هدف. این پژوهش با هدف بررسی شیوع عوامل خطرزای قلبی عروقی در بین دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف انجام شد.

زمینه.بیماری های قلبی - عروقی از دلایل عمده مرگ و میر و از کار افتادگی در ایران به شمار می رود که چاقی یکی از دلایل عمده آن است. یک راه حل برای جلوگیری از این بیماری،پیشگیری اولیه در سنین جوانی است. پژوهش هادر زمینه شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در بین دانشجویان،به خصوص در مورد دانشجویان فنی – مهندسی محدود است و اطلاعاتی در این زمینه در دسترس نیست.

روش کار.تعداد 223 دانشجویدانشگاه صنعتی شریف (150 مرد، با میانگین سنی 33/20 و 73 زن، با میانگین سنی 36/20) در این پژوهش مقطعی شرکت کردند. داده هااز طریق پرسشنامه، آزمایش خون، و اندازه گیری های آنتروپومتریک جمع آوری شد.

یافته‌ها. شیوع اضافه وزن و چاقی، 29/19 درصد (66/22 درصد در مردان و 33/12 درصد در زنان)؛و شیوع چاقی مرکزی بر اساس شاخص دور کمر، 97/21 درصد (18 درصد در مردان و 14/30 درصد در زنان) بود. همچنین، 09/60 درصد از آزمودنی ها غیر فعال و 50/43 درصد دچار کمبود HDL-C بودند. مقادیر زیاد تریگلیسرید و پرفشاری خون نیزبه ترتیب در 21/12 درصد و 8/14 درصد نمونه ها مشاهده شد. حداقل دو عامل خطرزای قلبی – عروقی در87 درصد آزمودنی ها وجودداشت.همبستگی مثبت معنی داری بین شاخص توده بدنی با فشار خون سیستولیک (0005/0=Pو224/0=r) و تری گلیسرید (014/0= Pو147/0=r) و همبستگی منفی معنی داریبین شاخص توده بدنیبا HDL-C(002/0=P و189/0-=r) وجود داشت.

نتیجه‌گیری. یافته های این پژوهش نشان داد که میزان شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در دانشجویان این دانشگاه زیاد است وجهت پیشگیری و ارتقاء سلامت آنها، ارائه یک راهکار مناسب و بررسی های مربوطه ضروری است.

هدف. این پژوهش با هدف بررسی شیوع عوامل خطرزای قلبی عروقی در بین دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف انجام شد.

زمینه.بیماری های قلبی - عروقی از دلایل عمده مرگ و میر و از کار افتادگی در ایران به شمار می رود که چاقی یکی از دلایل عمده آن است. یک راه حل برای جلوگیری از این بیماری،پیشگیری اولیه در سنین جوانی است. پژوهش هادر زمینه شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در بین دانشجویان،به خصوص در مورد دانشجویان فنی – مهندسی محدود است و اطلاعاتی در این زمینه در دسترس نیست.

روش کار.تعداد 223 دانشجویدانشگاه صنعتی شریف (150 مرد، با میانگین سنی 33/20 و 73 زن، با میانگین سنی 36/20) در این پژوهش مقطعی شرکت کردند. داده هااز طریق پرسشنامه، آزمایش خون، و اندازه گیری های آنتروپومتریک جمع آوری شد.

یافته‌ها. شیوع اضافه وزن و چاقی، 29/19 درصد (66/22 درصد در مردان و 33/12 درصد در زنان)؛و شیوع چاقی مرکزی بر اساس شاخص دور کمر، 97/21 درصد (18 درصد در مردان و 14/30 درصد در زنان) بود. همچنین، 09/60 درصد از آزمودنی ها غیر فعال و 50/43 درصد دچار کمبود HDL-C بودند. مقادیر زیاد تریگلیسرید و پرفشاری خون نیزبه ترتیب در 21/12 درصد و 8/14 درصد نمونه ها مشاهده شد. حداقل دو عامل خطرزای قلبی – عروقی در87 درصد آزمودنی ها وجودداشت.همبستگی مثبت معنی داری بین شاخص توده بدنی با فشار خون سیستولیک (0005/0=Pو224/0=r) و تری گلیسرید (014/0= Pو147/0=r) و همبستگی منفی معنی داریبین شاخص توده بدنیبا HDL-C(002/0=P و189/0-=r) وجود داشت.

نتیجه‌گیری. یافته های این پژوهش نشان داد که میزان شیوع عوامل خطرزای قلبی – عروقی در دانشجویان این دانشگاه زیاد است وجهت پیشگیری و ارتقاء سلامت آنها، ارائه یک راهکار مناسب و بررسی های مربوطه ضروری است.

خلاصه

هدف.هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازیدانش آموزان پسر مقطع متوسطه بر مقادیر سرمی پروتئین واکنشی مرحله حاد با حساسیت بالا(hs-CRP) (high sensitive-Critical Reactive Protein) در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه با شاخصهای توده بدنی متفاوت بود.

زمینه. التهاب مزمن خفیف که با افزایش میزان شاخص های التهابی خون مانند CRP و اینترلوکین-6مشخص می شود، عامل خطری قوی برای ایجاد چند بیماری مزمن است. hs-CRP حساس ترین شاخص التهابی و پیشگوی مستقل بیماری های قلبی عروقی است و افزایش مقادیر آن باچاقی و بیماری های قلبی عروقی ارتباط دارد. تأثیر تمرینات هوازی بر hs-CRPنوجوانان با شاخص های توده بدنی متفاوت نیاز به بررسی بیشتری دارد.

روش کار. 24 پسر سالم و غیر ورزشکار با میانگین سنی 33/16 سال و انحراف معیار 47/0 براساس شاخص توده بدن به سه گروه لاغر، طبیعی، و اضافه وزن یا چاق تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته (هفته ای سه جلسه) دویدن هوازی پیش رونده با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود. برای سنجش تغییرات مقادیرhs-CRP، نمونه های خون، قبل و بعد از برنامه تمرینی، در شرایط مشابه جمع آوری شد.

یافته ها. برنامه تمرینی بر مقدار سرمی hs-CRP هیچ یک از گروه ها تأثیر معنی داری نداشت. بین پاسخ hs-CRP گروه چاق با دو گروه دیگر به برنامه تمرینیدر هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنی دار  وجود داشت.

نتیجه گیری.هشت هفته برنامه تمرین هوازی اثر معنی داری بر مقادیر سرمی hs-CRPدانش آموزان پسر نداشت که از علل احتمالی آن می توان به کافی نبودن شدت و مدت تمرین و همچنین، کم بودن مقادیر پایه hs-CRP آزمودنی ها اشاره کرد. احتمالاً دلیل کاهش مقادیر hs-CRP  گروه چاق در مقایسه با دو گروه دیگر، وضعیت چاقی و بیشتربودن مقادیر پایه hs-CRP این گروه بود.

خلاصه

هدف. این تحقیق با هدف تعیین قدرت پیشگویی شاخص های چاقی، آمادگی قلبی عروقی و فعالیت جسمی در ایجاد بیماری قلبی عروقی در مردان و زنان دانشجو انجام شد.

زمینه. با توجه بالا بودن میزان مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و شروع آن از سنین جوانی به دلیل چاقی و کم تحرکی جسمی، پیشگیری اولیه در ابتدای جوانی می­تواند در جلوگیری از بروز این بیماری موثر باشد. غربال­گری اولیه توسط روش­های ساده، ارزان قیمت و مطمئن ضروری است.

روش کار.در این پژوهش توصیفی مقطعی، تعداد 223 دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف به روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی (150 مرد، با میانگین سنی 20/33 سال و انحراف معیار 1/71 و 73 زن با میانگین سنی 20/36 سال و انحراف معیار 1/72) شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و درجه بندی فعالیت جسمی، و فرم جمع آوری اطلاعات (شاخص های خونی و آنتروپومتریک، و تخمین حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان معیار آمادگی قلبی عروقی) جمع آوری شدند. به منظور بررسی اختلاف متغیرهابین دو جنس از آزمون تی مستقل، جهت تعیین اختلاف بین میانگین شاخص­های چاقی و حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس تعداد عوامل خطرزای متابولیکی نمونه ها از تحلیل واریانس یک طرفه، برای تعیین میزان همبستگی شاخص­های چاقی و حداکثر اکسیژن مصرفی با عوامل خطرزای متابولیک قلبی عروقی از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، و برای اندازه­گیری قدرت پیشگویی و تعیین نقاط برش عوامل خطرزای قلبی عروقی از آزمون ROCاستفاده شد.

یافته‌ها. همبستگی آماری معنی­داری بین شاخص­های چاقی و عوامل خطرزای متابولیک (به غیر از قند خون و فشار خون سیستولی در مردان) مشاهده شد. با افزایش تعداد عوامل خطرزای متابولیک، افزایش شاخص­های چاقی در زنان و کاهش حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان معنی­دار بود. به غیر از نسبت کمر به قد، تمام شاخص­های چاقی در محدوده طبیعی بودند. نقاط برش به دست آمده توسط ROCبرای شاخص توده بدن 21/11 و برای محیط کمر و نسبت کمر به قد برای مردان، به ترتیب 75/15 و 0/44 و برای زنان، به ترتیب، 75/50 و 0/47 بود.

نتیجه‌گیری. قدرت شاخص­های چاقی برای پیشگویی احتمال ابتلاء به بیماری قلبی عروقی در دانشجویان، بیشتر از میزان فعالیت جسمی و حداکثر اکسیژن مصرفی است.