موارد توصيه انجام TTT در ارزيابی سنکوپ و اختلالات مشابه آن: 1- ارزيابی وجود سنکوپ های مکرر و يا يک اپيزود سنکوپ که همراه با آسيب جسمی و يا تصادفات وسايل نقليه و يا در شرايط پر خطری روی دهد نظير رانندگان وسايل نقليه عمومی يا کاربران ماشينهای سنگين، خلبانان، ورزشکاران حرفه ای و جراحان و ....که به نظر می رسد که با توجه به شرايط با شرح حال موجود منشا وازوواگال داشته باشد. الف- بيمارانی که سابقه و شواهد واضحی مبنی بر بيماری ارگانيک قلبی عروقی ندارند و در شرح حالی که از ايشان گرفته می شود، به گونه ای حملات وازوواگال داشته باشند مانند حملاتی که در شرايط ايستاده يا نشسته با علايم پيش بينی کننده اتفاق می افتد، مانند سرگيجه، تعريق، تهوع، ضعف و احساس گر گرفتگی. ب- بيمارانی که بيماری قلبی عروقی ارگانيک دارند و در شرح حالی که از آنها گرفته می شود نشانه حملات وازوواگال ديده می شود و در ايشان ساير علل سنکوپ با تستهای مناسب از جمله EPS(مطالعه الکتروفيزيولوژی) رد شده است. ج- به عنوان بخشی از بررسی کلی سنکوپ بدون علت، حتی بدون شرح حال منطبق با حملات وازوواگال 2- ارزيابی بيشتر در بيمارانی که علت سنکوپ در ايشان در حين حملات واقعی و خودبخودی و يا در طی ايجاد مجدد علايم در حين EPSمشخص شده است (نظير آسيستولی يا بلوک قلبی شديد) ولی در اين افراد تشخيص حساسيت به هيپوتانسيون و برادی کاردی بر روی الگوی در مانی موثر است(مثلا استفاده از دارو درمانی و اطمينان دادن به بيمار بجا ی تعبيه پيس ميکر يا همراه با آن) 3- ارزيابی سنکوپ های مکرر در حين ورزش و فعاليت هنگامی که شرح حال، معاينه فيزيکی، ECG 12 ليد، EST نشانگر وجود بيماری ارگانيک قلبی نباشد. شرايطی که انجام تست تيلت در آنها لزومی ندارد. 1- وقوع يک اپيزود سنکوپ بدون آسيب و بدون وقوع آن در شرايط با ريسک بالا که در آن وجود شرايط بالينی به وضوح نشانگر يک سنکوپ وازوواگال است. 2- سنکوپ که علت ديگری در حين حمله خودبخودی يا به هنگام انجام EPS، کشف شده باشد و اثبات سهيم بودن واکنش وازوواگال تاثيری در برنامه درمانی ندارد . شرايطی که در آن منع نسبی برای انجام تست تيلت وجود دارد. 1- سنکوپ در حضور انسداد شديد جريان خون خروجی بطن چپ 2- سنکوپ در حضور تنگی ميترال شديد 3- سنکوپ در حضور تنگی شديد پروگزيمال شريان کرونر 4- سنکوپ در حضور تنگی شناخته شده شديد عروق مغزی
|