرض انواع بیماری­ ها هستند تحت تأثیر قرار دهد. لازم است متغیرهای مرتبط با سطح سلامتی در این این افراد شناسایی شوند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی­ شده، 27 پرستار (با میانگین سنی 25/81 سال با انحراف معیار 0/6، میانگین قد 158/01 سانتی­متر با انحراف معیار 7/6، و میانگین وزن 69/41 کیلوگرم با انحراف معیار 0/25) به طور داوطلبانه وارد مطالعه شدند و به ­صورت تصادفی در سه گروه 9 نفری تحت عنوان ­های گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 (هشت ثانیه دوی سریع و دوازده ثانیه بازیافت فعال)، گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 (آزمون رفت­ وبرگشت 40 متر با حداکثر سرعت)، و گروه کنترل قرار گرفتند. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 به مدت چهار هفته، هفته ­ای سه جلسه، هر جلسه 6 تا 9 دقیقه با بیشتر از 90 درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 به مدت چهار هفته، هفته­ ای سه جلسه با بیش از 90 درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. تحلیل داده ­ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ANCOVA در SPSS انجام شد.
یافته ­ها. تحلیل داده ­ها نشان داد اجرای تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 و نوع 2، تأثیر معناداری بر کاهش مقادیر لپتین پلاسما، فشارخون سیستولی و دیاستولی و افزایش غلظت آدیپونکتین پلاسما در پرستاران دارد. هر دو روش تمرینی باعث بهبود شاخص­ های سلامتی (آدیپونکتین، لپتین و فشار خون سیستولی و دیاستولی) می­شوند، اما تمرین  تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 در مقایسه با نوع 2، باعث کنترل و تنظیم بهتر این شاخص­ ها شد.
نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 1 نسبت به تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع 2 روش بهتری برای بهبود سطوح آدیپونکتین، لپتین، فشار خون سیستولی و دیاستولی در پرستاران است.

محمد جوادی نژاد، فاطمه بهرام نژاد، حسین نوید، سیده فاطمه غیاثی، الهام نواب،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده

خلاصه
هدف. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تداخلات غذایی و رژیم حاوی ویتامین k در بیماران مصرف­ کننده وارفارین از دیدگاه مراقبتی انجام شد.
زمینه. وارفارین یکی از پرکاربردترین داروهای ضد انعقاد خوراکی است. یکی از نگرانی­های معمول در مصرف وارفارین، تداخلات غذایی آن است که به­ طور عمده به علت ویتامین k  رخ می­دهد. پرستار به عنوان اولین فرد حرفه­ای در مسیر درمانی مراقبتی و مسئول اصلی آموزش به بیمار  می­تواند نقش مهمی در کاهش این تداخلات غذایی که چالشی برای بیماران است داشته باشد.
روش کار: مطالعه مروری حاضر در سال 1400-1399 با جست­وجوی کتابخانه­ای و جست­وجو در پایگاه­های اطلاعاتی PubMed ،Chochrane Library ،Web of Science ،Scopus ،Up-to-date ،OVID ،CINAHL ، Magiran  و SID  با کلیدواژهای فارسی وارفارین، تداخلات غذایی، رژیم ویتامین K، آموزش به بیمار، و پرستار، و معادل انگلیسی آنها برای یافتن مقالاتی که در بازه زمانی 1999 تا 2021 منتشر شده بودند انجام شد. از مجموع 30 مقاله یافت­شده، پس از بررسی براساس معیارهای ورود و کیفیت مطالعات، 8 مقاله وارد مرور متون شد.
یافته ­ها. مقدار دریافت ویتامین K در رژیم غذایی باید ثابت نگه داشته شود. این میزان، 90 تا120 میکروگرم در روز است. بیماران باید در مورد ویتامین K  و مواد غذایی مختلف و مکمل­ها به طور مناسب و پیوسته آموزش ببینند. در این زمینه، نقش پرستار به عنوان یکی از ارکان آموزش به بیمار بسیار مهم و اساسی است.
نتیجه ­گیری. با توجه به نقش پرستار در آموزش به این بیماران توصیه می­شود این آموزش در مورد تداخلات غذایی با استفاده از منابع معتبر و روزآمد جهانی­ باشد که با روش­هایی مثل تهیه راهنمای بالینی، ساخت فیلم و طراحی اپلیکیشن و گنجاندن جداول میزان ویتامین K موجود در مواد غذایی امکان­پذیر است.

سهیلا سلمانیان، شیدا جبل عاملی، مریم مقیمیان، فریبا ارجمندی،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده

خلاصه
هدف. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر ذهنی ­سازی و درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر اساس مدل فرآیندی گراس بر بهزیستی روان­شناختی و کیفیت زندگی حرفه­ای در پرستاران بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های تهران انجام شد.
زمینه. افزایش بهزیستی پرستاران و کیفیت زندگی حرفه­ای آنها موجب بهبود رابطه پرستار-بیمار می­شود و عملکرد بیمارستان­ها را از نظر سازمانی ارتقاء می­دهد. ارائه مداخلات درمانی روان­شناختی به این دسته از کادر تیم مراقبتی درمانی ضروری به نظر می­رسد.
روش کار. این پژوهش از نوع تجربی (پیش ­آزمون-پس ­آزمون با گروه کنترل) بود و جامعه آماری، پرستاران بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های شهر تهران در سال 1400 بودند. تعداد 45 پرستار به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند و از طریق تخصیص تصادفی در سه گروه درمان مبتنی بر ذهنی ­سازی (15 نفر)، درمان مبتنی بر تنظیم هیجان (15 نفر)، و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. هر سه گروه در مرحله پیش ­آزمون و پس ­آزمون، پرسشنامه 18 گویه ­ای بهزیستی روان­شناختی ریف و کیز (فرم کوتاه)، و پرسشنامه 32 گویه­ای کیفیت زندگی کاری والتون را تکمیل کردند. سپس گروه درمان مبتنی بر ذهنی­سازی، مداخله را در 8 جلسه 90 دقیقه­ ای به صورت یک جلسه در هفته؛ و گروه درمان  مبتنی بر تنظیم هیجان بر اساس مدل فرآیندی گراس، مداخله را در 8 جلسه 90 دقیقه­ای هفته­ای یک جلسه بر اساس پروتکل دریافت کردند. برای گروه کنترل مداخله ­ای انجام نشد. داده ­ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم ­افزار SPSS تحلیل شدند.
یافته­ ها. قبل از مداخله، بیشترین نمره کیفیت زندگی حرفه­ای در گروه کنترل مشاهده شد. در پایان مداخله، نمرات کیفیت زندگی حرفه­ای در هر سه گروه افزایش یافت، و تفاوت معنادار آماری بین گروه­ها مشاهده نشد. در زمینه بهزیستی روان­شناختی، بیشترین نمرات قبل از مداخله در گروه مداخله مبتنی بر ذهنی سازی وجود داشت (میانگین 85/86 با انحراف معیار 6/56). پس از مداخله، میانگین نمره بهزیستی روان­شناختی در گروه­هایی که مداخله دریافت کردند بیشتر از گروه کنترل بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود.
نتیجه­ گیری: بر اساس یافته ­های این مطالعه به نظر می­رسد جلسات آموزشی درمان مبتنی بر ذهنی­سازی و درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر اساس مدل فرآیندی گراس تفاوت معناداری در بهزیستی روان­شناختی و کیفیت زندگی حرفه­ای پرستاران بخش مراقبت ویژه ایجاد نمی­کنند و برای بررسی تاثیر این مداخلات نیاز به پژوهش­های بیشتری است.
 

سارا لطفیان، فاطمه کرمانی، پردیس مرادنژاد، هاله دادگستر، مریم طالبی،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده

خلاصه
هدف. این تحقیق با هدف مقایسه شیوع درد و ناتوانی گردن در پرستاران شاغل در بخش­های مراقبت ویژه با بخش­های دیگر انجام شد.
زمینه. پرستاری به عنوان یکی از ده شغلی که با عوارض اسکلتی و عضلانی همراه است شناخته می­شود. شیوع شکایت­ های مربوط به گردن و شانه در میان پرستاران دارای بار کاری فیزیکی بالا به طور قابل توجهی نسبت به پرستاران دارای بارکاری کم، بیشتر گزارش شده است. تاکنون مطالعات اندکی درباره مشکلات گردنی در پرستاران بخش­های مراقبت ویژه انجام شده است.
روش کار. در این مطالعه توصیفی مقایسه ­ای که به­ صورت مقطعی انجام شد، 40 پرستار از بخش­های مراقبت ویژه و 40 پرستار از بخش­های دیگر مجتمع آموزشی درمانی حضرت رسول اکرم(ص) تهران از طریق نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ­ها در هردو گروه با تکمیل فرم مشخصات دموگرافیک و دو پرسشنامه شاخص ناتوانی گردن (NDI) و مقیاس درد و ناتوانی گردن (NPDS) توسط شرکت­کنندگان صورت گرفت. داده ­ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از شاخص­ های توصیفی و آزمون­ های آماری مقایسه بین دو گروه بررسی شدند.
یافته ­ها. شیوع درد و ناتوانی گردنی (به ترتیب برحسب امتیاز پرسشنامه NDI و NPDS) در کل پرستاران 77/5 درصد و 60 درصد محاسبه شد؛ که به تفکیک در پرستاران بخش­های مراقبت ویژه، 90 درصد و70 درصد، و در پرستاران بخش­های دیگر، 65 درصد و 50 درصد بود. این اختلاف در نمره NDI از نظر آماری معنادار بود (0/014=P).
نتیجه­ گیری. شیوع درد گردن در پرستاران قابل ملاحظه بود که به نظر می­رسد مهم­ترین عامل آن، حجم بالای کار پرستاران باشد که رسیدگی به آن نیاز به اتخاذ تدابیر مناسب پیشگیرانه و کاهش بار فیزیکی کاری آنها دارد.

فاطمه نعمتی، امیر طباطبایی، زهرا صالحی، اسماعیل محمدنژاد،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده

خلاصه
هدف. هدف این مقاله، مرور مطالعاتی است که به بررسی تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی مغزی (CPCR) بر دانش و عملکرد پرستاران پرداخته­­ اند.
زمینه. آموزش احیای قلبی­­ ریوی پایه می­تواند منجر­ به افزایش میزان بقا و کاهش آسیب­های مغزی شود.
روش کار. جستجوی مقالات در پایگاه­­های داده­­ای شاملScience Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ،SID ،Scopus ، CINAHL،OVID، Iran Doc   وMagiran  با جستجوی کلیدواژه­­­های پرستار، احیای قلبی-ریوی، آموزش و معادل­­های انگلیسی آنها انجام شد. مقالات تحقیقی به زبان فارسی و انگلیسی که بین سال 2010 تا 2022 بر موضوع تاثیر آموزش بر احیای قلبی ریوی در پرستاران تمرکز داشتند، برای بررسی انتخاب شدند. در مجموع، 46 مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که با بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، پس از مطالعه متن کامل مقالات، 9 مقاله که از نظر موضوع با هدف پژوهشی این مطالعه همخوانی داشتند انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته­­ها. آموزش احیای قلبی­ریوی به دو صورت حضوری و  مجازی می­تواند بر دانش و عملکرد پرستاران موثر باشد و در تمامی مطالعات مورد بررسی، بین نمرات قبل و بعد از آموزش ارتباط معنی­داری وجود داشته است. اجرای این آموزش­ها باید برای پرستاران به طور پیوسته، هر شش ماه یک بار تکرار شود..
نتیجهگیری. آموزش اصولی می­تواند منجر به افزایش آگاهی پرستاران در زمینه احیای قلبی­ریوی پایه و پیشرفته شود. بر این اساس، برگزاری کارگاه­ها و دوره­های آموزشی منظم به صورت نظری و عملی توصیه می­شود.

مهناز مایل افشار، محمدضیا توتونچی، فریدون نوحی، مجید ملکی، ندا شیرخانلو، حمید رضا پاشا، فاطمه آهنگری، شاهپور گرانوندپور، علی فتح اللهی فرد،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده

خلاصه
هدف. مراقبت مبتنی بر شواهد به دلیل به­روز بودن تدابیر و رویه‌های مراقبتی و هزینه ­اثربخشی برای بیماران نقش مهمی در ارتقای کیفیت مراقبت‌های پرستاری دارد؛ با وجود این، بر سر راه اجرای آن موانعی وجود دارد که باید بررسی شود. این مطالعه با هدف بررسی موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در کارکنان پرستاری مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­ و عروق شهید رجایی تهران انجام شد.
روش کار. این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی است که بر روی 215 نفر از پرستاران بخش‌های مختلف مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­ و عروق شهید رجایی تهران که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام شد. برای تعیین موانع اجرای پروتکل­ های مبتنی بر شواهد از پرسشنامه استفاده شد. داده­ ها در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ­ها. کارکنان پرستاری موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد را مربوط به بعد مدیریتی، کافی نبودن تعداد کارکنان (80 درصد)، زیاد بودن بیماران (71 درصد)، و عدم تشویق کارکنان (68 درصد) می‌دانستند. در بعد فردی نیز فقدان وقت کافی برای پرستاران جهت مطالعه نتایج تحقیقات (72 درصد) از مهم‌ترین موانع بود.
نتیجه‌گیری. عوامل مرتبط با موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در دو حیطه فردی و مدیریتی هستند. پیشنهاد می‌گردد از طریق چیدمان صحیح نیروی انسانی، برگزاری کارگاه‌ها و گردهم‌آیی‌های آموزشی، و ایجاد تعامل با مراکز اجراکننده مراقبت مبتنی برشواهد و استفاده از تجارب آنها باتوجه به امکانات موجود، به این مقوله اهمیت بیشتری داده شود.

حانیه آقاخانی، زهرا بهپور، زهرا امیرسرداری، محمداسماعیل زنگنه فر، ملودی فراشی، هومن بخشنده ابکنار، پرهام صادقی پور، حجت مرتضائیان، ابوالفتح علیزاده دیز، بهادر بهارستانی،
دوره 12، شماره 1 - ( 1-1402 )
چکیده

خلاصه
هدف. هدف این مطالعه ارزیابی همگرایی پرستاران و پزشکان در محاسبه امتیاز ابزار ”مسیر هارت“ (HEART Pathway) و قدرت آن در پیش­بینی رخدادهای قلبی ­عروقی نامطلوب در بازه زمانی سه ­ماهه در افراد مبتلا به درد قفسه سینه مراجعه­ کننده به بخش اورژانس بود.
 زمینه. ابزار ”مسیر هارت“ به عنوان ابزاری برای پیش­بینی رخدادهای قلبی ­عروقی نامطلوب در افراد مبتلا به درد قفسه سینه، کمک به ترخیص زودهنگام بیماران کم­خطر و کاهش بررسی­ های قلبی ­عروقی غیرضروری محسوب می­شود.
روش کار. این مطالعه از نوع بررسی ابزارهای تشخیصی بود. تعداد ۹۷ بیمار مبتلا به درد حاد قفسه سینه که به بخش اورژانس مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب ­وعروق شهید رجائی تهران مراجعه کرده بودند توسط یک تیم متخصصان شامل یک پرستار اورژانس، یک دستیار تخصصی قلب و یک متخصص قلب به صورت جداگانه مورد ارزیابی برای تعیین طبقه بندی خطر قرار گرفتند. پس از جمع ­آوری داده­ های حاصل از ارزیابی، قابلیت اطمینان ارزیابان و همچنین، رخدادهای قلبی ­عروقی نامطلوب در بازه زمانی سه ماهه بررسی شد.
یافته ­ها.توافق­ های جفتی بین ارزیابان مطلوب و توافق کلی بین ارزیابان، عالی بود. ضریب همبستگی درون طبقاتی (ICC)، 0/84 (فاصله اطمینان بین 0/73 و 0/97 در سطح اطمینان 95 درصد) بود و نمره حاصل از این ابزار، قدرت پیش­بینی قوی را برای رخدادهای قلبی­ عروقی نامطلوب در بازه زمانی سه ­ماهه در افراد مبتلا به درد قفسه سینه نشان داد (سطح زیر منحنی راک برابر با 0/85). با حداقل امتیاز قابل قبول 4، حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری منفی به ترتیب، 87/5، 58/9، و 95/8 درصد بودند.
نتیجه­ گیری. ابزار ”مسیر هارت“ می­تواند رخدادهای قلبی­ عروقی نامطلوب در بازه زمانی سه­ ماهه را در افراد مبتلا به درد حاد غیر تروماتیک قفسه سینه پیش­بینی کند. با توجه به توافق بالا میان پزشک متخصص، رزیدنت قلب، و پرستار اورژانس، پرستاران می­توانند از این ابزار استفاده کنند.

سمیه تاج الدینی، فتیحه کرمان ساروی،
دوره 12، شماره 1 - ( 1-1402 )
چکیده

خلاصه
هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تله ­نرسینگ در مراقبت از بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام شد.
زمینه. نارسـایی قلـب یکـی از شـایع­تریـن بیمـاری­هـای قلبـی­ عروقـی اسـت کـه بـه عنـوان یـک اختلـال پیشـرونده و ناتـوان­کننـده به­ شمار می­رود. شـیوع ایـن بیمـاری بـه دلیـل افزایـش سـن جوامـع، پیشـرفت ­های اخیـر در درمـان انفارکتـوس میـوکارد و بیماری­هـای مـادرزادی قلب، و کاهـش مرگ­ ومیر رو بـه افزایـش اسـت. در ایران تقریبا یک درصد افراد با سن بیشتر از 40 سال مبتلا به نارسایی قلب هستند. شیوع این بیماری با گذشت هر دهه از عمر، دو برابر می­شود و به حدود 10 درصد در افراد بالای 70 سال می­رسد. مطالعات نشان می­دهند که برنامه­ های تخصصی مدیریت بیماری برای نارسایی مزمن قلبی می­تواند بقای بیماران و کیفیت زندگی آنان را بهبود بخشد و نیاز به مراقبت­ های سلامتی را کاهش دهد. تلــه­ نرســینگ یکــی از مدل­ هــای موجــود اســت.
روش کار. مطالعه مروری حاضر به­ صورت مرور روایتی و با جستجوی مقالات با استفاده از کلید­واژه ­های مراقبت، نارسایی قلبی مزمن، پرستار، تله ­نرسینگ و کلمات انگلیسی معادل آنها شامل Chronic heart failure، Telenursing، Nurse، و Care در پایگاه­ های داده­ ای انگلیسی شامل Web of Science، PubMed، Google Scholar، و Scopus و پایگاه ­های داده ای فارسی شامل SID، و Magiran  انجام گرفت و پس از بررسی عنوان و چکیده مقالات یافت­ شده با استفاده از ابزار (JBI) Joanna Briggs Institute توسط پژوهشگران، 10 مقاله در این مطالعه وارد شدند.
یافته ­ها. نتایج این مطالعه نشان داد که تله ­نرسینگ موجب کاهش بستری ناشی از نارسایی قلبی، کاهش موارد مرگ و بهبود کیفیت زندگی، بهبود آموزش و پیگیری پس از ترخیص در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می­شود. همچنین، تله ­نرسینگ موجب بهبود پیامدهای بیماری و کاهش هزینه­ های سلامت می ­گردد.
نتیجه­ گیری. با توجه به افزایش شیوع نارسایی قلبی در چندسال آینده و افزایش تقاضا برای مراقبت و چالش ­های ناشی از آن، توجه به تله­ نرسینگ به سیاستگذاران و تصمیم­ گیران عرصه سلامت توصیه می­شود.

سحر تاوان، نحله پرندآور، رسول اسلامی اکبر، محسن حجت، محمد هاشم عبدی،
دوره 12، شماره 1 - ( 1-1402 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر استفاده از تجهیزات حفاظت فردی مقابله با کووید -19 بر شاخص­های فیزیولوژیک و خستگی دانشجویان کارورز پرستاری پس از عملیات احیای قلبی­ ریوی انجام شد.
زمینه. مواجهه کارکنان حوزه سلامت با ترشحات تنفسی بیماران، آنها را در معرض ابتلا به عفونت­ها قرار می­ دهد. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی توسط پرستاران، با وجود ایجاد ایمنی، اغلب ناراحت­کننده توصیف می­شود.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی­ استفاده از تجهیزات حفاظت فردی به عنوان متغیر مستقل، و شاخص­های فیزیولوژیک (ضربان قلب، فشار خون، درصد اشباع اکسیژن، و درجه حرارت) و شاخص خستگی به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شدند. محیط پژوهش، مجموعه پراتیک دانشکده پرستاری جهرم بود. نمونه پژوهش شامل دانشجویان کارورز پرستاری بودند که به ­روش سرشماری وارد مطالعه شدند و به ­صورت تصادفی به دو گروه آزمون (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تخصیص یافتند. نمونه­ های گروه آزمون در حین انجام احیای قلبی­ریوی شبیه ­سازی شده  از تجهیزات حفاظت فردی استفاده کردند، در حالی­که در گروه کنترل، عملیات احیای قلبی­ریوی شبیه­ سازی­ شده بدون استفاده از این تجهیزات انجام شد. داده­های مربوط به متغیرهای وابسته، در هر دو گروه، قبل و بعد از انجام مداخله جمع­ آوری شد. تحلیل داده ­ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم ­افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.
یافته‌ها. قبل از عملیات احیای قلبی­ریوی شبیه ­سازی­شده، تفاوت معنی­ داری بین گروه آزمون و کنترل از نظر ضربان قلب، میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، درصد اشباع اکسیژن، تب و خستگی مشاهده نشد، اما پس از انجام عملیات احیای قلبی­ریوی شبیه­ سازی­شده، میانگین ضربان قلب (0/0001P≤)، میانگین فشار خون سیستولیک (0/035=P)، میانگین درجه حرارت (0/0001P≤)، و میانگین نمره خستگی (0/0001P≤) به­طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود، اما میانگین درصد اشباع اکسیژن بین گروه‌های مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه­ گیری. استفاده از تجهیزات حفاظت فردی در حین احیای قلبی­ریوی شبیه­ سازی­شده می­تواند بر شاخص­های فیزیولوژیک شامل فشارخون، نبض، درجه حرارت و خستگی کادر درمان اثر گذارد.
نیلوفر احمدی، مسعود رضایی، محمدرضا زارعی، شیما حقانی، فاطمه رشیدی، محمد عباسی،
دوره 12، شماره 1 - ( 1-1402 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف تبیین پروتکل مطالعه ای برای تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل ارتقای سلامت پندر بر کیفیت زندگی و تبعیت دارویی
در افراد مبتلا به نارسایی قلبی دارای دفیبریلاتور قابل کاشت انجام شد.
زمینه. یکی از عوارض شایع نارسایی قلبی مرگ ناگهانی قلبی ناشی از دیسریتمی‌ها است. دفیبریلاتور قابل کاشت به عنوان درمانی موثر برای این مشکل شناخته می‌شود که با تشخیص ریتم‌های خطرناک و اعمال شوک ‌الکتریکی، ریتم قلب را به ریتم سینوسی طبیعی باز می‌گرداند. با وجود تاثیرات نجات‌بخش این دستگاه‌، شوک‌های ناشی از آن ممکن است تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشد. همچنین، عدم تبعیت دارویی همچنان یک چالش عمده است که منجر به شکست درمان، افزایش عوارض و هزینه‌های بالای مراقبت‌های سلامتی می‌شود.
پرستاران با اجرای مدل‌های آموزشی متنوع و راهبردهای بهداشتی می‌توانند آگاهی، نگرش و رفتارهای سلامتی افراد را تحت تاثیر قرار دهند.
مدل ارتقای سلامت پندر مدلی است که با استفاده از تجربیات، احساسات، ادراکات و رفتارهای افراد، بهبود نتایج سلامت را هدف قرار می‌دهد.
روش‌ها. گزارش حاضر پروتکل مطالعه ای از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی در انستیتو قلب و عروق شهید رجایی تهران است. بیماران مبتلا به نارسایی قلبی که تحت تعبیه دفیبریلاتور قابل کاشت قرار می‌گیرند، به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده خواهند شد.
هر دو گروه فرم رضایت‌نامه کتبی، فرم اطلاعات دموگرافیک ، پرسشنامه ”کیفیت زندگی بیماران قلبی مینه‌سوتا“ (MLHFQ) و پرسشنامه تبعیت دارویی موریسکی (MMAS-8) را تکمیل خواهند کرد. اعضای گروه مداخله علاوه بر برنامه آموزشی استاندارد ارائه‌شده هنگام ترخیص (پمفلت و آموزش توسط پرستار)، در یک جلسه حضوری ۴۵ دقیقه‌ای در زمان ترخیص شرکت خواهند کرد. این جلسه شامل توضیح درباره تعداد و محتوای جلسات آموزشی و اهمیت حضور مداوم خواهد بود. سپس، پنج جلسه آموزشی ۳۰ دقیقه‌ای به صورت مجازی و دو بار در هفته بر اساس الگوی ارتقای سلامت پندر برگزار خواهد شد. همچنین، پیگیری ‌تلفنی هفتگی به مدت یک ماه جهت نظارت بر پایبندی به توصیه‌ها و حل مشکلات احتمالی انجام می‌شود. گروه کنترل تنها برنامه آموزشی استاندارد بیمارستان را در زمان ترخیص دریافت خواهد کرد. در پایان مطالعه، پرسشنامه های کیفیت زندگی و تبعیت دارویی دوباره توسط هر دو گروه تکمیل خواهند شد.
 
 

صفحه 2 از 3     

فصلنامه پرستاری قلب و عروق Iranian Journal of Cardiovascular Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.12 seconds with 48 queries by YEKTAWEB 4714