[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
ارسال الکترونیکی مقاله::
برای داوران::
عضویت در انجمن::
تماس با ما::
ابزار های تحقیقات ::
::
تماس با نشریه

AWT IMAGE

صندوق پستی: 1569-14665

تلفاکس: 23922270-021

تلفن: 6-22663165-021

آدرس پایگاه الکترونیکی: http://journal.icns.org.ir

آدرس‌ پست الکترونیکی انجمن: info@icns.org.ir

آدرس پست الکترونیکی نشریه: journal@icns.org.ir

نشانی مجله: تهران، خیابان ولیعصر، ابتدای بزرگراه نیایش، بیمارستان قلب شهید رجایی- ساختمان انجمن های علمی، طبقه دوم، انجمن علمی پرستاری قلب و عروق ایران

..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..

AWT IMAGE

:: جستجو در مقالات منتشر شده ::

الناز یزدان پرست، ملیحه داودی، مرضیه صفوی نژاد، سید حسن قربانی، سحر ندیمی، بهاره رضوانی دهاقانی،
دوره 7، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش با هدف سنجش تاثیر به کارگیری راهبرد آموزشی بازخوردمحور بر درک از بیماری، آگاهی تغذیه­ای و تبعیت از رژیم غذایی در مبتلایان به پرفشاری خون خون انجام شد.
زمینه. به دلیل مزمن بودن بیماری پرفشاری خون و اهمیت تغذیه در کنترل آن، نقش کلیدی درک از بیماری و آگاهی در تبعیت از رژیم تغذیه­ای و کنترل بیماری دارای اهمیت است.
روش کار. تحقیق حاضر یک مطالعه نیمه­تجربی دو گروهی همراه با پیش آزمون-پس آزمون است. براساس نمونه‌گیری و تخصیص تصادفی دو مرکز بهداشتی درمانی شهر فردوس (به عنوان مکان­های حضور افراد گروه آزمون و کنترل) انتخاب گردید. با استفاده از روش تصادفی ساده، از میان بیماران دارای پرونده پرفشاری خون، تعداد 35 نفر در هر گروه آزمون و مداخله وارد شدند. این افراد پس از اعلام موافقت و براساس معیار ورود وارد مطالعه گردیدند. قبل و بعد از مداخله، ادراکات بیماری، آگاهی تغذیه­ای و وضعیت تبعیت از رژیم غذایی بیماران توسط پرسشنامه خودگزارش­دهی اندازه­گیری و بین دو گروه مقایسه شد.
یافته‌ها. پس از مداخله، میانگین نمره آگاهی تغذیه­ای گروه آزمون و کنترل به ترتیب، 17/48 با انحراف معیار 21/5 و 16/41 با انحراف معیار 51/0 بود که از نظر آماری، تفاوت معنی­دار داشتند (56/9 t=؛0001/0P≤). پس از مداخله، میانگین نمره درک از بیماری در گروه آزمون و کنترل به ترتیب، 75/9 با انحراف معیار 81/1 و 72/7 با انحراف معیار 60/1 بود که از نظر آماری، تفاوت معنی­دار داشتند (15/4 t=؛0001/0P≤)  
پس از مداخله، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون و کنترل به ترتیب، 55/17 با انحراف معیار 17/4 و 88/16 با انحراف معیار 62/3 بود که این تفاوت از نظر آماری معنی ­دار نبود.
نتیجه‌گیری. با توجه به تاثیر مثبت روش آموزشی بازخوردمحور و نقش ویژه پرستاران در آموزش به بیمار، توجه به این روش آموزشی امری ضروری به نظر می‌آید. استفاده از این روش آموزشی به عنوان بخشی از مراقبت به منظور کاهش مشکلات بالینی بیماران پیشنهاد می‌گردد.

بنفشه قربانی، فاطمه بهرام نژاد، محمد حسین ماندگار، زهره سادات میرمقتدایی،
دوره 8، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه مروری با هدف بررسی اهمیت نوتوانی قلبی و ارائه آموزش­ها در حیطه فعالیت جسمی در مرحله دوم نوتوانی انجام شد.
زمینه. نوتوانی قلبی بعد از عمل جراحی قلب باز به عنوان یک برنامه جامع درازمدت شامل ارزیابی پزشکی، تجویز برنامه ورزشی، اصلاح عوامل خطرزای قلبی، آموزش و مشاوره تعریف شده است. با توجه به اینکه فعالیت جسمی جزء جدایی ناپذیر نوتوانی قلبی، به­خصوص در مرحله دوم نوتوانی است، آشنایی پرستاران با حیطه نوتوانی قلبی و ارائه آموزش­های لازم به بیماران، اثر به­سزایی در کاهش عوارض و همچنین بهبود کیفیت زندگی خواهد داشت.  
روش کار. این مطالعه­ در سال 1397 و 1398 با جست­و­جوی کتابخانه­ای و اینترنتی با کلیدواژه­های جراحی بای­پس عروق کرونر، تبعیت از رژیم درمانی، بیماری قلبی­عروقی، فعالیت جسمی، حرکت­های ورزشی در منزل، نوتوانی قلبی و معادل انگلیسی آنها در پایگاه­های داده­ای و موتورهای جست­و­جو شامل CINAHL، Chchrane Library، Web of Science، PubMed، MagIran، OVID، SID، Google Scholar، Up-to-Date، و SCOPUS بدون محدودیت زمانی  جست و جو شدند. در مجموع، 51 مقاله بدون محدودیت زمانی در ارتباط با مطالعه حاضر یافت شد که از این تعداد، با کمک نرم افزارEndNote ، 4 مقاله تکراری حذف شد. تعداد 10 مقاله نیز به دلیل عدم دسترسی متن کامل حذف شد و در نهایت، 37 مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته­ ها. نقش پرستار در آموزش به بیماران قلبی جهت نوتوانی، از اهمیت به­سزایی برخوردار است. با آموزش اصول نوتوانی به بیماران در پیشگیری و مدیریت عوارض، می­توان نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران و افزایش بقای آنها  ایفا نمود. 
نتیجه­ گیری. آشنایی پرستاران با اصول نوتوانی قلبی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. پیشنهاد می­شود پرستاران آموزش نوتوانی را به عنوان یکی از رویکردهای حمایتی درمانی و پیشگیری مورد توجه قرار دهند و همواره با آخرین دستورالعمل­ها در این حیطه، آشنایی لازم را داشته باشند.

بهاره سراج، فاطمه علایی کرهرودی، طاهره اشک تراب، مریم مرادیان،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده

خلاصه
هدف. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر پرستاری از راه دور (تله‌نرسینگ) بر تبعیت از رژیم درمانی در نوجوانان تحت عمل جراحی قلب در سال 1399 انجام شد.
زمینه. بیماری‌های سرشتی قلبی دارای شیوع جهانی قابل ملاحظه‌ای هستند و سالیانه شمار زیادی از مبتلایان تحت عمل جراحی قلب قرار می‌گیرند. جهت حصول پیامدهای مورد انتظار از عمل جراحی، تبعیت از رژیم درمانی ضروری است.
روش کار. این پژوهش یک مطالعه نیمه­ تجربی از نوع قبل-بعد با گروه کنترل بود که در بازه زمانی مرداد تا مهر 1399 انجام شد. تعداد 70 نفر از نوجوانان در یک مرکز منتخب بر اساس معیار ورود انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (35 نفر) و کنترل (35 نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمون به مدت یک ماه از خدمات پرستاری از راه دور در بستر پیام­ رسان اجتماعی واتس‌آپ بهره‌مند شدند. پرسشنامه تبعیت از رژیم درمانی مدانلو برای جمع­ آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها در SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون‌های آماری کای­اسکوئر، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند.
یافته ­ها. بین گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. در مرحله پیش ­آزمون، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون و کنترل، به ترتیب، 71/67 با انحراف معیار 6/97 و 71/77 با انحراف معیار 7/89 بود که از نظر آماری اختلاف معنی‌داری نداشتند. در مرحله پس آزمون، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون، 15/17 افزایش و در گروه کنترل، 2/49 کاهش یافت.
نتیجه­ گیری. پرستاری از راه دور موجب بهبود تبعیت از رژیم درمانی شد. بر این اساس توصیه می­شود زمینه برای افزایش بهره‌مندی از این رویکرد از طریق اطلاع ­رسانی و آگاهی­ بخش عمومی و توانمندسازی کادر پرستاری فراهم شود.

بنفشه قربانی، فاطمه بهرام نژاد،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف مروری بر اهمیت تبعیت از رژیم غذایی، آشنایی پرستاران با پیشنهادات تغذیه­ای و ارائه آنها  به بیمار، بعد از جراحی بای‌پس عروق کرونر انجام شد.
زمینه. تغذیه و الگوهای مصرف مواد غذایی بعد از جراحی قلب از جمله مراقبت­های مهمی است که بخش زیادی از ارائه آن بر عهده پرستار است. با توجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش، با استفاده از مطالعات گوناگون و منابع اطلاعاتی مختلف، اصول تغذیه مناسب بعد از جراحی بای‌پس عروق کرونر مورد بررسی قرار گرفته است و پیشنهادات لازم ارائه شده است.
روش کار. مطالعه مروری حاضر با جست­جوی کتابخانه ­ای و جست­جو در پایگاه­های اطلاعاتی Web of Science، Chochrane Library، Scopus، CINAHL، OVID، Up-to-date، PubMed، SID، و Magiran  با کلیدواژه ­های فارسی جراحی بای‌پس عروق کرونر، تبعیت از رژیم درمانی، بیماری قلبی عروقی، میزان بقا، عوارض بیماری­های  قلبی و مراقبت­های پرستاری، رژیم غذایی، و حمایت­های تغذیه ­ای، و معادل انگلیسی آنها و همچنین، بدون محدودیت زمانی مورد جست­جو قرار گرفت. از مجموع 103 مقاله، 65  مقاله وارد مرحله بررسی کیفی شدند که از بین آنها 51 مقاله وارد مرور متون شدند.
یافته ­ها. با توجه به نتایج این مطالعه می­توان بیان کرد که استفاده از رویکرد مناسب غذایی مانند مصرف میوه و سبزیجات، آجیل و مغزها، مصرف مواد لبنی، ماهی و مواد غذایی آب­پز و بخارپز باید در اولویت رژیم غذایی بیماران بعد از جراحی بای‌پس عروق کرونر قرار گیرد و تا حد امکان از مواد سرخ­ شده و فرآوری شده خودداری گردد.
نتیجه ­گیری. آشنایی پرستاران با اصول تغذیه و ارائه راهکارهای تغذیه ­ای مبتنی بر جدیدترین دستورالعمل ­های منتشرشده به بیماران بعد از جراحی بای‌پس عروق کرونر، نقش مهمی در کاهش عوارض و بستری مجدد بیماران دارد.

محمدجواد عالم زاده انصاری، فیدان شبانی، محمود شیخ فتح الهی، مریم رضائی،
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش به روش بازخوردمحور و گروهی بر خودکارآمدی افراد مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام شد.
زمینه. بیماری‌های قلبی ­عروقی یکی از علل اصلی مرگ در سراسر جهان و در کشور ایران محسوب می­شوند. آموزش موثر بیماران مستلزم به کارگیری روش‌های آموزشی است که تاثیر آن­ها مشخص شده باشد.
روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی ‌بالینی بود که در مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­وعروق شهید رجایی تهران در سال 1399 و 1400 انجام شد. نمونه‌گیری به روش مستمر تا تکمیل نمونه­ ها (105 نفر) انجام شد. بیماران بر اساس تصادفی‌سازی به شیوه بلوک‌های تصادفی با سایز 6 به سه گروه 35 نفره شامل گروه آموزش بازخوردمحور، آموزش گروهی و گروه کنترل تقسیم شدند. آموزش در طی دو جلسه یک ساعته در دو روز متوالی انجام شد. نمونه­ های گروه کنترل آموزش‌های روتین بخش را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه خودکارآمدی قلبی سالیوان قبل از آموزش، توسط بیماران، و دو هفته پس از پایان آموزش، به صورت تلفنی توسط پژوهش‌گر گردآوری شد. داده‌های مربوط به 93 بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی در نرم‌افزارSPSS  نسخه 24 تحلیل شدند.
یافته‌ها. هر سه گروه از نظر ویژگی‌های دموگرافیک و سابقه بیماری همگن بودند. قبل از آموزش، میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی در گروه آموزشی بازخوردمحور، 8/03 با انحراف معیار 1/84، در گروه آموزش گروهی، 7/58 با انحراف معیار 2/16، و در گروه کنترل، 6/90 با انحراف معیار 1/40 بود. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که قبل از مداخله، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه‌های مورد بررسی تفاوت آماری معنی‌داری نداشته است، اما دو هفته بعد از پایان آموزش، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه آموزشی بازخوردمحور (51/06 با انحراف معیار 7/85) به طور معنی داری نسبت به گروه آموزش گروهی (45/77 با انحراف معیار 8/39) و گروه کنترل (23/16 با انحراف معیار 9/13) بیشتر بود (0/0001≥P). همچنین، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه آموزش گروهی به طور معنی‌داری بیشتر از میانگین نمره خودکارآمدی در گروه کنترل بود (0/0001≥P).
 نتیجه‌گیری. آموزش بازخوردمحور و همچنین، آموزش به روش گروه باعث افزایش خودکارآمدی در افراد مبتلا به انفارکتوس میوکارد می‌شود. با توجه به نقش پرستاران در آموزش به بیمار، می‌توان از این شیوه­ های آموزشی استفاده نمود.
 

فاطمه ایزدی، یاسمن خلیلی، شیوا خالق پرست، سپیده تقوی،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده

خلاصه
 هدف. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سواد سلامت، دانش نارسایی قلبی و حمایت اجتماعی با تبعیت از درمان دارویی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.
زمینه. با وجود پیشرفت­ های چشم­گیر در درمان نارسایی قلبی، پیش ­آگهی در این بیماران ضعیف است که از عوامل موثر بر آن می­توان به بیماری­ های زمینه­ ای، تفاوت­ های سنی و جنسی، سواد سلامت ناکافی، تبعیت نامناسب از درمان دارویی، دانش کم و حمایت اجتماعی ضعیف اشاره کرد.
روش اجرا. تحقیق حاضر یک مطالعه­ توصیفی ارتباطی از نوع مقطعی بود و نمونه ­گیری به صورت در دسترس با تعداد 300 بیمار مراجعه­ کننده به درمانگاه مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­ و عروق شهید رجایی انجام شد. ابزار مطالعه شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، اقتصادی و اجتماعی؛ پرسشنامه سواد سلامت؛ پرسشنامه دانش نارسایی قلبی هلندی؛ پرسشنامه حمایت اجتماعی درک­شده؛ و پرسشنامه تبعیت از درمان دارویی بودند که توسط پژوهشگر یا بیمار تکمیل شد.. از نرم ­افزار SPSS نسخه 22 برای تحلیل داده ­ها استفاده شد؛ به این صورت که متغیرهای کیفی به صورت تعداد و درصد و متغیرهای کمی بر اساس نوع توزیع شان با میانگین (انحراف معیار) یا میانه (دامنه میان­چارکی) گزارش شدند. بررسی ارتباط بین متغیرها نیز با استفاده از آزمون همبستگی انجام شد.
یافته ­ها. میانه (دامنه میان­چارکی) سنی نمونه ­ها  سال55 (41 تا 65 سال) بود. تعداد 172 نفر از نمونه­ ها (57/33 درصد) مرد و 128 نفر (42/66 درصد) زن بودند. تبعیت از درمان دارویی با سواد سلامت (0/13r= ،0/029=P) و دانش نارسایی قلبی (0/13r= ،0/020=P) ارتباط آماری معنی ­دار داشت، اما با حمایت اجتماعی ارتباطی مشاهده نشد (0/006r=- ، 0/92P).
نتیجه ­گیری. نتایج این مطالعه ارتباط سواد سلامت و دانش نارسایی قلبی را با تبعیت از درمان نشان داد. به این ترتیب، می­توان با ترغیب بیماران برای بهبود سواد سلامت خود و همچنین، آموزش آنها برای افزایش اطلاعات و دانش مرتبط با بیماری، در راستای تبعیت بهتر از درمان دارویی کوشید.

امیر طباطبایی، اسمعیل محمدنژاد، علی کریمی، زهرا صالحی، فاطمه السادات ایزدی اونجی،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده

خلاصه
هدف. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی خانواده ­محور بر مبنای بازدید از منزل بر پایبندی به فعالیت جسمی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد پس از ترخیص ترخیص انجام شد.
زمینه. بیماری عروق کرونر یکی از شایع­ترین بیماری­های قلبی ­عروقی است. اهمیت فعالیت جسمی به عنوان یک عامل مهم در کنترل و  پیشگیری از برگشت مجدد بیماری در این بیماران بسیار مهم است. پایبندی به فعالیت جسمی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد در پیشگیری از بستری مجدد و کاهش عوارض بیماری تاثیر دارد.
روش کار. در این مطالعه نیمه ­تجربی که در سال 1400 انجام شد تعداد 72 نفر از افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد به صورت تصادفی به دو گروه  آزمون و کنترل (هر گروه 32 نفر) تقسیم شدند. برای گروه کنترل، مداخلات معمول انجام شد و برای گروه آزمون، خودمراقبتی خانواده ­محور ارائه شد. ابزار جمع­ آوری داده ­ها پرسشنامه مشخصات جمعیت­ شناختی و پرسشنامه بررسی سطح فعالیت جسمی بک بود.
یافتهها. قبل از مداخله، میانگین نمره پایبندی به فعالیت جسمی بین دو گروه اختلاف معنادار نداشت. بلافاصله بعد از مداخله، میانگین نمره پایبندی به فعالیت جسمی در گروه آزمون، 6/31 با انحراف معیار 2/01 و این میانگین در گروه  کنترل، 5/98 با انحراف معیار 1/21 بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی­ دار داشتند (0/0001P≤). یک ­و نیم ماه پس از مداخله، میانگین نمره پایبندی به فعالیت جسمی در گروه آزمون، 9/14 با انحراف معیار 1/44 و این میانگین در گروه  کنترل، 6/78 با انحراف معیار 0/90 بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی­ دار داشتند (0/0001P≤).
نتیجهگیری. خودمراقبتی خانواده ­محور بر مبنای بازدید از منزل در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد بر پایبندی آنان به فعالیت جسمی موثر است. بنابراین، استفاده از این شیوه آموزشی به عنوان یکی از روش­های اثربخش و غیردارویی در افراد مبتلا به سندرم کرونری حاد، برای ارتقای کیفیت زندگی این بیماران توصیه می‌شود.

مهین روحانی، امید آقازاده گودللو، محمدرضا دین محمدی، اسما قربانی، سیده فاطمه غیاثی،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده

خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی به روش فردی و گروهی بر رفتارهای خودمراقبتی و بستری مجدد در افراد با نارسایی قلبی انجام شد.
­زمینه. آموزش به افراد با نارسایی قلبی در دستیابی به نتایج مطلوب درمانی، مدیریت عوارض بیماری و کاهش بستری مجدد نقش مهمی دارد.
روش کار. این مطالعه نیمه ­تجربی با طرح پیش ­آزمون- پس­ آزمون با گروه کنترل و پیگیری بر روی 75 فرد دچار نارسایی قلبی انجام شد. در یک گروه، مداخله آموزشی به صورت فردی و در گروه دیگر، در قالب گروه ­های 3 تا 5 نفره طی دو جلسه انجام شد. در گروه کنترل، آموزش­های معمول بخش ارائه شد. رفتارهای خودمراقبتی با استفاده از مقیاس اروپایی رفتار خودمراقبتی در نارسایی قلبی (EHFScBs) در ابتدا، و 30 و 90 روز بعد از ترخیص ارزیابی شد. دفعات بستری مجدد نیز 30، 60 و 90 روز بعد از ترخیص ارزیابی گردید. تحلیل داده ­ها در نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون­های­ آماری کای­دو و کروسکال والیس انجام شد.
یافته­ ها. رفتارهای خودمراقبتی در 30 و 90 روز بعد از مداخله در گروه­های مورد مطالعه اختلاف آماری معناداری را نشان داد (مقدار P به ترتیب، 0/002 و 0/027) و تعداد افراد با سطح خودمراقبتی خوب در گروه­های آموزش فردی و گروهی بیشتر از گروه کنترل بود. از نظر دفعات بستری مجدد، در پایان 30، 60 و 90 روز بعد از ترخیص بین سه گروه اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد.
نتیجه ­گیری. استفاده از مداخله آموزشی (فردی و گروهی) جهت بهبود رفتارهای خودمراقبتی در افراد با نارسایی قلبی توصیه می­شود. تاثیر این مداخلات آموزشی بر دفعات بستری مجدد در گروه­های مورد مطالعه شناخته نشد؛ لذا، پیشنهاد می­شود جهت بررسی­ بیشتر، مطالعات آتی با نمونه‌های بیشتر و در بازه زمانی طولانی­ تر انجام شود.
 


صفحه 1 از 1     

فصلنامه پرستاری قلب و عروق Iranian Journal of Cardiovascular Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4660