|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای کاظم زاده
محمدهادی سروری، حمید چمنزاری، غلامحسین کاظم زاده، سید مصطفی محسنی زاده، علی دشتگرد،
دوره 3، شماره 3 - ( 9-1393 )
چکیده
هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گرمادرمانی موضعی بر شدت درد بیماران مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریان های محیطی انجام شد.
زمینه. اختلالات انسدادی مزمن شریان های محیطی از بیماری های شایع و آزاردهنده می باشد که به طور عمده اندام تحتانی را درگیر می کند. می توان گفت که این بیماری شایع ترین علت معلولیت و ناتوانی است و بسیاری از بیماران از درد ناشی از آن رنج می برند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریان های محیطی مراجعه کننده به بخش فوق تخصصی جراحی عروق بیمارستان امام رضا، شهر مشهد، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه کنترل (30 نفر) یا آزمون (30 نفر) قرار گرفتند. ابتدا، پرسش نامه ای مشتمل براطلاعات دموگرافیک و سابقه و وضعیت بیماری برای تمامی بیماران تکمیل شد. سپس، شدت درد آنان قبل از مداخله اندازه گیری شد. پای بیماران در گروه آزمون در یک ظرف آب گرم با حرارت 41 درجه سانتی گراد به مدت 20 دقیقه قرار داده شد. بعد از گرمادرمانی، دوباره شدت درد بیماران گروه آزمون اندازه گیری شد. این کار به مدت 5 روز پیاپی انجام شد. بیماران گروه کنترل در طی 5 روز فقط درمان های دارویی معمول بخش را دریافت کردند و هر روز نیز شدت درد آنان اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS، نسخه 14 تحلیل شد.
یافته ها. شدت درد بیماران گروه آزمون بعد از مداخله کاهش معنی داری را نشان داد (0/0001p<). شدت درد بیماران گروه کنترل در طی 5 روز تفاوت معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که گرمادرمانی با آب گرم باعث کاهش شدت درد بیماران مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریان های محیطی می شود.
غلامحسین کاظم زاده، محمدهادی سروری، محمدرضا جانی، محمدرضا رزم آرا،
دوره 3، شماره 4 - ( 12-1393 )
چکیده
هدف. این مطالعه به مرور مطالعات مختلف انجام شده در زمینه استفاده از سلول های بنیادی در درمان اختلالات شریانی می پردازد.
زمینه. اختلالات شریانی 8 تا 12 میلیون آمریکایی را مبتلا کرده است و همراه با مرگ و میر و بیماری زایی بالایی می باشد. ایسکمی وخیم اندام، مرحله نهایی اختلالات شریانی محیطی می باشد. بخش اصلی درمان در ایسکمی های شدید، بازسازی سطح داخلی عروق (اندووسکولر) با هدف بهبود جریان خون به اندام مبتلا می باشد. با این وجود 20 تا 30 درصد بیماران برای بازسازی سطح داخلی عروق مناسب نیستند و ممکن است درمان با سلول های بنیادی برایشان مفید باشد.
روش بررسی. در این مقاله مروری، پس از جست وجو در بانک های اطلاعاتی و منابع الکترونیکی، جدیدترین مطالعاتی که در زمینه استفاده از سلول های بنیادی انجام شده بود و ارتباط بیشتری با موضوع داشت مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها. درمان با سلول های بنیادی در اختلالات شریانی، به ویژه برای بیمارانی که کاندید درمان جراحی نیستند مفید می باشد. همچنین، ثابت شده است که این روش برای بیماران با بیماری برگر نسبت به بیماران دچار اختلالات شریانی محیطی مناسب تر است و روش تزریق داخل عضلانی این سلول ها نسبت به تزریق داخل شریانی موثرتر می باشد. نشان داده شده است که استفاده از سلول های بنیادی مشتق شده از مغز استخوان نسبت به سلول های مشتق شده از خون محیطی موثرتر و کم هزینه تر است. این روش عارضه جانبی قابل توجهی ندارد و به خوبی توسط بیمار تحمل می شود.
نتیجه گیری. درمان با سلول های بنیادی یک استراتژی درمانی موثر و امیدبخش، به ویژه برای بیمارانی می باشد که کاندید درمان جراحی بازسازی سطح داخلی عروق نیستند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
